"ဖေကြီး.......ဖေကြီးဟာ ဝင်သွားပြီလား"
"ဘာကိုပြောတာလဲ...မီးလေးရဲ့"
"ဖေကြီးဟာလေ....အဟင့်ဟင့်....အင့်....အင့်"
"ဘာကိုလဲ...ပြောလေ..မီးလေးရဲ့"
"ဖေကြီးလီး....လီးကိုပြောတာ"
"ဝင်ပြီလေ.......ရော့.....ရော့....အ...ဟ.....အာ့......အ......ဟ"
ရတီ၏ မေးခွန်းတွေကို တမင်သက်သက်မသိချင်ယောင်ဆောင် သူမပါးစပ်ထဲက ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်ချစ်စကားထွက်လာအောင် ကျုံးသွင်းနေခြင်း ဖြစ်သည်။
ဦးဖေက သူ့လီးကို အနည်းငယ်လေးမျှသာ ဆွဲထုတ်ပြီး နှဲ့နှဲ့ပြီးလိုးပေးနေသည်။
စပ်ပတ်ကို လိုးသလိုမျိုး တစ်ချောင်းလုံးဆွဲထုတ်ပြီး နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်လိုးထည့်ပါက သိပ်ပြီး အဆင်မပြေလှ။
ရတီဖင်လေးထဲ သူ့လီးတစ်ချောင်းလုံး နေရာယူထားနိုင်မှုက အကြားမလပ်။
စအိုနံရံတွေကလည်း ဦးဖေလီးကို ဝဲဂယက်လို၊ နွံနစ်နေသလို စုပ်ယူထားသည်။
ရတီဖင်ပေါက်ဆီက နာကျင်နေမှုကို သူမ ကိုယ်တိုင်လည်း သိရှိသော်လည်း ထိုနာကျင်မှုကပင် သူမကို သာယာနေသလား သူမ သေချာမပြောတတ်ပါ။
သူမ၏ အထိရှလွယ်ဆုံး အစေ့လေးကို ဦးဖေချေပေးနေသော သူမ ဒီလိုမျိုး ကာမအရသာ မျိုးကို ဘယ်လိုဥပမာပေးပြီး ဖော်ဆိုရမည်မှန်း သူမ မဆိုတတ်တော့ပါ။
ဦးဖေ ခပ်ဖြည်းဖြည်းသာ ထိုးလိုက်နှဲ့လိုက်လုပ်နေတော့ စအိုအတွင်းသားက ခံနိုင်ရည်ရှိလာပြီး အတန်ငယ်ချောင်ချိလာ၏။
ဦးဖေကိုယ်တိုင်လည်း ရတီဖင်ပေါက်က သူ့လီးကို လက်သင့်ခံနိုင်လာမှန်းသိတော့ တစ်ချောင်းလုံး အပြင်ကိုဆွဲထုတ်ပစ်လိုက်သည်။
"အင့်....ဟင့်....ဟင့်"
ရတီ ရင်ထဲ "ဟာ"ခနဲ့ဖြစ်သွားသည်။
သူမဖင်ပေါက်ထဲ သပ်လျှိုထားသလို စိုက်ထားသော ဦးဖေလီးချောင်းကြီး အပြင်သို့ ဗြုန်းစားကြီး ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ သူမ မနေတတ်။
သူမစအိုပေါက်နံရံသားလေးတွေပါ လီးနဲ့အတူ လိပ်ပြီးအပြင်သို့လိုက်ပါလာရှာသေးသည်။
