57.

2K 223 106
                                    

"Haal even diep adem, en sla me niet meteen dood. Laat me alsjeblieft eerst uitpraten." Ik kijk de jongens één voor één aan. Mijn vrienden (Amir Zwart, Karim Playboy, Kwasi, Émre Turkensnor, Younes Kippie en Akello Aqellow) zitten op de grond aandachtig naar me te luisteren, terwijl ik op het oude bankje tegenover ze zit.

"Stop met zo lang praten, abi. Zo wai (wij) juist in stres raqen (raken) en jou dan qapot (kapot) slaan, tamam?" Émre Turkensnor kijkt me bemoedigend aan. Ik krab op mijn achterhoofd. "Ja wollah je doet soms bhel je speelt in film, niffo. Iiiii wollah."  Younes Kippie kijkt me serieus aan.

"Sinds wanneer praat jij zoveel a zemmer?" Ik kijk hem geërgerd aan. "Ja koalo dunne, beter kom je een keer bij mij thuis. Dan gaat mijn moeder jou laten zien wat eten betekent. Blijkbaar heeft jouw moeder daar nooit van gehoord!" Kwasi springt lachend op. "Kifesh je praat ineens over mijn moeder a tering zwarte." Younes klemt zijn kaken op elkaar en wilt dreigend opstaan, maar wordt op tijd tegen gehouden door Karim.

"Ewaaaa zebbi's, laten we gewoon naar het verhaal luisteren. Wesh zijn jullie niet benieuwd? M3ayeck kinderachtig man." Karim Playboy kijkt de jongens boos aan. "Disrespect man.." Mompelt Amir Zwart terwijl hij Kwasi hoofdschuddend aankijkt. "Weten jullie wel niet hoe vaak hij over mijn ma begint? Nooit merken jullie dat op, maar als ik toevallig één keer over zn moeder begin, is het gelijk erg. Tfoe man, sinds Armando er niet meer is bestaan er geen grapjes meer."

Ik bijt hard op mijn lip, en bereid me mentaal voor op de heftige ruzie die komen gaat. "Broer, waarom meteen Armando erbij halen man? Wat heeft hij hier mee te maken? Je weet toch dat Kippie's moeder heel veel voor hem betekent, sinds hij geen v.." Amir slikt en kijkt even naar Younes die gekwetst wegkijkt. 

"Mijn kaolo moeder heeft me toch ook verlaten toen ik een baby was?! Wat is het verschil tussen een moeder die je in de steek laat als baby en een doodgeschoten vader?! Niks, nada, noppes! De grap is: ik praat niet eens over zijn focking vader, en hij dus wel over mijn moeder!" Er lijken tranen in Kwasi's ogen te springen en hij begint te hijgen. Wat mij trouwens echt opvalt is dat Kwasi ineens heel goed Nederlands spreekt wanneer hij kwaad is. Dat terzijde.

"HOE VAAK MOET IK NOG ZEGGEN DAT JE NIET OVER MIJN FOCKING FAMILIE MOET PRATEN?! JE WEET NIKS OVER ME!" Woest valt Younes Kwasi aan door hem een keiharde duw te geven. "Ey! Hayeck jullie man!" Akello grijpt in door Younes weg te duwen. "Jij bent zo vies hea, ik sweer (zweer) het! Doe maar zo nep, vieze schijnheilige hoertje!" Voor je het weet zit er een dikke klodder spuug op Younes' nieuwe peperdure jas.

"WA TFOEEEE! VUILE HOEREZOON, IK SLA JE HELEMAAL DE TERING IN!" Als een gek duwt Younes Akello opzij en rent hij achter Kwasi aan, alsof zijn leven ervan af hangt. "Tfoee a sahbi. Ik wou dat verhaal horen man, stomme verpesters.." We kijken Karim droog aan, en volgen de jongens met onze ogen.

"EEYY, IBA3ESH A NIFFO'S! REN VOOR JE LEEFUUUH!!" Gilt opeens een jongen naar ons die iets verder op met zijn vriendengroep naar het gevecht aan het kijken was. "TFOE ZEG WOLLAH? OPDONDEREN MATTIE!" Younes springt op, geeft Kwasi nog snel een trap en rent weg. "Shit, ze komen onze kant op. Wegwezen hier." Ik klop op Amirs borstkas en begin ook weg te rennen.

Nu maar hopen dat ik nog een beetje conditie heb. Hijgend ren ik door de poortjes heen. Als de politie mij ook maar één keer zal zien, is de kans groot dat ik meteen meegenomen word. Ik weet niet waarom, maar ik heb een sterke vermoeden dat ze weten dat ik het was die avond.

"A SLETJE WACHT OP MIJ!" Amir Zwart rent halfbezeten mijn kant op en trekt aan mijn arm. "Amir laat me los!" Paniekerig probeer ik mezelf los te trekken, wanneer ik geroep van achter me hoor. Hij denkt volgens mij dat ik nog topfit ben, en hem mee kan sleuren. "HALT!" Amir steekt een middelvinger naar hun terwijl hij het weer op het rennen zet. "ZEG DAT TEGEN JE WIJFIE DIE ME ELKE NACHT KOMT BEZOEKEN!" Roept hij naar ze terug.

Ik snap echt niet hoe hij zo snel is. Het lijkt alsof hij juist nooit traint. Ik integendeel heb al een maand niet gesport, waardoor ik totaal vergeten ben hoe het is om te rennen. Oké, overdrijven is ook een vak, maar ik meen het. Ik heb me nog nooit zo gay gevoeld. Sinds wanneer krijg ik een steek in mijn zij, door een stukje te rennen?

Ik schrik op uit mijn gedachtes als ik keihard bij mijn arm word vastgepakt. Geshockeerd draai ik me om. Welke domme debiel heeft ook een gesprek met zichzelf, wanneer hij achtervolgt wordt?

Ik bijt hard in mijn lip en sluit even mijn ogen. So this is it for me.

Ik ga niet eens mijn best doen om tegen te stribbelen. Dit is mijn verdiende loon. Voor ik het weet worden mijn polsen in de boeien geslagen. Voor de eerste keer in mijn leven.. Ik kijk even op en zie in de verte Amir met zijn handen in zijn haar mij verontrustend aankijken.

Ik slik en kijk weg, de woorden van de politieagent negerend. Stilletjes loop ik met ze mee. Ik werp een blik naar de lucht en laat een traan vallen.

Nu maar hopen dat Allah me helpt..

---

Héhéh, eindelijk weer een beetje actie in het verhaal.

Ik zeg het niet graag, maar jullie moeten weten dat het verhaal bijna ten einde komt! Ik probeer het zo veel mogelijk voor jullie uit te stellen, I promise😘

Gaan we weer eens voor de 110 stemmen?😜 Come on, girls!

Geniet nog van je vakantie, en alvast een prachtig nieuw jaar met geweldige voornemens. Kuch kuch.

Dikke kus,
Meryam❤️

Dark Future. (VOLTOOID)Where stories live. Discover now