Kuwento ni Lola Basya #42 - Talaan ni Aling (5)

86 1 0
                                    

Talaan ni Aling || Kabanata 5 : Ang Kawatan sa Syudad

"Oieh! Aling, asa man ka gikan bataa ka? Nganong basa man kaayo na imuha gisuot," himotok ni ermat habang nilalapag ang kakainin namin ngayong gabi.

"Hahaahhaah! Ning langoy na siguro na kay basa na man," tawang ika ni kuya Anton.

"Uso mag-ilis bago mo langoy, bunso bansot. Hahahaahahah!" Segundo ni kuya Ash sa akin.

"Watever! Mag-ilis sa ko," pagpapaalam ko sa kanila.

"Dalia kay palit ug toyo didto sa tindahan." Hayts, hanggang dito utos pa rin kaya minadali ko na lang pagbibihis ko ng shorts at t-shirt dahil gabi na rin kaya simplehan na lang natin.

"Dara ang kwarta naay tindahan didtoa sa gawas kay mahal kaayo ilaha paligya dinhia." Wala naman akong nagawa kung hindi kunin ang 100 pesos kay ermat habang binabagtas ang labas kung saan nandoon ang tindahan.

-----

"Hoiiiiiiiiii! Kwarta naku na!" Pang malakasan kong sigaw dahil yung kwartang dala-dala ko kinuha lang naman ng isang batang dungisin. Kaya walang pagdadalawang isip akong tumakbo kung saan 'di rin mawari ang itsura ngayon ng bata habang tumatakbo ngunit yung paningin niya ay nasa akin.

"Bataaaaaaa kaaaa! Abi na kay ipalit naku na." Dahil sa lakas ng boses ko naging dahilan itong upang tignan ako ng mga taong nadadaanan ko habang tumatakbo yung iba napapatawa na lang dahil siguro mukha na akong zombie.

"Bata, iulit na ikaw dili na maayo imuhang gibuhat." Agad natumba ang bata sapagkat nabangga siya sa isang matipunong katawan na ngayon bitbit na ang 100 pesos.

"Miss, imuha ni nuh? Dara owh amping lang kay daghan jud kawatan diria." At diretso lang si kuya sa paglalakad habang ako ay pumunta sa gawi ng batang paslit dahil na upo siya sa harapan ng tindahan.

"Bata, nganong nabuhat man to nimo?" Imbis na galit mas nanaig sa akin ang awa sa kalagayan niya kasi ngayon parang natatakot siya na isumbong ko siya sa tanod. Nanginginig pa siya habang tinatanaw ako.

"Ate, kanang ayaw baya ko isumbong huh, nabuhat ra jud naku to ba kay gigutom naman gud akoa mga manghod," mangiyak-ngiyak niyang sagot.

"Asa man sila karon, dzong?" Tanong ko na lang kasi wala naman yung mga kapatid niya sa kanyang tabi nun ninakaw niya pera ko.

"Gibilin naku sa amoa silingan kay mangita unta ko ug trabaho pero gipahawa man ko kay wala daw ko kahuman ug eskwela, ate." Ayon lang edukasyon kaakibat ng trabaho lamang ang edukado at mananatiling mangmang ang isang dukha hindi nakapagtapos.

"Pero sa sunod lang jud dzong ayaw to buhata kay unsaon na lang imuha mga manghod kung madakpan ka. Huna-huna masking naa ka rason para mangawat apan daotan gihapon kiini," ika ko na tila ateng nagbibigay payo sa kanyang kapatid na bunso.

"Pasayloa jud ko, ate. Kanang kapila na jud naku ni nahimo ang pagpangawat ilado na gani ko dinhi busa dili lang makulong kay hawud mo sibat. Unsaon man mao ra ni akoang nahibal-an na dali na trabaho." Agad kong pinunasan ang kaonting luhang tumulo sa aking mga mata sa binitiwan niya.

"Owh, kaning imuha na lang ning 100 palit na makaon ninyo huh. Pasayloa pud ko mao ra ni akoa dala na kwarta." Bahala na walang toyo si nanay at tatanggapin ko na lang ang sermon niya mamaya.

"Sure ka ate? Daghan salamat kaayo kanang dako na kaayo nag matabang ka namo," may bahid na galak ang kanyang boses.

"Sige, ipalit na kay basin mapasmo na to imuha mga igsoon." At dahil sinabi ko aligaga siya sa pagpunta sa tindahan 'di mawari kung anong bibilhin.

"Sige dzong, una na baya ko huh." Ngumiti lang siya sa akin habang ako naman ay binabagtas ang daan pabalik sa resort.

-----

"Hoi! Asa naman akoang gisugo? Letche ning bataa ni dugay kaayo na abot wala diay dala toyo." Tulad nga ng inaasahan ko isang malakas na talak at sapok ang naabot ko kay nanay.

"Alangan nuh bahala na'y walay toyo basta naay gitabangan." Dahil sa sinabi ko napantingin si nanay sa akin at hindi ko alam pero nakita ko siyang nakangiti at hindi na ulit hiningi ang 100 pesos.

"Ash, ikaw palit didto kaw pag dali kay lain kaayo ni lasa sa adobo ron." Busangot man si Kuya ngunit sumunod din naman habang ako ay bitbit ang pluma ang kulay kahel na kwaderno habang isusulat ang nasaksihan ngayon.

"Oo, nga ugma na diay ta manguli ninyo," ika ni tatay hudyat upang mapangiti ako dahil kahit papaano namimiss ko na ang aking kwarto.

-----
Kabanata lima ||

Karon nasaksihan naku ang importansya sa paghuman ug eskwela na dapat jud magtarong ta ug eskwela para naay nindot na trabaho ang maghulat kanimo busa pareha atong bata dili jud nato ayo-ayohon ug pasakit kini tungod lang sa ilahang gibuhat na pagpangawat busa edukado ka nga klase na tawo andam ka dapat mo istoryo kiini ug sabta ang kanilang sitwasyon nganong nabuhat kini nila. Abriha imuhang sarado nga huna-huna lakbaya ang misteryo nga kalibutan apan dili tanan imuha nakita kini ang tinood.

Aling.

Mga Kuwento ni Lola BasyaWhere stories live. Discover now