MY PERSLAB: High School Love Story - REVAMP!

17. Kaibigan.

17. Kaibigan.

Kaibigan.

Masayang maging kaibigan diba? Masarap magkaroon ng maraming kaibigan. Same or opposite gender kapag may kaibigan ka ang sarap lang ng feeling.

May karamay ka sa bawat sandali ng buhay mo, may kasama ka pag nag-iisa ka, may kakampi ka pag buong mundo tumalikod sayo...

Pero paano kung ang turing sayo ng taong mahal mo ay kaibigan lang... masaya pa ba?

*****

"Ylleina! Ylleina!" naglalakad ako sa kahabaan ng hallway, narinig kong tinatawag na naman ako ni Giancarlo.

"Uy! Gusto mo na naman ba ng fullname?"

Napatigil ako. Napatahimik. Namiss ko ba siya? Iniisip ko pa ba siya? E kung OO lang naman ang sagot ko sa mga tanong ko... bakit ba ako umiiwas?

"Iniiwasan mo na naman ako. Mga babae talaga..."

Humarap ako sa kanya with Hashtag Fake Smile

"Ako? Umiiwas... Hello? Busy lang... pag nagmamadali umiiwas na agad diba pwedeng busy?"

"Nako... pag ganyan ka ng ganyan tatanda tayong ganto."

*TINGGGGGGGGG*

"I have to go, G... next time na lang." at naglakad na ako ulit.

Bakit ba kasi ako nag-iinarte ng ganto...

Last week when I met her with other girl...

"Gian, you're so funny... you're so sweet... hmmm..." sabi nung babaeng parang makeup na tinubuan ng mukha... kapal ng makeup e.

"Thanks. It's just so natural..."

Natural? Natural ang pagiging sweet niya sa kahit na sinong babae? Tss.

"Are you having another girl? Sino yun... Ylleina? Girlfriend mo?"

He didn't speak. I think he's thinking...

"A friend. She's a friend."

A friend. Kaibigan. Kaibigan lang. Spell badtrip!

Kung hindi nga niya masabi sa ibang tao sa akin pa kaya? So ayun, kaibigan lang pala ako dito. Badtrip. A friend. Buti nga kaibigan pa e... pero bakit ang sakit? Bakit nungh narinig ko yun parang may kumirot sa puso ko, yung mga karpintero sa puso ko... parang naghuhukay ng malalim. Grrrrr. 

At bakit ako umiiyak? Bakit ako malungkot? Hello, kaibigan. Saya kaya... pero sinong niloko ko? Sinong pinapaniwala ko na okay lang ako.

Oo, Okay lang ako.

"Ylleina?"

Bigla akong bumalik sa realidad at napansin kong unti-unti ng bumabagsak ang luha sa mga mata ko.

"Why?" tanong ko kay Jeff, seatmate ko.

"Bakit ka umiiyak?" nakatingin lang siya sa akin ng seryoso.

"Huh? Nakakiyak ung film showing natin e..."

Nice lie.

"Wushu. E, miracle of life ang video na to e, ano nakakaiyak diyan... punasan mo nga oh, may sipon ka pa!"

Hindi ko na lang siya pinansin, bully naman yan e. BV!

Ni hindi nga kami magkaibigan kaya wala akong paki sa kanya, tama... pag kaibigan mo lang ikaw may paki... lalo na pag mahal mo pa.

BV! Hatest word that he called me... FRIEND! -_________-

FRIEND.

But, I don't wanana be your friend! :(

*****