Dark Future. (VOLTOOID)

2.

Als een gek gooi ik al mijn kleren in mijn sporttas. "Charaf, kom eten!" Hoor ik mijn moeder van beneden roepen.

"Ik moet zo gaan, mama! Heb vandaag een wedstrijd!" Roep ik snel terug terwijl ik mijn shirt aan doe en mijn tas oppak.

"Maar je hebt nog niks gegeten?" Zegt ze verontwaardigd als ik eenmaal in de keuken sta. "Ik eet wel als ik thuis kom, geen zorgen." Ik druk een kus op haar voorhoofd en pak een blikje Shakura uit de diepvries, waarna ik snel naar de deur loop.

"Doei Charaf!" Gilt mijn zusje nog voordat ik de deur dicht doe. "Doei Sam!" Ik geef haar een dikke kus op haar wang en sla de deur dan dicht.

"Opschieten Chaffo! We zijn hayeck laat!" Roept mister Biggie terwijl hij heel de tijd op z'n toeter drukt. "Houd je bek eens met die toeter? Wil je dat m'n pa naar buiten komt met slipper nigh?" Hij grinnikt en snel stap ik in zijn auto.

"Een beetje zin in je weddie, nigh?" Vraagt hij terwijl ik m'n riem om doe. Je weet namelijk maar nooit met deze jongen.. "Jawel man, even al die shit in m'n hoofd eruit boksen.'' Ik zucht en leun met mijn hoofd tegen het raam aan. ''Eyy bro, wat is er met jou de laatste tijd?'' Ik kijk hem vragend aan terwijl hij de straat uit rijdt.

''Waar heb je het over?'' ''Doe niet alsof ik gek ben, Chaffo. Je bent al mijn beste vriend sinds we klein zijn.'' Dat is waar, ik ken Yassine al bijna heel mijn leven. Onze moeders zijn beste vriendinnen, en ze zijn onafscheidelijk.

Onze vaders trouwens ook, elke Marokkaan uit Amsterdam moet ze inmiddels kennen. Dé Saifeddine en dé Ilias die altijd samen te vinden zijn buiten.

In ieder geval, Yassine en ik hebben een heel sterke band. Mede komt dat door onze ouders. Hij vertelt mij altijd alles, en ik vertel hem altijd alles. Ik zucht diep en bijt hard op mijn kiezen.

''Mijn pa man..'' Zeg ik zacht, gek genoeg voel ik een brok in mijn keel. "Volgens mij haat hij me, terwijl ik helemaal niks verkeerd doe. Ik haal goeie cijfers op school, gedraag me gewoon, maar noh man. Hij denkt ben junkie, alleen omdat ik op kickboks zit." Gefrustreerd kijk ik voor me uit.

"Dat moet je niet zeggen neef, hij wilt het beste voor je. Wees blij dat je tenminste een vader hebt. Kijk eens naar Younes Kippie, die heeft geen vader sinds we hem kennen, en nu? Hij is de weg helemaal kwijt. Puur omdat hij die vaderschap mist." Antwoord Yassine terug.

Dat is waar.. Younes heeft al sinds zijn veertiende geen vader meer. Overleden aan longkanker. Daarom scheld onze vriendengroep er letterlijk nooit mee, puur uit respect voor Younes.

"Maar waarom slaat hij me dan? Heb ik hem ooit wat aangedaan?" Hij haalt z'n schouders op. "Vraag het hem." Ik lach zachtjes om z'n reactie en stop meteen als hij me serieus aankijkt.

"Je bent gek. Ik zweer dan zie je die afdruk van z'n slipper hier op m'n voorhoofd." Ik grinnik terwijl ik wijs naar m'n voorhoofd, waardoor Yassine ook begint te lachen.

"Het komt goed, broer. Geloof me." Ik knik langzaam met mijn hoofd.

Helaas zegt mijn hart iets heel anders..

~

"Links! Rechts! Achterwaartse trap!" Buldert mijn trainer. Als een gek doe ik wat hij zegt. Het voelt goed om te zweten. Elke zweetdruppel telt als een stressvol moment, zo moet je het maar zien.

"A SAHBI HOEK NUUUU!" Met alle kracht die ik heb mik ik op de slaap van de tegenstander. Knock out.

Ik glimlach en haal diep adem door mijn neus. Mijn eerste knock out. "AAAIT AAAIT CHAFFO!" Hoor ik van alle kanten geroepen.

Gekke vrienden heb ik ook. Ik lach in me zelf en ontvang een goedkeurende knikje van mijn trainer. "Goed gedaan, Charaf. Ik zei toch dat je talent had?" Hij klapt zachtjes op mn achterhoofd en glimlachend neem ik de beker aan van de scheidsrechter.

"Toch goed gedaan, man." Ik geef mijn tegenstander een hand, maar slik als hij me gevaarlijk aankijkt. "Ik pak jou nog wel.."

Waaaaaat? Zei hij dat nou echt? "Wie? Je vrouwtje die je niet hebt?" Ik lach om m'n eigen grap en rol dan met mijn ogen als hij me serieus aankijkt.

"Ga maar janken bij je moeder,  a kleuter. Je kan niet eens tegen je verlies." Sis ik geïrriteerd terug en stap de ring uit waarna ik rechtstreeks naar de kleedkamers doorloop.

"Wajoooooooooo, hoe jij hem hebt gepakt a mattie! Je was ghataar! Gewoon Badr Hari 2.0 a sah!" Roept Yassine blij als hij de kleedkamer inloopt. "Dit moeten we vieren." Grijnst hij.

"Jij denkt ook alleen maar aan feesten." Hoofdschuddend pak ik m'n douchespullen bij elkaar. "Kifesh? We moeten dit toch vieren! Dit is je eerste knock out, en raad eens? Ze hebben het gefilmd! Je wordt beroemd man!"

"Oké, sqa sqa (stil, stil). Als je het zo graag wilt, gaan we dan maar gewoon naar shi clubbie. Maar op jouw kosten hea?" Hij knikt blij en snel loop ik naar de douches.

Ik draai de kraan open en laat het water over me heen glijden. Ik heb niet eens zin om mee te gaan, ik wil gewoon naar huis. Ik wil m'n vader niet teleurgesteld maken.. Al is hij dat al zonder enige reden.

Ach ja, hij denkt toch al dat ik een junkie ben. Dus waarom niet? Heb inmiddels wel een wedstrijd gewonnen en ik wil m'n beste vriend een lol doen.

Ik was mezelf goed en wikkel dan een handdoek om mijn middel heen. Psssshhh die sixpack.. Ik grinnik in mezelf terwijl ik in de spiegel kijk en kleed me snel om in een Armani shirtje met een lichte spijkerbroek met scheuren.

Ik spray mezelf onder parfum van Hugo Boss en doe m'n haren in de spiegel. "Pfff je doet traag man, wesh ben je wijf?" Zeurt Yassine die de nieuwste snapchatfilters uitprobeert.

"Ik moet er toch goed uit zien?" Ik stop kauwgom in m'n mond waarna ik de veters strik van mijn Nikes. "Hmm, ben je van plan om een chimmie uit te zoeken, nigh?" Ik kijk op en schud met mijn hoofd.

"Ik ga niet voor de sletten."

---

I love Charaf.. Who else?

Vergeet niet op het sterretje te drukken en een reactie achter te laten!

Groeten vanuit Lilleeee❤️
Xx Meryam