MY PERSLAB: High School Love Story - REVAMP!

40. Ikot-ikot lang!

40. Ikot-ikot lang!

Ylleina's POV

  

Pumasok ako kinabukasan. Hindi ko nga alam kung lahat ba ng tao dito ay parang nagka-amnesia at nakalimutan nila ang lahat ng nangyari kahapon e.

Ya right, kahapon.

Pero hinayaan ko nalang din, wala naman tayong magagawa kung ganun nga ang ending ng story namin ni Gian. Oh wait, meron ba at first?

Tinignan ko lang si Ashley at Kimmy na halatang nag-poker face nung bigla akong umupo sa upuan ko. Mga adik to. Kanina nagkkwentuhan sila at naghaharutan tapos nung dumating ako, DEADMA! Ay nako. OKAY! -_______-

Antagal naman ng adviser namin, first subject pa naman namin siya. At hindi siya ganto. Hindi siya nalelate... actually.

After ng ilang minuto dumating din!

"Good Morning Class! Before anything else I want to congratulate this team for the succesful even we held yesterday..."

Succesful daw e para ngang... EPIC!

"And especially to Ms. Ylleina P. Gascon, the mastermind of the said event... congratulation!"

Nagsimula ng maging alive ang class namin, at dun ko na-notice na ako lang ang may awkward aura sa nangyari kahapon... meaning dinadamayan lang ako ng mga to.

Pero still, tinignan lang naman ako ng dalawa kong magaling na bestfriend! Aba! Sa amin dapat ako ang magtampo dahil sa pakulo nila dun sa booth na yun... Argh! I don't even want to remember!

"Okay, calm down! Calm down! I also want to inform you that we have a comeback student and I'm sure everyone of you still remember him..."

BLAH BLAH BLAH. Hindi ko na naiintindihan ung sinasabi ni Maam, diba ang galing? Naririnig ko siay pero hindi ko siya iniintindi...

"Come quick! Class, meet MR. GIANCARLO S. MONTEMAYOR!"

At nagtilian ang buong klase...

"Waaaaaaaaaaaah! Answered Prayer!"

"Kyaaaaaaaaaaaah! KInikilig ako! Sasaya din ang year ko sa school na to!"

"Prince! Prince! Prince Giaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaan!"

Kanya-kanyang tilian ang mga kaklase ko, wala tuloy akong nagawa kundi mapatingin sa kanila... sino nga uli--

Nagkatiginan kami eksatong tumaas ang ulo ko. He's starign at me. Those eyes... those eyes... hindi ko parin mapigilan. Parang may kung anong magnetic force ang humihila sa akin sa kanya. Ni hindi ko nga mabaling ang tingin ko sa iba e.

Narinig ko naman na tumatawa ng marahan, ung parang kinilig ung dalawang bruha sa harapan ko. I get it! Kinikilig sila sa aming dalawa ng lalaking katitigan ko ngayon.