Bazı Hatalar Affedilmez! (Tamamlandı)

36. Boyun Eğiş

@duslerr_sahnesi, @rewsenn, @azrameleki, @SemsiDemircan güzel yorumlarınız ve katkılarınız için teşekkür ederim. 💕😊

Eline telefonunu alan Neşe ilk önce Mehmet Ali Güven'i aramaya karar verdi. Akrabası olma ihtimali vardı içini kaplayan iyimserlik duygusuna minnet duydu. Artık bu tür hisler ona o kadar ulaşılmaz geliyordu ki... 

Sonra aklına gelen fikirle önce ortalığı toplamaya karar verdi. Babasının yolladığı mesajın kopyasını farklı bir e-posta adresine de yolladı. Ekteki dosyaların içeriğine bakıp ses kaydını müzik çalarına yedekledi. Annesinin günlüğünün taranmış halini görünce düzenleyip çıktısını aldı. Bekir Ağa ve karısı gelmeden her şeyi tamamlayıp onlara hiçbir bilgi kırıntısı bırakmamaya karar verdi.

"Başarılı olmak istiyorsan ayrıntılara odaklanmalısın."

Babasının birbirinden değerli nasihatleri aklına gelince buruk bir gülümseme ile kendi kendine konuştu.

"Bundan sonra rehberim sensin babacığım. Senin aklınla kimse baş edemez. İhtiyacım olan sadece senin ışığın."

Her şeyi düzenleyince Hasan Ağaların erken gelme ihtimaline karşı gelip gideni görebileceği balkona çıktı. Hemen Mehmet Ali Güven'in ev telefonunu aradı. Uzun zaman çalan telefondan tam umudunu kestiği anda gelen ses ile dili damağı kurudu. Konuşamadı...

"Alo! Kimsiniz? Alo!"

"Merhaba orası Mehmet Ali Güven'in evi mi?"

"Evet, kim arıyordu?"

"Benim adım Neşe Hancı. Babam Avukat Kemal Hancı, Mehmet Ali Beyin arkadaşı ve ımm... şey aslında babam Mehmet Ali Beyi bir sorunum olursa arayabileceğimi söylemişti. O yüzden Mehmet Ali Beyle konuşabilir miyim acaba?"

"Mesele neydi?"

"Bakın son derece özel bir konu. Siz Mehmet Ali Beye babamın adını verirseniz ilgileneceğine eminim."

"Bakın bayan kusura bakmayın ancak Mehmet Ali Bey kimseyle görüşmüyor. Size na..."

"Lütfen, lütfen ölüm kalım meselesi siz sadece babamın adını söyleyin."

"Bakın bayan aslında size anlatamadım. Mehmet Ali Bey bir hafta önce rahatsızlığı dolayısıyla hastaneye kaldırıldı. O yüzden eve dönene kadar konuşmanız mümkün değil."

"Peki, ne zaman çıkacak hastaneden belli mi?"

"Bakın benim bir sürü işim var ve sizin kim olduğunuzu bilmiyorum o yüzden daha fazla bilgi veremem."

"Durun, lütfen kapatmayın lütfen. En azından Mehmet Ali Bey eve döndüğünde mesajımı ona iletemez misiniz? Lütfen çok önemli yardım edin lütfen."

"Tamam, iletirim."

"Lütfen mutlaka konuşmam lazım."

"Tamam, şimdi izninizle kapatmam lazım."

Balkonda elindeki telefona boş boş bakan kız derin bir nefes aldı. Kendi kendine telkinde bulundu.

"Sakın, ilk seferde olmadı diye dünyanın sonu değil. Yarın yine ararım. Sonraki gün yine ararım, ulaşana kadar tekrar tekrar ararım."

Elini karnına götüren kız bu kez de bebeğiyle konuşmaya başladı.

"Senin için ne gerekiyorsa yapacağım. Ailemin benim için yaptıklarının bir anlamı olmalı değil mi? Biliyor musun ufaklık ninen yıllara meydan okuyan harika bir kadındı."