Dark Future. (VOLTOOID)

44.

"Kijk me godverdomme aan als ik je dat vraag, Charaf!" Sist ze woedend terwijl ze hard op het dashboard slaat. Geschrokken van haar reactie, werp ik mijn blik vlug naar haar toe.

Nouraine kan echt eng zijn als ze boos is..

"Waarom heb je me dit niet eerder vertelt, wáárom?! Ik ben diep teleurgesteld in jou. En dit meen ik serieus." Ze slaat haar armen over elkaar heen en kijkt strak naar haar knieën.

Stilletjes zitten we naast elkaar in mijn auto. Ik heb Nouraine zojuist het hele verhaal vertelt, en tja.. Uit haar reactie blijkt dat ze totaal niet blij is. Wat overigens ook logisch is..

"Luister, je moet het ook eens vanuit mijn positie bekijken. Hoe ík me voel, en hoe ík denk. Niet over hoe andere denken en wat hen doen. Want dat boeit mij geen ene moer, weet je dat? Ik ben een jongen die bijna 19 jaar is. Dit hoort een van de mooiste tijden van mijn leven te zijn. Maar weet je waar ik nu in leef? In fucking bullshit! In izzzzzan (poep) als je het zo wilt horen!"

Ik stop even om op adem te komen en kijk even weg. "Denk je dat het me allemaal niet boeide wat ik mezelf en mijn toekomst aandeed? Maar wat denk jezelf, ik ben een jongen. Begrijp je dat of niet? Ik ben een jongen. Geen meisje. Ik denk anders, ik neem geen risico en als iemand mij wat aandoet, doe ik het diegene tien keer harder aan. Ik denk dan niet aan het meisje die me in de steek heeft gelaten. Nee, ik richt me dan op het heden. Wat er nú gebeurt."

Ik bijt hard op mijn kiezen en kijk haar stiekem via mijn ooghoeken aan. Ik zie duidelijk dat die laatste woorden haar hebben geraakt. Ik lik even mijn lippen en leun tegen de hoofdleuning aan.

"Maar het maakt niks meer uit.. Wat er is gebeurd, is gebeurd. Waarvoor ik gestraft zal worden, zal sowieso nog komen. Want die straf van Allah, heb ik zwaar verdiend. Maar dat betekent niet dat ik verder ga met waar ik mee bezig was. Ik ga een nieuwe start maken, en de oude Charafeddine weer tot leven roepen. Want eerlijk is eerlijk.. Ik mis hem wel.."

"Ik ook.." Fluistert ze nét hard genoeg terwijl ze voor zich uit staart. "Nouraine.." Ik pak haar kin vast en draai haar gezicht naar me toe. Ik slik als ik zie dat ze tranen in haar ogen heeft. Het breekt mijn hart gewoon..

Langzaam kus ik haar voorhoofd en neem ik haar in mijn armen. "Het is voorbij.. Klaar.. Ik zal vanaf nu alleen jou nog aandacht geven, want alleen voor jou leef ik nog. Saffi (oké)?" Stilletjes nestelt ze zich goed in mijn armen.

"KOALO MONGOOL, IK WACHT AL EEN FUCKING UUR OP JOU MAPANGPANG ZEBBI!" Geschrokken kijk ik op als ik gebons op mijn ruit hoor. Een boze Mariën staat ongeduldig voor mijn auto.

Shit. Ik was de tijd helemaal vergeten door Nouraine.. Snel doe ik mijn portier open. "Sorry man, ik was de tijd helemaal vergeten." Ik geef haar een boks en langzaam knikt ze.

"Wie is dat?" Hoor ik Nouraine van achter mij vragen. "Wie ben jíj, bedoel je. Bitch, spreek niet over me alsof ik een ding ben. Ohnee wacht. Je hebt gelijk.. Ik ben een lekkerding. LOL!" Reageert ze zelfverzekerd. Terwijl ik mijn voorhoofd klap gaan Mariën en Nouraine helemaal stuk.

"Aangenaam, ik ben Mariën. Ben een vriendin van Charaf en ik ga met hem mee. Weg uit dit land." Verbaasd kijkt Nouraine mij aan. Woede en verraad lees ik meteen uit haar ogen. "Wat heeft dit nou weer te betekenen?!" Roept ze kwaad.

"Doe eens rustig man? Laat me het tenminste uitleggen." Reageer ik geïrriteerd en laat dan een diepe zucht horen. "Ja, ik wil hier weg. En ja, zij ook. Dat is wel logisch aangezien ze het zusje van Armando is." Meteen klapt ze dicht. Dat dacht ik al.

"Ik ga mee." Zegt ze meteen. "Mee? Je broer maakt je af. Nee, jij gaat ruuustig je kontje tegen de muur van je kamer gooien." Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik haar aan. "Charaf, ik meen het. Ik ga mee, klaar. En wollahmeh ik stap uit deze auto, voordat je instemt."

"Vraag Yassine en zijn prinsesje dan ook maar gelijk mee joh." Mompel ik geërgerd. "JAAAAAAA!!!" Roept ze meteen enthousiast, waarna ze haar telefoon pakt. "Het was maar een grapje.." Fluister ik stomverbaasd, en kijk Mariën aan wanneer ik Nouraine in de telefoon hoor babbelen.

"Je vindt het toch niet erg hea?" Ze schudt lachend haar hoofd. "Hoe meer zielen, hoe meer vreugde. En bovendien.. Ik ken Yassine super goed, dus dat is zeker geen probleem." Ik knik en werp mijn blik weer naar Nouraine die even later ophangt.

"Ze hebben zin om er even lekker tussen uit te gaan met ons.." Grijnst ze breed terwijl ze haar telefoon weglegt.

Op naar een nieuw avontuur. Samen met mijn meisje, en de rest van onze nieuwe squad...

---

Tjaaa... Het is maar wat je avontuur noemt, Charaf😉

Behalen we weer de 100 stemmen voor hoofdstuk 44!! Kom oppp❤❤

School begint bij mij weer eens maandag.. Dat betekent weer lekker strijden!!! Wanneer moeten jullie naar school?

Xx Meryam