Dark Future. (VOLTOOID)

45.

''NOURAINE ZEG TEGEN DIE TERING FLIKKER VAN JOU DAT HIJ MOET LUISTEREN!" Hoor ik Zineb vanachter me roepen. "Zeg tegen jouw vriendin dat ze moet stoppen met schreeuwen, oorkanker gewoon." Kreun ik naar Yassine die naast me zit.

"Yassine?" Ik kijk opzij als hij geen antwoord geeft en zie hem met zonnebril op tegen het ruit aanleunen. "Hij slaapt." Fluistert Mariën, die met haar blikje redbull voorover leunt.

"Ewa je weet wat je te doen staat, meid." Begint Nouraine te lachen. En voor je het weet, grijpt Mariën naar zijn broek. Snel giet ze haar Red Bull bij zijn geslachtsdeel. "WAT DOE JE?!" Schreeuwen Yassine en ik tegelijk.

"MIJN AUTO IS NU NAAR DE KLOTE A MONGOOL!" Schreeuw ik boos naar haar. "HALLO WAT STRES JE OM DIE STOEL. MIJN VRIEND IS AAN HET VERDRINKEN IN RED BULL?" Roept hij helemaal dizzy.

Ik negeer hem en gooi een pak zakdoekjes naar hem. "Probeer het maar droog te houden tot we bij de tankstation zijn." "Bedoel je dat letterlijk of figuurlijk?.." fluistert Mariën duivels.

"Bitch ik zit naast je?" Zineb kijkt haar verbaasd aan en klapt haar achterhoofd. "Charaaaaaaaaaaf." Hoor ik Nouraine's zeurige stem. "Wanneer zijn we errrrrr?"

"Wanneer houden jullie je koppen eens? Jeetjeeee." Zuchtend draai ik de muziek harder. Aan de borden te zien naderen we al bijna Frankrijk binnen. Finally.

Al drie uur lang zit ik met deze dieren opgescheept. Non-stop hebben ze discussies, zingen ze of gaan ze expres slaapliedjes op doen in de hoop dat ik in slaap val. En áls ze stil zijn, zijn ze aan het eten. Maar geloof me, ik heb nog liever dat ze aan het schreeuwen zijn. Zelfs als ik de muziek op het hardst doe, hoor je hun smakken.

Maar goed.. Het belangrijkste is dat we het gezellig hebben. Toch?

Ik frons als ik ineens een donut in mijn mond gepropt krijg. "Mijn mannetje moet goed eten toch." Fluistert Nouraine ze3ma sexy in mijn oor, waarna ze me een dikke smakkerd op mijn wang geeft.

Grinnikend schud ik mijn hoofd en slik ik snel alles door. Als ik een afslag naar een benzinestation zie, neem ik die meteen. Ik parkeer de auto op de ruim grote parkeerplaats, en zet de auto uit. Meteen gooit Yassine de deur open en rent hij als een gek naar de toiletten.

Daarachteraan rent Zineb nu. Meskina, ze moest sinds het begin van de rit haar plas inhouden van mij. Grinnikend stap ik uit.

"Willen jullie wat hebben uit de winkel?" Vraag ik Nouraine en Mariën die zich uitrekken. "Nee man. Of jawel, jawel. Doe maar wahed broodje met kip ofzo." Mompelt Mariën. "HARAAAAAM! Is niet halal, girl. Blijf maar donuts eten." Begint Nouraine te lachen.

"Houd je bek? Charaf kowed en haal die kip voor me." Ik haal lachend mijn schouders op en loop de winkel in. Snel koop ik een fles water, een paar kinder-buenos omdat Nouraine dat lekker vindt en een broodje kip voor Mariën.

Als ik heb afgerekend loop ik weer naar de auto. "Oh damn." Verlekkerd grijpt Mariën het broodje uit mijn hand. "Kijk eens." Ik duw de kinder-buenos in de handen van Nouraine die er maar stilletjes bij zit.

"Is er wat?" Vraag ik als ze me kort bedankt. Meteen tovert ze een lachje op haar gezicht en schudt ze haar hoofd. Ik kijk haar zuur aan en zet mijn vinger onder haar kin, zodat ze me aankijkt.

"Wat is er?" Het klinkt meer als een bevel dat ze moet beantwoorden dan een vraag. Zuchtend geeft ze mij haar telefoon en laat ze een gesprek zien. Fronsend ga ik even in de auto zitten.

Het is Noussair..

Broer (22:19): Waar ben jij?
Broer (22:19): Praat snel
Broer (22:22): Niet mij negeren a kk hoer
Broer (22:23): Klaar ik vermoord je doei

Ik bijt peinzend in mijn lip. Zoiets zagen we natuurlijk al aankomen. Ik stap weer uit de auto en geef haar der telefoon terug. "Moet ik je weer naar huis brengen?" Vraag ik haar voorzichtig.

"Nee joh ben je gek? En ik ben sowieso al dood. Of ik nou nu naar huis ga of over een week. En daarbij wil ik gewoon met jou zijn. Dat is het enige wat ik wil." Haar ogen glinsteren een beetje, en meteen neem ik haar in mijn armen.

"Ik hou van je.." Fluister ik zacht. Als ik een tril uit mijn broekzak voel, laat ik haar weer los. "Wie moet mij nou weer een berichtje sturen?" Mompel ik terwijl ik mijn telefoon pak en het sms'je open.

Het is van Ikrame..

Ikrame (22:30): Charaf.. Ik wil zeggen dat het me spijt. En ik weet dat Nour met jou is.. Kunnen we even praten?

---

Heeyy schatjes!!!

Het spijt me dat het zoo lang duurde voor ik weer een hoofdstuk er op heb gegooid. Ik was gewoon totaal inspiratieloos voor dit hoofdstuk, omdat ik een beetje opvulling nodig had.

Maar nuuu heb ik natuurlijk wel inspiratie voor de volgende hoofdstukken en komt er volgende week gewoon weer een hoofdstuk online!!!

Wat vinden jullie trouwens van het berichtje van Ikrame? Moet Charaf er op in gaan, of haar negeren?

Ik ben benieuwd wat jullie denken, dus laat het weten in de reacties!

Vergeet natuurlijk geen stem achter te laten❤❤

Dikke kus,
Meryam