Pamiętnik Mrocznej

#24

 Pamiętam jak bardzo byłam wtedy zdziwiona. Ciemność była mi nieprzychylna, czułam to, a jednak udało mi się ją zmusić do posłuszeństwa.

 Ojciec nie raz mówił mi, że mogę nad nią panować, muszę jedynie się przełamać. Jednak mimo to mu nigdy nie wierzyłam.

 Bo jak coś takiego, coś tam potężnego, może chcieć poddać się tak słabej istocie, jaką byłam ja?

 Zaintrygowana nowymi możliwościami, siadałam w kącie i sprawdzałam jak wiele jestem w stanie osiągnąć samą siłą woli.

 Przez kilka dni nie opuszczałam tego pomieszczenie, do którego trafiłam po ucieczce prze Northem, nawet na krótki moment, kompletnie ignorując swoje potrzeby. Musiałam się dowiedzieć, co mogę.

 Tylko znając swoje możliwości, byłam w stanie się obronić w razie wpadki.

 Dopiero kiedy głód i pragnienie stały się nieznośne, zakradłam się w środku nocy do kuchni, żeby kolejny raz ukraść trochę jedzenia i picia.

 Kiedy wróciłam do tamtego miejsca, dopiero zorientowałam się, czym ono naprawdę było.