AIN'T THE SAME

"We hebben niets te verliezen"

*Meghan POV*

"Liam even serieus.. We zitten hier echt in the middle of nowhere" zucht ik nog eens nu we al zowat een uur in de taxi zitten richting het opvangtehuis.

Het bleek dus dat dat helpen schilderen niet zomaar ergens was, maar in een opvangtehuis voor kinderen van immigranten uit Afrika dat Liam zijn ouders hier in Mexico opgericht hebben.

"Relax, we zijn er bijna.. En dat is net het leuke eraan, het gebouw ligt helemaal afgezonderd van de stad zodat die kinderen rustig kunnen wennen aan hun nieuwe omgeving en veel kunnen ronddollen en spelen op het strand en in de velden" lijkt hij best begaan te zijn met hoe het met die kinderen gaat.

"Maar waarom zijn ze hier eigenlijk alleen zonder ouders? Worden die ergens anders opgevangen?" Wordt ik nu ook wel nieuwsgierig naar hoe dit allemaal werkt.

"Euhm.. Nee niet echt. Vaak zijn die kinderen door hun ouders weggestuurd naar een ander land voor hun eigen veiligheid, zijn de ouders opgepakt door politie aan de grens of zijn ze tijdens hun tocht richting Mexico omgekomen.." vertelt Liam best wel droevig waardoor ik even verbaasd en in shock achtergelaten wordt.

"Dat is verschrikkelijk!" Kan ik dan toch nog na een tijdje uitbrengen waarop Liam eens instemmend knikt.

"Daarom is het dus zó belangrijk dat die kinderen hier veel bijgeleerd krijgen en een leuke tijd hebben.. En daar gaan wij vandaag mee voor zorgen!" Glimlacht hij voor dat laatste toch nog eens breed.

"Hoezo? Door het schilderen van een gebouw?" Snap ik niet echt hoe kinderen daardoor gelukkig zouden kunnen worden.

"Ja, we moeten natuurlijk wel eerst even snel dat gebouw herschilderen, maar daarna hebben we nog tijd genoeg om even met de kinderen rond te hangen" legt Liam uit waarop ik eens begrijpend knik. "Ah ziezo.. We zijn er al!" Brengt Liam enthousiast uit als we een oprit oprijden richting een paar grote gebouwen die vrij dicht op elkaar gebouwd staan.

"Nu krijg ik al stres" vertel ik hem mompelend als ik uit het raam van de taxi staar en al enkele kinderen vrolijk de gebouwen uit zie komen lopen aangezien dit bezoek van ons blijkbaar niet iets is dat elke dag gebeurt.

"Wat? Waarom?" Vraagt hij als hij zijn wenkbrauwen bedenkelijk fronst en ik zie hoe verschillende kinderen de auto die nog steeds in volle vaart de oprit oprijdt proberen achterna te lopen.

"Wat als ik nu iets zeg dat die kinderen verkeerd opnemen of zo? Of gaan ze me überhaupt wel verstaan? Ze spreken waarschijnlijk niet eens Engels.." zet ik de zorgen die zich in mijn hoofd afspelen even op een rijtje voor hem.

"Hé Meghan.." fluistert Liam me toe als ik voel dat hij iets dichter naar me toeschuift en hij zijn hand bovenop mijn hand, die op mijn bovenbeen lag, legt. "Relax nu eens even een beetje.." draai ik me naar hem toe waardoor we elkaar strak in elkaars ogen aanstaren. "Hoe kan het mogelijk zijn dat je zo veel stres hebt om je eigen persoonlijkheid voor te stellen aan een paar kinderen? Het kan niet zijn dat je die kinderen vandaag geen geweldige dag gaat beleveren als je gewoon jezelf bent.." praat hij me wat goede moed in. "Iedereen houdt van jou zoals je bent, dat weet je toch? En daar mag je mij alvast onder meetellen.. Je bent perfect Meghan" blijft hij me strak aankijken waarop we verloren geraken in elkaars ogen en ik voel dat we weer opnieuw beide naar elkaar toe bewegen.

"Nee, Liam stop.." druk ik mijn hand tegen zijn borstkas om te voorkomen dat hij zich nog dichter naar me toe beweegt.

"Wat is er?" Vraagt hij stilletjes en verward als hij zijn rechter wenkbrauw lichtjes opheft.

"We waren weer bezig.. We vonden die kus van gisteren toch allebei een fout, iets dat zomaar gebeurde?" Maak ik hem duidelijk wat we er gisteren van zeiden.

"Uhu.." knikt hij traagjes en een tikkeltje onzeker, zo lijkt.

"Hoe kan het dan dat we nu weer als gewoon vrienden elkaar opnieuw wouden gaan zoenen?" Begrijp ik niet meer echt wat er met ons beide aan de hand is.

"Omdat we misschien toch niet persé vrienden willen en hoeven zijn.." kijkt hij me nu plots wel heel serieus aan.

"Ik weet het niet Liam, dit is allemaal echt heel verwarrend" breng ik uit met een diepe zucht.

"Waarom niet? We kunnen het toch proberen?" Gaat hij plots wel heel snel.

"Wow! Liam doe even rustig!" Overvalt hij me er nu wel even mee.

"Ik vraag je gewoon om er vandaag even over na te denken, oké? Ik bedoel we hebben niets te verliezen, toch? Als we langs beide kanten toch wel iets voelen kunnen we het evengoed een keer proberen.." gaat hij er naar mijn mening best wel lichtjes over.

"Zal ik doen.." glimlach ik even kort wat ongemakkelijk waarna ik mijn hoofd wegdraai richting de autoruit.

"Ik laat je nu maar even gerust voor het heel erg ongemakkelijk wordt tussen ons twee" weet hij precies wat hij op dit moment moet doen waarop ik in de weerspiegeling zie dat hij zich ook van me wegdraait.

"Heel goed idee"..

**************************************************************************
HEEEYY!! 💕💕

WOOOOWW!! 😱😱 WAT EEN MOODSWINGS TUSSEN LIAM EN MEGHAN!! 😆😆
ZOU LIAM ECHT SERIEUS ZIJN OVER DAT UITPROBEREN VAN EEN RELATIE?? 🙊🙊
EN HOE ZAL MEGHAN DAAROP REAGEREN?! 🤯🤯

VOTES, COMMENTS EN FOLLOWS ZIJN MEER DAN WELKOM 💛🍋
DAAROM VOLGENDE HOOFDSTUKJE PAS BIJ 30 VOTES EN 5 COMMENTS 😝😝

LIEDJE BOVENAAN IS APESHIT VAN THE CARTERS!! 😍😍
OOK WEL BETER BEKEND ALS BEYONCE EN JAY-Z 😭😭
WAT EEN BANGER VAN EEN SONG EN EEN VIDEO 💯💯

DES BISOUS VANUIT FRANKRIJK 😚🇫🇷