Dark Future. (VOLTOOID)

7.

Grijnzend staar ik naar mijn iPhone. Noussair heeft een groepschat met z'n vieren gemaakt en zojuist vertelt hij dat Nouraine en ik best goed bij elkaar passen.

Westside soldiers😉👊

Nouraine❤️: Doe normaal man..
Ikrame dikke: Ik vind dat ook gewoon hoor? Hhhhhhhhhh
Ik: Noussair en Ikrame zaten in een boom..
Nouraine❤️: boot*
Ik: Wat zeg jij? Het is boom hoor

Fronsend kijk ik op. "Ikrame het is toch 'boom', of niet?" Ze haalt haar schouders op en eet verder van haar chips. "Weet je trouwens hoe ik jou in mijn contacten heb staan, Ikrame?" Ze knikt naar me als bevestiging dat ik het moet zeggen en steek mijn tong even uit.

"Ikrame dikke." Ze slikt haar chips door en trekt een wenkbrauw op. "Heb je jezelf al eens in de spiegel gezien dan?" Komt er droog uit, en zapt de tv verder. Ik ga resoluut op de bank staan en klap in mijn handen.

"Dit, mijn schatje, zijn spieren." Ik kus mijn bovenramen en meteen trekt ze een vies gezicht. "Ik weet, diep vanbinnen ben je jaloers." Mompel ik terwijl ik mezelf laat neervallen op de bank.

"Tazz je bent focking lelijk man, wie zou met jou nou willen trouwen?" Oppert ze meteen agressief, en op dat moment loopt Samiya, mijn zusje de woonkamer binnen. "Eyy Sam! Kom eens?"

Vrolijk huppelt ze naar me toe en ik laat haar op mijn schoot zitten. "Sam, zou je met me willen trouwen?" Vraag ik terwijl ik expres naar de andere kant van de woonkamer kijk, waar Ikrame zich bevindt.

"JAAAA!!" Gilt ze meteen als een gek en begint me allemaal kusjes over mijn hele gezicht te geven. "Echt waar? Maar ik ben toch lelijk?" Zeg ik dan zogenaamd onzeker.

"NEE! Jij bent mooi." Roept ze dan en knuffelt mij stevig. Glimlachend knuffel ik haar terug en duw haar dan op de grond, waarna we beginnen te stoeien.

"A sta op jij a nietsnut." Hoor ik een zware stem brommen. Ik sluit kort mijn ogen en haal diep adem. Here we go.

"Sinds wanneer mag ik geen aandacht aan mijn zusje geven?" Ik sta op en kijk mijn vader emotieloos aan. Ikzelf krijg een precies dezelfde, donkere blik terug. Het is alsof ik naar een oudere versie van mij kijk.

"Niet tegenspreken." Antwoord hij bot. "Ik mag mezelf heus wel verdedigen." Sis ik, waarna ik een harde klap op mijn achterhoofd voel. Meteen voel ik de adrenaline in mijn bloed stijgen. Ik wil deze man kapot slaan. Helemaal kapot.

"Wat heeft hij misdaan?!" Hoor ik Ikrame verontwaardigd van achter me roepen. "Laat hem maar joh, hij heeft niks anders te doen dan mij lastig vallen." Meteen de volgende klap, recht in mijn gezicht.

"Zei je dat nou echt?!" Hij pakt me bij m'n kraag en hijst me naar boven. "Zeg dat het je spijt." Sist hij terwijl hij me dodelijk aankijkt.

Ik kijk weg en klem mijn kiezen op elkaar. "ZEG DAT HET JE SPIJT!" Schreeuwt hij dan, en duwt me tegen de muur aan. "VOOR WAT ZOU IK FOCKING SPIJT MOETEN HEBBEN?!" Schreeuw ik dan terug, terwijl ik hem van me af probeer te duwen.

Kort erna horen we Samiya hard huilen. Automatisch komen mijn emoties ook naar boven en beginnen de tranen in mijn ogen te prikken. "Laat me eens met rust.." Fluister ik, terwijl ik hard mijn best doe om niet de tranen over mijn wangen te laten rollen.

"Het zal wel moeten, Charafeddine. Ik wil niet dat je net als de andere jongens word." Zegt hij dan, en laat me weer los, waarna hij diep zucht.

"Maar waarom? Waarom sla je me als ik niks verkeerds doe? Ik ga gewoon naar school en ik doe altijd mijn ding. Ik ben gewoon een goed opgevoede jongen, dus what the fuck is je probleem elke keer?!" Gefrustreerd schop ik een barbiepop van Samiya weg en zak ik neer op de bank.

"Dat is iets wat je nooit begrijpen zal, Charafeddine. En ik zelf ook niet.." Hij gaat even met zijn handen langs zijn gezicht en haalt diep adem. "Denk je dat ik het leuk vind om je te slaan? Denk je dat ik het leuk vind om altijd maar tegen je te schreeuwen?"

Ik slik en haal mijn schouders op. "Blijkbaar wel.." Mompel ik terwijl ik naar mijn knieën kijk. "Nee, Charaf. Echt niet. Als vader zijnde, heb je het gevoel al hoe je zoon zal worden. Die pijn die jij in je hart voelt," Hij slaat hard op z'n borstkas. "Die pijn heb ik ook."

"En hoe denk je dat ik zal worden?" Ik kijk hem diep in de ogen aan en hij spant z'n kaken aan. "Net zoals die andere gore jongens van de straat. En dat wil ik niet, Charaf. Ik wil dat je mijn bedrijf overneemt, zodat ik trots op je kan zijn. En misschien weet je het niet, maar ik zit momenteel in een zware periode," Hij kucht even en zet zijn stropdas wat losser.

"Dat moet je goed in je oren knopen. Denk niet dat ik in rozengeur en maneschijn leef, Charafeddine. Echt niet. Mijn leven ligt te ingewikkeld, en onbewust reageer ik dat op jou af."

---

OMGGG IK HEB 1K LEZERS! THANK YOU ALL❤️❤️❤️❤️