AIN'T THE SAME

"We zijn er voor elkaar.."

*Sean POV*

"Hé! Blijf staan!" Roept Kian me achterna als ik zo snel ik kan van hem wegloop aangezien ik hem net recht in zijn gezicht raakte met een sneeuwbal en hij nu uit is op wraak.

"Ja, natuurlijk.. Zodat jij me kan bekogelen zeker?" Breng ik sarcastisch uit terwijl ik de benen vanonder mijn lijf spurt, wat nog niet eens zo makkelijk gaat in die pakken ijs op de grond.

Nadat we weer met Zack thuiskwamen, besloot die zelf even te gaan rusten op zijn kamer en kozen wij er dan maar voor om wat buiten te gaan ronddollen met zijn allen. Becca en Taylor gingen op hun beurt dan weer met zijn tweeën een wandeling maken.

"Kian! Laat me los!" Hoor ik dan plots vanachter me komen, waarop ik me omdraai en zie hoe hij Emily, die een simpele training aanheeft, aangezien het op zich nog niet eens zo koud was, vastheeft zoals een baby in zijn armen.

(Emily's outfit)

"Stop met lopen of ik gooi haar in die berg sneeuw daar!" Dreigt Kian dan al lachend, waardoor Emily begint te gillen als een gek terwijl ze zichzelf uit zijn greep probeert los te krijgen.

"Mmh.. Dat klinkt eigenlijk best nog wel grappig om te zien gebeuren" lach ik eens om zijn laffe dreiging die geen effect heeft.

"What the fuck Sean? Jij klojo! Help me dan in plaats van hem nog wat meer op te jutten!" Schreeuwt Emily terwijl Kian al met haar in de armen richting de berg sneeuw loopt.

"3, 2, 1!" Tellen Astrid, Ryan en Alexandra vermaakt mee af vanop het houten bankje dat voor het huis stond.

"Euhm.. Sean, heb je even tijd om te praten?" Staat Zack plots in de deuropening op exact hetzelfde moment dat Kian, Emily met een worp in de berg sneeuw gooit en zowat iedereen begint te lachen en te roepen, maar het alweer snel stil wordt als ze hem opmerken.

"Oww.. Zack? Ben je alweer wakker?"

"Mijn slaaprust werd verstoord door een stelletje kleine kinderen die een sneeuwballen gevecht hadden.." legt hij sarcastisch uit waardoor niemand weet of ze moeten lachen of zich schuldig voelen. "Maar dus, Sean?" Herhaalt hij dan maar aangezien ik nog steeds geen antwoord gegeven heb.

"Ja is goed, laten we naar binnen gaan.." stel ik voor als ik de trappen richting de voordeur snel oploop en achter Zack aan naar binnen ga.

(Het vakantiehuis, maar dan met meer sneeuw en verlaten in een bos 😛)

"Wat wou je me zeggen?" Doe ik maar alsof ik daar geen idee van heb als we ons neerzetten in de zetel en hij zich duidelijk wat ongemakkelijk voelt.

"Wel.. Euhm.. Ik wou, eigenlijk.." merk ik meteen dat hij niet goed uit zijn woorden geraakt en zich overduidelijk niet op zijn gemak voelt waarop ik weer ingrijp.

"Hé Zack, ontspan man.. Ik ben het maar hoor" maak ik hem duidelijk dat er niets is om zich zorgen over te maken als ik geruststellend op zijn schouder leg.

"Weet ik wel, maar ik voel me echt gewoon zo ongelofelijk kut om hoe ik gisteren tegen jou gedaan heb.." zucht hij eens vermoeid. "Ik wil ten eerste sorry zeggen om de manier hoe ik reageerde op jou relatie met Alexandra.. Het is niet omdat ik geen relatie met jou zus kan hebben, dat jij er geen met de mijne mag hebben" ligt dat onderwerp met Meghan hem dus nog steeds gevoelig. "En ik wil me vooral excuseren om het feit dat ik om dat gedoe te vergeten drugs genomen heb en daardoor iedereen in de problemen gebracht heb, maar dan toch vooral jou.." gaat hij verder waarop ik eens begrijpend knik.

"Ik voelde me best schuldig toen we in het ziekenhuis zaten te wachten in de wachtzaal.. Ik had het gevoel dat ik je toen je zo boos mijn kamer binnenkwam meer in het oog had moeten houden in plaats van je gewoon alleen naar je kamer te laten gaan. Ik nam je niet serieus genoeg.." vertel ik hem eerlijk dat ik me zelf ook best wel rot voelde.

"Voel je alsjeblieft niet schuldig Sean! Jij hebt helemaal niets verkeerd gedaan! Het is niet jou schuld dat ik meteen naar drugs grijp als ik mijn problemen op geen andere manier kan ontvluchten.." maakt Zack me duidelijk dat het niet aan mij ligt. "Maar ik hoopte nu gewoon dat je me wel kon vergeven ook al heb ik deze vakantie al wel flink voor je verkloot.." zucht hij opnieuw als hij eens met zijn ogen draait.

"Zack, je bent als een broer voor mij. Denk je nu echt dat een paar chicks of wat drugs daar echt tussen gaan komen? Dat hebben we allemaal al wel eens meegemaakt en omgekeerd was jij er toen ook voor mij.. Dus onthoud nu eens goed dat je je niet altijd zo druk moet maken als jij eens de fout ingaat!" Is dat iets wat ik hem al wel vaker duidelijk heb proberen maken. "We zijn er voor elkaar.." eindig ik daarmee het gesprek als we beide rechtstaan en elkaar stevig in de armen vliegen.

"Bedankt man.. Ik zou niet weten waar ik zonder jou was" maakt hij het een tikkeltje emotioneel door dat in mijn oor te fluisteren.

"Waarschijnlijk al lang onder de grond in een kist" breng ik sarcastisch uit waardoor we beiden beginnen lachen..

**************************************************************************
HOI ALLEMAAL!! ✌🏼️✌🏼️

VOLGEND HOOFDSTUKJE PAS BIJ 20 COMMENTS 😈😈
DUS TELL ME SOMETHING 🙂🙂

HOE CUTE IS DIE BAND TUSSEN ZACK EN SEAN!! 😻😻
M'N EIGEN HART SMELT HIERVAN 😝😝
MAAR WANNEER GERAAKT DIE RUZIE TUSSEN ALEXANDRA EN BECCA OPGELOST!! 🙊🙊
EN WAAROM ZIJN BECCA EN TAYLOR TROUWENS GAAN WANDELEN?? 🤔🤔

GENOEG OM OVER TE COMMENTEN DUS 💖💖
VERGEET DAN OOK ZEKER DE VOTES EN FOLLOWS NIET 🙂🙂

LIEDJE BOVENAAN IS EMOTION VAN ASTRID S OM WAT IN DE EMOTIONELE BUI TE BLIJVEN HANGEN 💚💚 ONGETWIJFELD MIJN FAVORIETE LOWKEY ARTIESTE 🔥🔥

EVEN EEN KLEIN VREUGDEKREETJE OMDAT DIT HET 100STE DEEL WAS 🎉🎉 KUNNEN WE DIT VIEREN MET 100.000 LEZERS?? 😬😬

BEDANKT VOOR DE EINDELOZE SUPPORT ❤️