ညဉ့်နက်ပိုင်း၊ အိမ်ကောင်းအိမ်သန့်တစ်လုံး၏ အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းလေးထဲ ချစ်တင်းနှောပြီး အမောဖြေနေကြသည့် လူသားနှစ်ယောက်။
ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံးမှာ တခါတရံထထအော်မြည်တတ်သည့် ပုစဉ်းရင်ကွဲငှက်တို့၏ အော်သံမှလွဲ၍ သိပ်မကြားရ။
ထိုအိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းထဲမှာတော့ သီချင်းသံသဲ့သဲ့က လွင့်ပျံနေလျက်။
" 🎶 🎶 🎶 Cause all of me
Loves all of you
Love your curves and all your edges
All your perfect imperfections 🎶 🎶 🎶 "
"🎶 🎶 🎶 Give your all to me
I'll give my all to you
You're my end and my beginnings
Even when I lose, I'm winning 🎶 🎶 🎶 "
"John Legend" ၏ "All of me" သီချင်းနဲ့အတူ ဦးဖေ အမောဖြေနေသည်။
ရတီခါးကျဉ်းကျဉ်းလေးကို သူ့ကိုယ်လုံးနှင့် နောက်ကနေ တင်းကြပ်နေအောင်ဖက်ထားလျက်။
အချစ်ရည်တွေ အကုန်ပက်ဖြန်းပြီးသွားသော လီးချောင်းက တဖြည်းဖြည့်ချင်းပျော့ခွေလာကာ ရတီစပ်ပတ်က ထွက်ကျလာသည်။
ဦးဖေက ရတီကို တင်းနေအောင်ဖက်ထားတုံး။
ရတီလည်း လိင်ဆက်ဆံအပြီးတွင် ထိုကဲ့သို ယုယုယယ အဖက်ခံနေရတာမျိုးကို နှစ်ခြိုက်သည်။
တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဖက်ထားပုံးက ပုဇွန်ထုပ်ကွေးကို ထပ်ထားသည့်နှယ်။
ဦးဖေ ရတီကျောပြင်ကို တဖွဖွနမ်းလိုက်သည်။
"ကောင်းလိုက်တာ..မီးဘေးရယ်...အူး..မွ...မွ...မွ"
ရတီ သူမကျောပြင်မှတစ်ဆင့် ဦးဖေနှုတ်ခမးမွှေး၊ မှုတ်ဆိပ်မွှေးငုတ်စိလေးတော့ ကျီစယ်မှုကြောင့် ယားကျိကျိဖြစ်လာသည်။
"ခစ်......ခိ......ခိ...ခစ်...ခစ်..ယားတယ်....ဦးဖေရဲ့....ယားတယ်"
"ဟုတ်လား.....အူး....မွ.....မွ.......မွ...မွ"
ရတီယားနေမှန်းသိတော့ ဦးဖေ တမင်ထပ်လုပ်ပြန်သည်။
သူ့မေးစေ့နဲ့ ရတီကျောပြင်တစ်ခုလုံး လိုက်ပွတ်သပ်နေသည်။
