Dark Future. (VOLTOOID)

32.

Ik wil jullie allen uit de grond van mijn hart duizendmaal bedanken! Dark Future is in een korte tijd keihard gegaan, en dat is allemaal dankzij jullie❤️ Love you all😘

Ik wens jullie verder veel leesplezier x

---

Met een sigaret tussen mijn lippen staar ik naar het plafond. Dit deed ik ook altijd in mijn eigen kamer wanneer ik weer eens ruzie met mijn vader had. Het is een gewoonte. Iets wat bij me hoort.

Leegte. Dat voel ik. Als dat tenminste een gevoel is. Mijn emoties zijn weggezogen. Liefde heb ik niet meer. Al klinkt het gek, want ik hou nog wel van Nouraine. Afgelopen nacht heb ik staan nadenken. Piekerend. Ijsberend.

En ik ben tot een conclusie gekomen. Nouraine wilt me niet. Dus Nouraine krijgt me niet. Het hoeft niet meer. Waarom zou ik überhaupt nog de moeite doen?

Ik staar naar haar nummer op mijn telefoon. Mijn ogen bestuderen de cijfers. En langzaam, maar zeker, druk ik op het rode knopje.

Weet u zeker dat u het nummer wilt verwijderen?

Ja. Heel zeker. Ik verander mijn achtergrond waar een foto van ons samen op staat, in een zwart plaatje en zucht vervolgens diep. Jammer. Heel jammer. Ik neem een diepe hijs van mijn sigaret en sluit mijn ogen. Ik heb sinds gistermiddag niks gegeten. Een sigaret roken op een lege maag is ook niet echt fijn..

Beroert leg ik mijn sigaret neer en grijp ik naar een boxershort uit mijn sporttas. Een warme douche. Dat is wat ik nodig heb. Even alle stress door het doucheputje laten stromen. Ik draai de kraan open en ga eronder staan.

Terwijl de warme druppels over mijn lichaam glijden, sluit ik mijn ogen. Ik verbeeld me in hoe het is om gelukkig te zijn met mijn familie. Hoe het is om een normaal leven te lijden. Hoe het is om ouders te hebben die van je houden..

Ik wuif mijn gedachtes weg en zeep me in, spoel het schuim weer weg en draai de kraan weer dicht. Terwijl ik naar de stilte luister, droog ik mezelf af met een handdoek. Ik ben deze stilte niet gewend.

Ikrame's geschreeuw. Dat ben ik gewend. Het gelach van Samiya. Mijn moeder die non-stop zingt. Dat wil ik terug. Ik wil het nu terug. Per direct.

Maar het kan niet.

Ik heb verloren. Gefaald.

Of beter gezegd: ik ben verloren.

Ik graai in mijn grote sporttas en vis er een donkerblauwe Nike Tech uit. Ik kleed me snel aan en doe eronder mijn Nikes aan. Jammer genoeg heb ik al mijn schoenen en jassen achter moeten laten.

Maar ja.. Ma3lish.

Ik doe een pet op van Dsquared en spuit een beetje parfum over m'n lichaam. Als laatst stop ik een paar bankoes (briefjes van 50) in mijn Louis Vitton tasje. Ik grijp naar mijn telefoon en sleutels, en verlaat mijn hotelkamer.

Eerlijk gezegd voelt het raar om nu alleen door het leven te gaan. Ik heb geen dak boven mijn hoofd, nou ja, figuurlijk dan.. Ik heb geen ouders, ook figuurlijk.. Geen familie op wie ik kan rekenen.. De enige mensen op wie ik kan rekenen zijn mijn beste vrienden. Zonder hun ben ik niks..

Ik stap de lift in en pak mijn telefoon wanneer hij afgaat. ''Wie is dit?'' Komt er bot uit. Ik schrik wanneer ik mezelf hoor. Is dit nu wie ik ben? De lieve, normale Chaffo, die voor iedereen klaar stond, heeft ineens zijn knop omgezet naar een donkere, emotieloze jongen. Wil ik dat? Nee. Heb ik een keuze? Nee. Wil ik weer de oude zijn? Ja. Kan dat? Nee.

''Hallo? Luister je wel?'' Hoor ik Yassine aan de andere kant van de lijn. ''Oh, Yassine. Sorry. Wat zei je?'' Ik hoor hem diep zuchten. ''Ik vroeg of je straks bij ons komt eten, mijn moeder nodigt je uit.'' Ik stop een hand in mijn zak en knik. ''Is goed, zeg maar dat ik er over een uur of twee ben. Bedankt, Yassine.'' Ik hang op en stop mijn telefoon weer in mijn tasje.

Ik slenter zwaarmoedig naar buiten en stap op mijn scooter die geparkeerd staat. ''Vanaf nu ben jij mijn vrouwtje..'' Mompel ik naar mijn scooter terwijl ik het opstart. Zuchtend begin ik te rijden naar Amsterdam-West, waar Mehdi Beachboy op me aan het wachten is.

Ik zet een liedje van Ismo op en luister aandachtig naar de tekst. Zoiets doe ik altijd wanneer ik op mijn scooter rij, en muziek luister. En ook dit lied lijkt voor mij te zijn geschreven..

Besef, je ouders zijn onvervangbaar
Je kan een nieuwe zoontje of dochtertje krijgen
Nieuwe vrienden, nieuwe vriendin, nieuw broertje of zusje
Maar nieuwe ouders nooit

Zonder mijn ouders was ik al verloren
M'n pa gaf mij advies die ik niet wilde horen
Waaide met de wind mee kreeg de wind van voren
Ik voelde me thuis op straat al was ik bevroren

Meedogenloos parkeer ik mijn scooter en loop ik meteen ons 'hoofdkwartier' binnen. ''Ewa.'' Ik kijk Mehdi droog aan die zit te playstationen met Imad. ''Zeg wollah jullie zijn aan het spelen?'' Ik zet het spel op pauze en meteen ontvang ik geïrriteerde blikken. ''Deze gozer zegt dat hij 5-0 van mij wint met Fifa, ewa denk je ik laat hem dan nog in die stoel? Jij bent geeeek.'' Ik begin te lachen.

''Jij bent de slechtste gijzelaar die ik ooit heb gezien.'' Hij geeft me een boeit-me-niet-blik en speelt door. ''Mohiem pak dat pakketje daar op die kast, en geef die aan Yassine wanneer je hem ziet.'' Zegt hij met zijn blik op de tv gericht. ''Alleen dat?'' Vraag ik verbaasd. Hij knikt droog en negeert me verder.

''Tazzz ik dacht ik moet hier kapot lang zijn. Tering flasher.'' Ik schenk hem een vieze blik als hij niet antwoord en zwaai naar Imad. ''Maak hem af voor mij.'' Ik ren de trappen af naar beneden en spring weer op mijn scooter. Ik zeg je eerlijk, ik heb sinds kort echt een goede band opgebouwd met Imad. Hij is eigenlijk echt een rustige jongen en hij vertelde me dat hij dit werk moest doen voor zijn moeder. Hij heeft namelijk geen vader meer en dit is de enige manier om aan geld te komen.

Tja.. En Charaf is niet Charaf als hij heeft geregeld dat er een paar barkies afgeleverd moesten worden bij zijn moeder. Verder hebben we Imad eigenlijk alleen gegijzeld voor informatie en als een soort lokaas. We gaan hem niks aandoen.

Mohiem, op naar Yassine.

Waar er gruwelijke dingen gaan gebeuren...

---

Heeeee schatties, lekker gegeten?

Wat vinden jullie van de nieuwe Charaf?😳😳

Laat het me weten in de reacties en vergeet geen stem achter te laten❤️

Kuskusss