ရတီ ရင်တွေတလှပ်လှပ်နဲ့။
ဦးဖေနှင့် သူမ ညကြီးမင်းကြီး ချစ်စကားတွေ သီကုံးဖွဲ့နွှဲ့နေသည်လေ။
ဦးဖေ ရဲ့ အပေါ်ပိုင်းကိုယ်ဗလာနဲ့ ဓာတ်ပုံက သူမ ရမ္မက်ကို နှိုးဆွပေးနေသည်။
ဒီရင်အုပ်ကြီးအောက်၊ ဒီလက်မောင်းရုံးကြီးတွေ အကုန်လုံး သူမ ထိတွေ့ဆော့ကစား၊ ကိုင်တွယ်ဖူးပြီးသား။
ဦးဖေစိတ်တွေ မရိုးမရွဖြစ်အောင် သူမ ညဝတ်အင်္ကျီ ဆီက လက်တလုံးကြိုးလေးကို အသာလျှောကာ ရွှေရင်နှစ်မြွှာပေါ်အောင် လက်လေးနဲ့ ပင့်တင့်ပြီး ဓာတ်ပုံရိုက်လိုက်သည်။
နို့သီးခေါင်းထိပ်လေးတောင် လက်နဲ့ကိုင်မိရုံလေးတင်ကို ကျဉ်တင်တင်လေး ဖြစ်နေရှာသည်။
ထိုပုံကို မြင်မိသောပုရိဿယောကျ်ားတိုင်း သွားရည်ကျမိမှာ အမှန်။
"တီ"
ဦးဖေဖက်က "seen" ပြနေသည်။
တစ်ဖက်ဆီက reply အလာကိုစောင့်နေမိသည်။
တော်တော်နှင့်ပြန်မလာပေ။
သူမ နောက်တစ်ဆင့်တက်ပြီး ဦးဖေတစ်ကိုယ်လုံးပုံမြင်ချင်လာသည်။
"ဦးဖေ......တစ်ကိုယ်လုံးပုံ ပို့ပေး" ဆိုပြီးရေးနေသည်။
သို့သော် သူမ အမှန်တကယ်မြင်ချင်မိသည်က မြွေဆိုးပုံလေး။
"ဦးဖေလီးပုံ ပို့ပေး" ဆိုပြီး ရေး၍ကလည်း မသင့်တော်ပြန်။
သူမ စာစီနေတုန်း.......
"ဒေါက်.....ဒေါက်"
အပြင်ဖက်မှ သူမတံခါးက တစ်စုံတစ်ယောက်က ခပ်ဖွဖွလာခေါက်နေလေ၏။
ဘယ်သူများပါလိမ့်။
မေမေတော့ မဖြစ်တန်ရာ။
တစ်ခါမှ ညကြီးအချိန်မတော် သူမဆီ လာလေ့မရှိ။
သို့သော် မေမေဖြစ်နေပါက ခက်မည်ဆိုပြီး လျှောကျနေသော သူမညအိတ်ဝတ်စုံကို အပေါ်သို့ ပြန်ဆွဲတင်ကာ သေသေသပ်သပ်ပြင်လိုက်သည်။
"ချလပ်"
ဟင်....ဦးဖေပါလား။
ခဏက သူမဆီပို့ထားတဲ့ ပုံထဲကလို အပေါ်ပိုင်းကိုယ်ဗလာနှင့်။
