Bazı Hatalar Affedilmez! (Tamamlandı)

100. Suç ve Ceza

Katarsis X-TRA: Aile İçi Cinsel İstismar - Saadet Çetin

Çocuk doğurmakla anne olunmaz! Lütfen paylaştığım videoyu izleyin. Tecavüze göz yuman annelerin olduğu dünyada çocuklarınıza iyi sahip çıkın. Kimseye güvenmeyin. Kız ya da erkek fark etmez çocuklarımız tehlikede...  Başkaları için yaşayan insanların acı olaylara nasıl sessiz kaldığını izleyin ve karar verin. Önemli olan çocuklarınız mı yoksa başkaları mı?

Gelecek olan bölüm final olacak kısmetse. Umarım bazı konulara dikkatinizi  çekmeyi başarabilmişimdir. 

Bu yolculuğumda benden desteğini esirgemeyen Canan ablacığım ve değerli okurlarım hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim🥰

Lütfen yorumlarınızı esirgemeyin...

Bilge telefonuna gelen mesajı okuyunca yüreğininsıkıştığını hissetti. Karısının yüz ifadesinin değiştiğini fark eden Çınar "Nazlı'm ne oldu? Kötü bir haber mi?" diye sordu.

"Bilmiyorum."

Bilge, elindeki telefonu kocasına uzatıp ayağa kalktı.

"Sabahı bekleyemem ben."

Bilge'nin titrediğini gören Çınar "Sakin ol Nazlı'm. İstersen ara. Konu hakkında bilgi sahibi ol. Gerekli görüyorsan seni, ben götürürüm," diyerek elindeki telefonun arama tuşuna bastı. Hüseyin ile konuştuktan sonra onun da konu hakkında bilgisinin olmadığını öğrenince "Kalk da seni giydirelim Nazlı'm. Seni bu halde göremeye dayanamıyorum," dedikten sonra elini uzattı.

"Sen olmasan ben..."

Sözlerini tamamlayamayan Bilge, kocasına sarılıp ağlamaya başladı.

"Ben olmasam bile sen bir şekilde ayakta kalırdın. Ayakta kalmak için kimseye ihtiyaç duymayan güçlü bir kadınsın sen."

Bilge, bir süre daha ağladıktan sonra toparlanıp, giyindi. Yola çıktıklarında heyecandan elleri buz gibi olan genç kadın dışarı bakarken en olmadık hayalleri kurmaya başladı. Sonra kendi kendine oğlunun tıpkı ellerin gibi olan soğuk bedenine dokundun ve öptün, nefes alamadığını kendi gözlerinle gördün diye düşündü.

"Nazlı'm iyi misin?"

Boğazına oturan yumru yüzünden konuşmakta zorlanan Bilge "Oğlumun hayatta olduğunu hayal ettim. Kaç sene geçerse geçsin onun acısı hep içimde kalacak. Oğlum, yüreğimi yaktı da gitti," dedi zor duyulan sesiyle.

"Benim durumumda olan başka kadınların bir kısmının çocuklarını kabullenmekte zorlandığını okumuştum. İlk başta ben de onu kabul edemedim. O aileye kopmayacak bağlarla bağlandım diye çok ağladım. Sonra onun aynı zamanda benim ailem olduğunu fark ettim ve işte tam da o gün benim bebeğim oldu. Onunla birlikte kurtulduğumuzu hayal ettim günlerce. Yapayalnız kaldığım dünyada aklımı oğlum sayesinde korudum. Oğlum, benim meleğimdi."

Daha fazla konuşmak istemeyen kadın, dışarıyı izliyormuş gibi yapıp sessizce ağladı. Karısının ağladığının farkında olan Çınar, hiç konuşmadı. Karısının ağlamaya ihtiyacı olduğunu bildiği için bütün dikkatini yola verdi.

"Gece yarısı seni de rahatsız ettiğimiz için kusura bakma abi."

Hüseyin, ağlamaktan sesi kısılan kıza üzgün gözlerle bakıp Allah'ım oğlumu bana bağışla diye içinden dua etti.

"Sen, bana asla rahatsızlık vermezsin kardeşim. Hazırsan gidelim mi?"

Bilge, kararsız bir şekilde kocasına baktı.