,, - Spójrz na mnie, nawet jeśli miałoby to być twoje ostatnie beztroskie spojrzenie w moją stronę. Powiedz, jak bardzo mnie nienawidzisz, wyznaj wszystko, co leży ci na sercu. Wyzywaj mnie, ile chcesz. Krzycz, kłóć się. Obrażaj mnie. Mów prawdę. Ca...
-Wręcz wspaniale. - szukałam w jego oczach rozbawienia, znaku, że używał sarkazmu jednak nie znalazłam go. Był poważny. No i nie tak chamski jak zawsze.
Westchnęłam cicho. On z lekkim uśmiechem poklepał miejsce na kanapie obok siebie i powiedział tonem małego dziecka:
-No chooodź, Blue.
Starałam się nie uśmiechnąć, ale nie wyszło, mimo, że miałam świadomość, że jutro o wszystkim zapomni i będzie się zachowywał tak, jak wcześniej. Że zniknie uroczy Tae, a wróci egoistyczny, zapatrzony w siebie Kim.
Wracaj do siebie. - chciałam powiedzieć.
Ale nie potrafiłam. Za bardzo rozczulał mnie widok skulonego chłopaka trzymającego w dłoniach różowy kubeczek z misiem Puchatkiem i proszącego mnie, żebym spędziła z nim czas.
-No dobra. - zgodziłam się, gdy znowu zaczął mnie przekonywać.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Z ociąganiem siadłam obok niego, sięgając po swoją kawę. Dzisiaj w planach na wieczór miałam dopracowanie całego projektu.
Ale obecność „kolegi" z pracy lekko mi je utrudniła.
