Bazı Hatalar Affedilmez! (Tamamlandı)

74. Söz Ver

Redd/ Her Neyse

"Sen ne demeye çalışıyorsun?"

"Neden bu kadar tedirginsin?"

Berfe kız kardeşinin ima dolu konuşmasına sinir olup hırsla ayağa kalktığında tamamıyla yüzü kararmış Hasan Ağayı ve yanında yürüyen Meryem Hanımı görünce kardeşine söyleyeceklerini unutup, sustu. Helin de aynı şekilde susup yanlarından geçip giden karı kocanın yaydığı ürkütücü havadan korkup ablasına yaklaştı ve fısıltıyla konuştu.

"Bir şey olmuş."

Berfe bir süre kardeşine cevap vermeyip merdivenlerden çıktıktan sonra görüş alanından kaybolan karı kocanın arkasından bakmaya devam etti. Daha sonra ise kardeşine dönüp "Dedektif oldun da benim mi haberim yok. Sana ne olan bitenden, artık bu misafirliğin çok fazla uzadı" dedikten sonra odasına gitmek için Helin'in yanından ayrıldı.

Bekir, Bilge'nin ısrarla abisini sorması üzerine ne yapması gerektiğini düşündü. Doğruyu söylese sıkıntı, yalan söylese sıkıntı...

"Hüseyin abim nerede?"

Sıkıntılı bir şekilde sağa sola bakan Bekir "Tatlı istemişsin..." dediği anda Bilge çıldırma noktasına geldi.

"Tatlı mı?"

"Sen eskiden çok severdin. Sen seviyorsun diye durmadan tatlıcıya gittiğimiz günler ne kadar güzeldi."

Sinirden ağlama noktasına gelen Bilge "Allah aşkına Hüseyin abi nerede? Bir cevap ver bana. Şimdi geçmişi anman neye yarar? Ben sana, Hüseyin abim nerede diyorum sen bana, tatlı ye diyorsun. Bir cevap ver bana" dediğinde Bekir yerinden kalkıp kıza sarılmayı düşündüyse de hemen vaz geçti.

"Eğer oturursan anlatacağım."

Bilge, Hüseyin'e neler olduğunu o kadar çok merak ediyordu ki koltuğa hemen oturdu. Beklentiyle Bekir'in yüzüne bakmaya başladı. Kızın bakışlarındaki ürkeklik Bekir'in içinin cız etmesine neden oldu. Bir süre boş boş Bilge'ye bakmaya devam eden Bekir en sonunda konuşmaya başladı.

"Dün akşam abim hastaneden ayrıldıktan sonra küçük bir kaza geçirmiş. Sakın telaşlanma durumu oldukça iyi. Sadece önlem amaçlı hastanede kalması gerektiğini söyledi doktorlar. Hani insan kafasını çarpınca uyumaması gerekiyor ya onun gibi bir önlem işte. Yani aslında sorun yok..."

Gözlerinden sessizce yuvarlanan yaşlarla çoktan Bekir'i dinlemeyi bırakmış olan Bilge "Buraya gelmeseydi başına bunlar gelmezdi. Hepsi benim yüzümden" diye kendine kızmaya başladı.

"Bilge sakın kendini üzme. Bebe..."

Oturduğu yerden yumruk yaptığı elleriyle Bekir'e bakan Bilge "Hamile olduğum yeni mi aklına geldi?" diye sordu. Daha sonra yavaşça ayağa kalkıp, çantasını almak için odasına gitti. Bilge'yi tedirgin etmek istemediği için yerinden kıpırdamayan Bekir, sabırla kızın geri gelmesini bekledi. Kısa bir süre sonra geri dönen Bilge "Ben, Hüseyin abimi görmek istiyorum" dedi.

"Şimdi yanında ninem var. Bana inanmıyorsun anladım, ama ninem gelince sana korkulacak bir durum olmadığını anlatır."

"Ben Hüseyin abimi görmeden sana inanmam. Herkes durmadan yalan söylüyor bana. Sana neden inanayım?"

Bilge'nin abisinin başına gelenleri hastanede öğrenmesinin daha iyi olacağına karar veren Bekir, en azından kötü bir şey olursa doktorlar hemen müdahalede bulunur diye düşündü.

"Tamam, ancak yalnız gidemezsin. Benimle gitmeyi kabul ediyorsan taksi çağırayım."

"Çağır."