ပုံမှန်ဆိုလည်း ဒီကွန်ဒိုဆီရောက်ဖူးတဲ့သူဆိုလို ကိုသက်ငြိမ်နှင့် လက်ထပ်ထားသည့် မိန်းမ(၂)ယောက်ပဲရောက်ဖူးသေးတော့ ချစ်ခြင်းနှောမည်ဆိုပါက ကွန်ဒုံးက မလိုရေးချ မလို။
ကွန်ဒုံးမပါတော့ အသားစိုင်တွေရဲ့ ဝင်မှု၊ ထွက်မှုကို အသေးစိတ်ကအစခံစားနိုင်သည်။
အခုကျ နှောင်ဖွဲ့နေမိတဲ့ အပိုဆုကလေးကို ခေါ်လာမိတော့ ကွန်ဒုံးက လိုလာပြန်သည်။
ထို့ကြောင့် ကိုသက်ငြိမ် ရတီကို မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
ရတီ သူမ ရာသီလာထားသောရက်ကို ပြန်တွေးနေသည်။
ပြီးထားတာ (၂)ရက်ခန့်က။
ဒါကြောင့် စိတ်သိပ်ပူစရာမလို။
သူမ ခေါင်းအသာလေး ညိတ်ပြလိုက်သည်။
"အင်း"
ခွင့်ပြုချက်ရသွားသည်နှင့် ကိုသက်ငြိမ်က ဝမ်းပန်းတသာနှင့် သူ့လီးချောင်းကို စပ်ပတ်ထဲထည့်ရန် စတင်ပြင်ဆင်တော့သည်။
ရတီက အပျိုစစ်စစ်မဟုတ်ပေမဲ့လည်း ယောကျ်ားနဲ့နေဖူးတဲ့အတွေ့အကြုံက တစ်ခေါက်ဆို တစ်ခေါက်မျှသာ။
ထို့ကြောင့် စပ်ပတ်အပေါက်ဝက ပွင့်သည်ဆိုရုံ။
ကျဉ်းမြောင်းလွန်းနေသည်။
"ဦးဖေဟာကြီးက အကြီးကြီးကို မီးဟာထဲ ထည့်လို့ဆန့်ပါ့မလား"
"မီးလေး လီးနဲ့မဆံ့တဲ့ စပ်ပတ်ဆိုတာ မရှိဘူးကွဲ့"
ကိုသက်ငြိမ်လည်း သူ့စိတ်ထဲရှိတဲ့အတိုင်းပြောချလိုက်သည်။
သူ ရတီကို အခု အရမ်းလိုးပစ်ချင်နေပြီ။
အပျိုဆီ၊ အပျိုသွေးကို မြည်းစမ်းရမည်ဆိုတော့ ဘယ်လောက်တောင် ကောင်းနေလိုက်မလဲ။
ပြီးလျှင် အဆမတန်ကြီးမားအောင် ဆေးထိုးထားတာတွေ၊ ဂေါ်လီတွေဗျောက်သောက်ထည့်ထားတာမျိုး မဟုတ်လျှင် လီးကို လက်မခံနိုင်သည့် စပ်ပတ်ဆိုတာ မရှိဟု ကိုသက်ငြိမ်လက်ခံထားသည်။
ကိုသက်ငြိမ် ဒစ်ထိပ်ကလေးနဲ့ ရတီစပ်ပတ်အပေါက်ဝကို နှိုးဆွဆော့ကစားနေသည်။
