Pamiętnik Mrocznej

#12

 Długo czekałam na odpowiednią okazję. Wystarczająco długo, żeby zdążyć obmyślić plan działania.

 Ojciec zaproponował, że mi pomoże. Powiedział, iż może uśpić strażnika, który miał stać pod moimi drzwiami podczas nieobecności Adgara. Ale dodał też, że tylko tyle zrobi.

 Bo muszę sama sobie poradzić. Inaczej nigdy nie będę gotowa, by opuścić ten pokój.

 "Ludzie są źli, okrutni i samolubni", mówił. "Jeśli chcesz przeżyć, musisz się zahartować. Wtedy nikt nigdy więcej cię nie złamie. Bo pamiętaj - jesteś krwią z mojej krwi, urodziłaś się jako Black i jako Black umrzesz. A my nawet jeśli przegramy, mścimy się. Naszą siłą jest nienawiść, a paliwem strach i ból, który rozsiewamy. Bo my bierzemy co chcemy i nie musimy za to płacić"

 Te słowa sprawiały, że czułam się potężniejsza. Czułam się gotowa.

 Czułam, że to czas na moją zemstę.