Dark Future. (VOLTOOID)

37.

''Armando.'' Komt er schor uit. Ik kijk haar met open mond aan. Zou het dé Armando zijn? Armando als in de vriend van Charaf? ''EEEEY RANI!'' Mijn adem stokt bij het horen van een welbekende stem. De stem van Yassine. Ik draai me geschrokken om en kijk recht in de ogen van..

Ja. Jullie kunnen het al raden.

De verdomd mooie ogen van Charafeddine Benahmed.

Perspectief Nouraine

Oh mijn god.

Dit moet natuurlijk alleen ík weer hebben! Beschaamd sla ik mijn blik neer. Moet ik hem groeten of negeren? Als ik negeer lijk ik weer zo high-class..

Zoals jullie lezen bevind er zich op dit moment een tweestrijd in mijn hoofd plaats. Ik mis Charaf verdomd erg, en nu ik hem zo zie.. Heb ik spijt dat ik hem heb laten vallen. Maar er is geen weg terug.

Ik hef mijn hoofd op, en kijk weer recht in zijn ogen aan. Ook hij kijkt best gechoqueerd. Hij had me hier niet verwacht. ''FA TO THE KA, NOURAAAAINE!'' Schreeuwt Amir ineens die erbij komt staan. Ik glimlach nerveus en doe mijn best om hem niet te vermoorden. ''Hey.'' Hoor ik zijn zware, sexy, rustige stem. Zijn ogen zoeken de mijne en even staren we elkaar in een trance aan.

Zijn helderblauwe ogen staan rood. Alsof hij heeft gehuild. Maar waarom? Omdat Armando geopereerd is? Wat is er allemaal aan de hand? ''Hey..'' Fluister ik bijna onhoorbaar, en keer me dan mijn rug om naar hem. ''Kom, Rani. We gaan naar je vriend.'' Ze kijkt me meteen aan alsof ze dit hele gedoe begrijpt, en trekt me mee, de lange witte gang weer in.

Ik hoop dat de gang nooit zal eindigen. Dat ik maar door blijf lopen. Weglopen van alle problemen en hoofdpijn. Weglopen van dit moeizame leven.

''Die gast is keeeenker cute. Who the fock was that?'' Fluistert ze me grijnzend toe. Met open mond kijk ik haar aan. ''Je fucking vriend ligt in coma en jij vraagt me wie die jongen is?'' Ik schiet in de lach en begin haar te knuffelen. ''I love you. Wollah, Rani. Ga alsjeblieft nog niet dood. Je bent te goed voor deze wereld.'' Jank ik bijna. ''Oké saffi, laat me los. Wesh denk je ben soigi (lijm)?'' Ze duwt me lachend van haar af.

''En trouwens. Tuurlijk vraag ik naar een kaulo mooie jongen. Hij overtreft Armando zwaaar G.'' Ik glimlach zwakjes en knik zuchtend. "Mooi is hij zekers.." Ze houdt haar hoofd schuin en kijkt me onderzoekend aan.

"Is het je ex?" Komt er hard uit. Ik schud meteen mijn hoofd. "Nee.. Niet mijn ex." Ik kuch zachtjes en voel mijn gevoelens weer omhoog komen. "Uhm.. Rani.. Het is beter dat we nu snel naar Armando gaan, voordat de jongens komen." Ik kijk bang achterom en meteen word ik een kamer ingetrokken.

"Ik weet het al. You have struggles with this beautiful guy." Ze kijkt me met een scheef lachje aan. "Jaa.. Soort van..." Somber doe ik de deur van Armando's ziekenhuiskamer dicht, en neem ik plaats op een stoel naast Rani.

"Hey habibi.." Begint ze zacht terwijl ze over zijn wang gaat met haar hand. "Waarom heb je nooit vertelt dat je zulke hayeck lekkere boys als vrienden hebt?" Ik trek mijn wenkbrauwen op en schiet weer in de lach.

"Dat kun je niet maken, Rani. Stel dat hij je hoort?" Grinnik ik terwijl ik mijn haar in een staart doe. "Natuurlijk hoort hij me niet, anders had hij me allang uitgehaald. Tis een Antilliaan hea, don't forget that." Samen kijken we naar z'n droge hoofd.

"En toch kan het zijn dat hij je kan horen." Opper ik terwijl ik zijn fleeky haar bestudeer. Zelfs als hij bijna doodgaat staan ze mooi hhhhhhhhhh. "Geloof me, schatje. Als hij me had gehoord, stond hij nu per direct op, en schold hij me uit in alle talen."

Ik knik maar wat en weer kijken we naar z'n droge hoofd. Ineens bewegen zijn lippen heel langzaam. "RANI! HIJ WILT PRATEN!" Schreeuw ik hysterisch. "HUH? HOE DAN? DEZE MAN IS NEPDOOD?" We brengen onze hoofd dicht bij zijn lippen om hem te kunnen verstaan.

"N3ar dinnemok." Komt er zacht en kreunend uit. "HAHAHAHA IK ZEI HET JE TOCH. JE BENT EEN MAPANGPANG SOLDAAT ARMANDO!" Bijna huilend van het lachen laat ik me weer vallen op de stoel.

"Tfoee.. Het eerste wat hij gaat doen nadat hij wakker wordt, is voor straf mij kapot hard pakken." Mompelt ze zuchtend. "Pakken? Kifesh? Hij gaat je slaan, waarom zou hij je op moeten pakken?" Vraag ik niet-begrijpend.

"Zebbai, ik bedoel pakken van je weet wel. 18 plus dingen." Ze kijkt me droog aan. "Oh.." Soms voel ik me net Amir. Als ik mijn telefoon af hoor gaan, grijp ik hem meteen uit mijn schoudertasje. Het is Zineb. 

"NOUR! JE RAAD NOOIT WIE IK NET HEB GEZIEN OMG OMG!" Schreeuwt ze bijna jankend. "Charaf?" Komt er verveeld uit. "JA. HUH? HOW DO YOU KNOW THAT?" "Omdat ik hem ook heb gezien. Kom naar kamer A32." Snel hang ik op als de deur langzaam open gaat.

Meteen ga ik netjes zitten en staar ik naar mijn knieën. Ik durf geen kik te geven. Zijn voetstappen herken ik uit duizenden. Op dit moment heb ik het zó warm, dat ik bijna kan stikken.

"Wie is dat meisje naast haar?" Hoor ik zijn stem zachtjes fluisteren. "Zijn vriendin." Antwoord Yassine gewoon hardop alsof er niks aan de hand is. Ik wil nu zo graag omdraaien om Charafs gezicht te zien...

"Sinds wanneer heeft Armando een vriendin?" Ik wed dat hij nu diep fronst. "Wat wil je daarmee zeggen?" Vraagt Rani die hun al sinds het begin aan het bestuderen is. "Uhh niks hoor.." Stamelt Charaf een beetje verbaasd.

"Ok. Ga maar op mijn plek zitten, ik fix nog wel 2 stoelen." Zegt ze streng terwijl ze opstaat. Nee! Nee! Nee! Nee! Wat doet zij! Ik voel me paniekerig voelen en voel zweetdruppels omhoog komen. Dit doet ze zwaar expres. Ya rabbi (oh god) laat Zineb snel komen..

Ik zie via mijn ooghoeken hoe Charaf voorzichtig plaats neemt naast mij. Ik pers mijn lippen op elkaar en knijp hard in m'n been. Dit doet me denken aan de Marokkaanse bruiloften, wanneer de man na duizend foto's met z'n bruidje te hebben geschoten, weer vermoeiend plaats neemt op de bruidsbank.

Zuchtend plaatst hij zijn hoofd in zijn handen. "Waar ben ik allemaal mee bezig.." Fluistert hij schor. Ik kijk op en staar Charaf aan, die nog altijd voorovergebogen zit. Ik bijt hard op mijn kiezen. Het liefst wil ik hem knuffelen. Hem vertellen dat alles goed komt. Dat hij dit allemaal niet verdiend.

Maar hoe kan ik dat allemaal zeggen als ik niet eens weet wat er allemaal aan de hand is? "Wollah het spijt me zo erg broer.. Dit is allemaal mijn schuld. In sha Allah wordt je gauw wakker. Je hebt te vaak laten zien hoe real je bent als vriend, wat zou ik ook zonder je moeten.." Fluister Charaf terwijl hij hem ineens aankijkt.

Ik sla mijn hand voor mijn mond als ik zie hoe een traan langs zijn wang bikkelt. "Armando. Ik zweer op mijn dood, ik vermoord hem. Hij gaat dood, al wordt het mijn laatste adem.."

Met die woorden staat hij op, en verlaat hij de kamer. In trance houd ik mijn handen voor mijn mond, terwijl er tranen over mijn wangen stromen.

Dit méént hij niet...

---

Heyheeeeey leukerds,
Ik wil even een dikke so doen naar Rani aka 5barkie . Welkom in de familie van Dark Future hihi.

Ik wil nog iedereen een late eid mabrouk wensen, t3ied ou t3awdou in sha Allah💞

Vergeet geen stem en reactie achter te laten!

Xx Meryam😘