Dark Future. (VOLTOOID)

24.

"Pak die tas uit de kofferbak." Ik knik naar Mehdi en doe vlug wat hij zegt. "Hier. Als iemand de poging waagt om een van ons te vermoorden, meteen knallen." Ik krijg grijnzend een 9mm in mijn handen gedrukt van Yassine.

"Niet stressen a sahbi, nergens voor nodig." Lachend klopt Amir op mijn schouder. "Ik stress niet." Ik sla de kofferbak dicht en stop de gun in mijn kontzak (#schrijfster: eigenlijk is dat echt een vies woord..).

"Dat doe je wel, Chaffo." Ik schud mijn hoofd naar Yassine en haal diep adem. "Laten we dit snel doen." We lopen de verlaten parkeergarage in en ik klem mijn handen in de sporttas vol wiet.

Iets verderop staan 2 jongemannen tegen een Porsche aangeleund. "Waar is het geld?!" Roept Mehdi meteen naar ze. "Waar is mijn wierrie?" Kaatst een van de jongens terug.

Ik wijs naar mijn tas en loop naar hem toe tot ik tegenover hem sta. Tegelijk wisselen we van tas en snel kijk ik even of het geld er wel in zit. "Prettig zaken met je hebben gedaan." Ik geef hem een boks en gooi de tas vol geld naar Amir.

"Mermi (wanneer) is volgende levering?" Vraagt de zelfde jongeman aan Mehdi Beachboy. "Volgende week, in sha Allah. Zelfde tijd, zelfde plaats." Samen lopen we weer terug naar de auto.

"Sowieso piste je in je broek hea. Ik zei toch is snel?" Grinnikt Yassine eenmaal in de auto, terwijl hij het geld begint te tellen. Ik haal mijn schouders op en geef de gun terug aan Mehdi. "WAZEBBI! Hij komt 3 doezoe te kort!" Mehdi start de auto en kijkt Yassine vervolgens fronsend aan.

"Zeg wollah? Saff, volgende week is hij tegrat. Hij weet dat hij geen spelletjes met me moet spelen, kanker ezel." Sist hij terwijl hij de straat uit begint te rijden. "Zet wahed spit sessie op ofzo?" Mompelt Amir terwijl hij een beetje op zijn iPhone kloot.

"Nee man, ik wil Beyoncé." Ik kijk uit het raam en hoor ineens weer de varkenslach van Amir. "Wil je der ******? Wollahma teshed (die 'krijg' je niet)." Ik trek mijn wenkbrauw op en kijk hem droog aan.

"Als ik wil **** ik Beatrix voor je neus, dus houd je bek, hou." Meteen galmt zijn lach weer door de auto. "WOLLAHTA DAT WORDT DER DOOD DAN HAHAHA!" Hij zet zijn hand op zijn hart om niet te stikken en haalt dan diep adem.

"Tfoe, ik heb mijn pillen niet ingenomen vandaag.." Mompelt hij ineens vermoeiend. "Ohja, helemaal vergeten dat jij een ADHD-kind bent." Ik begin te lachen in mezelf en kijk hem grijnzend aan.

"Wesh probeer je nu grappig te zijn? Want als je dat doet, dan is dat verre daar vandaan. Je onrespecteert (#schrijfster: bestaat dat woord?) hersens die bepaalde dingen niet gewoon aankunnen." Ik trek mijn mond tot een streep. "Teghza (kijk), deze boy wilt ze3ma goed Nederlands praten HAHAHA!" Yassine, die voorin naast Mehdi zit, gaat helemaal stuk en slaat met zijn hand op het dashboard.

"Tfoe tering zooi." Mompelt hij terwijl hij erover heen wrijft, en kust vervolgens zijn vuist. "Ik kan gewoon Beschaafd Algemeen Nederlands hoor." Oppert Amir beledigd terwijl hij naar zijn schoenen kijkt.

"Het is Algemeen Beschaafd Nederlands, liefje. Bijna goed." Ik ga met mijn hand langs zijn arm en geef hem een knipoog. "TFOEEE VIEZE ZEMMER!" Schreeuwt hij meteen, en geeft me een harde stoot op mijn arm.

"Ahh.." Pijnlijk wrijf ik erover heen. "Sinds wanneer kun je zo hard slaan, man?" Hij grijnst trots en haalt z'n schouders op. "Van jou geleerd ofzo." Ik rol lachend met mijn ogen. "Debiel.."

"Ey boys, gaan we vandaag naar club nigh? Ik heb gehoord veel knappe chimmies komen en bekende rappers." Zegt Mehdi terwijl hij de hood in rijdt, waar zoals gewoonlijk alle jongens te vinden zijn.

"Saff sgoed, ik ga me dan wel eerst even omkleden. Zal ik jullie dan gewoon ophalen?" Vraag ik hem, terwijl ik aanstalten maak om de portier te openen. "Saff sjgoed bradda, tot zootjes." Ik groet ze snel terug en wandel naar mijn huis.

"Charaaaaaf!" Ik kijk om en zie Samiya, mijn zusje, en haar vriendin Dalila naar mij toe rennen. Ik glimlach en knuffel haar als ze in mijn armen komt springen. "Kom je met ons buiten spelen?" Vraagt ze lief.

"Jaaa samen met mijn broer! Waar isiee?" Vraagt Dalila mij verlegen. "Yassine is nu naar huis, maar we gaan zo weer weg." Ze kijken me sip aan. "Waarom?" Vraagt Samiya mij teleurgesteld.

Ik zucht en voel de schuldgevoelens omhoog komen. "Weet je wat? Ik kleed me om en dan gaan we langs de Mac Donalds." Ze knikken blij en rennen weer lachend weg.

Glimlachend kijk ik ze na en treed vervolgens mijn huis binnen. "Waar was jij?!" Roept mijn moeder meteen vanuit de keuken. "Huh? Hoe wist je dat ik het ben?" Vraag ik fronsend als ik eenmaal naast haar sta om een glas water te vullen.

"Ik ben je moeder, Charaf. Natuurlijk weet ik dat jij het bent." Ze kijkt op van haar groenten die ze aan het snijden is. "Dus vertel, waar was jij?" Ik drink mijn glas in een keer leeg en leg hem weer met een klap op het aanrecht neer.

"Gewoon, buiten." Ik stop mijn handen in mijn zakken en leun naar voren om haar een kus op haar voorhoofd te geven. Meteen stopt ze me, door mij zachtjes naar achter de duwen.

"Ik snap jou niet." Ze kijkt me serieus aan. Diep doordringend. Alsof ze mijn gedachtes probeert te lezen. "Wat snap je niet?" Komt er voorzichtig uit. Bang om iets te breken met mijn stem.

"Waarom rook je ineens, Charaf. Waarom?" Vraagt ze me zachtjes. "Waar ben je allemaal mee bezig?" Ik slik en lik mijn lippen. "Het komt goed, mama. Wollah geloof me.." Zeg ik zacht, en loop na die woorden snel naar boven.

Als ik weer gemengde gevoelens voel opkomen, stap ik direct in de douche. Ik laat het warme water langzaam over mijn lichaam glijden. Ik voel mijn spieren ontspannen en haal rustig adem.

Waarom doe ik iedereen zoveel pijn?..

---

Vote & comment❤️