FOD Extra_1_Chapter(1-3) (Zawgyi+Unicode)
က်ိဳးယြင္ရွန႔္ သေဘာတူလိုက္ေပမယ့္ ကားေပၚတက္တဲ့အခါ ဒုကၡေတြ႕ေတာ့သည္။ သူက အာဟာရဓာတ္ခ်ိဳ႕တဲ့တာေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္ဖြံ႕ၿဖိဳးျခင္း ေႏွးေကြးၿပီး အသက္16ႏွစ္ျဖစ္ေပမယ့္ အရပ္က 1.6 meter ေလာက္ပဲရွိသည္။ ခႏၶာကိုယ္က ပါးလွပ္ၿပီး ေလတိုက္ရင္ေတာင္ လြင့္ထြက္သြားေတာ့မလိုပိန္ပါးကာ ပါးႏွစ္ဖက္မွာ အနီေရာင္အစက္အေျပာက္ေလးေတြရွိေနၿပီး ႐ုပ္ဆိုးတဲ့ပုံေပါက္ေနသည္။
က်ိဳးယြင္ရွန႔္ ရဲ႕ ကိုယ္ တစ္ဝက္ပဲကားေပၚေရာက္ၿပီး ကားေပၚကို တက္ႏိုင္ဖို႔ ဟိုဟိုဒီဒီ ကိုင္ၾကည့္ကာ ေန႔တစ္ဝက္အခ်ိန္ယူမလိုျဖစ္ေနတဲ့ အျဖစ္ကို ျမင္ေတာ့ လက္ေထာက္ လုပ္သူက မ်က္လုံးထဲမွာ အထင္ေသးျခင္း အျပည့္နဲ႔ ထပ္ရယ္ျပန္သည္။ ႐ုပ္ေခ်ာတဲ့လူငယ္က မ်က္ႏွာေသနဲ႔ ကားျမန္ျမန္ထြက္ဖို႔ လက္ေထာက္ကို
အမိန႔္ေပး လိုက္သည္။ ေရွာင္လွ်ိဳ ႐ြာက အေဝးမွာက်န္ရစ္ခဲ့ၿပီး က်ိဳးယြင္ရွန႔္ က ျပတင္းေပါက္ကိုမွီၿပီး သက္ေတာင့္သက္သာ ထိုင္ကာ ကားေနာက္ကို ေအာ္ၿပီးေျပးလိုက္ေနတဲ့ ဦးေလးေတြနဲ႔အေဒၚေတြကို ၾကည့္ေနသည္။
"Yi-Zi ဘဏ္စာအုပ္ဘယ္မွာလဲ။ သားက ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ေနရေတာ့မွာ။ ပိုက္ဆံမွမလိုေတာ့တာ။ ဘဏ္စာအုပ္ကိုဘာလို႔မထားခဲ့တာလဲ။ သားရဲ႕ ညီေလးညီမေလးေတြကို ေက်ာင္းထားရဦးမယ္ေလ"
ဘာေက်ာင္းထားေပးမွာလဲ။ အလုပ္သမားေခါင္းနဲ႔ဆက္သြယ္ၿပီး
ေနာက္ႏွစ္ သူတို႔သားသမီးေတြကို ၿမိဳ႕တက္ အလုပ္လုပ္ခိုင္းေတာ့မွာ
မသိဘူးမ်ားထင္ေနလား။ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ သိၿပီးသားျဖစ္ေပမယ့္ ထုတ္ေျပာမည့္အစား အမ်ိဳးေတြကို လက္ျပၿပီး အျပစ္ကင္းစြာၿပဳံးျပလိုက္သည္။
နာရီအေတာ္ၾကာခရီးဆက္ၿပီးေနာက္ အစိုးရ႐ုံးစိုက္ရာ ၿမိဳ႕ကိုေရာက္ရွိလာသည္။ ထိုၿမိဳ႕မွတဆင့္ ေလယာဥ္နဲ႔ စီးရသည္။ ထို႔ေနာက္ တစ္ရက္နဲ႔တစ္ည သြားၿပီးေနာက္ ၿမိဳ႕ေတာ္ကိုေရာက္လာသည္။ ႐ုပ္ေခ်ာသည့္လူငယ္က ခရီးစကတည္းက ဘာစကား မွ မေျပာေပ။ က်ိဳးယြင္ရွန႔္က စကားေျပာဖို႔လုပ္တိုင္း လက္ေထာက္က ဝင္ၿပီး စကားလႊဲပစ္ကာ ႐ုပ္ေခ်ာတဲ့လူငယ္ေလးကို မေႏွာင့္ယွက္ေအာင္ လုပ္လိုက္သည္။
သူ႔ကိုမလိုလားၾကေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္အေဝးႀကီးအထိ လာၿပီး ေခၚခဲ့ၾကတာလဲ။ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ နားလည္လိုက္တာက သူ႔ဆီမွာ သူတို႔လိုခ်င္တဲ့ အရာတစ္ခုခုရွိရမည္။ သူနဲ႔ သူ႔ညီမ က ငယ္ငယ္ကတည္းကကြဲသြားၾကၿပီး မေတြ႕ျဖစ္တာ ဆယ္စုႏွစ္ေတာင္ ၾကာေနၿပီ။ ဒီလိုေမာင္ႏွမက ေသြးရင္းျဖစ္ေပမယ့္ ဘာခံစားခ်က္မွ မရွိႏိုင္ေပ။ သူအသက္ရွင္မွန္းသိလို႔ သူ႔ညီမကျပန္ေခၚေပးဖို႔ေတာင္းဆို ခဲ့ေပမယ့္ ဆုံးပါးသြားတဲ့မိဘႏွစ္ပါးအေၾကာင္းကို တစ္ခြန္းမွမေျပာသြား သျဖင့္ အေျခအေနက ထူးဆန္းေနသည္။
ဒါကိုစဥ္းစားမိေတာ့ ဒီမိသားစုနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး က်ိဳးယြင္ရွန႔္ စိုးရိမ္မႈလာခဲ့သည္။ ဒါေပမယ့္ ခဏၾကာေတာ့ စိုးရိမ္ေနလည္း အလကားပဲဟုေတြးလိုက္သည္။ ဗီလိန္ system ထိန္းခ်ဳပ္ထားသျဖင့္ မီးပင္လယ္ရွိေနရင္ေတာင္ ဒီလမ္းကို သူေလွ်ာက္ရမွာျဖစ္သည္။
လင္းလက္ေနတဲ့ မီးအလင္းေရာင္ေတြကို ေငးၾကည့္ရင္း က်ိဳးယြင္ရွန႔္ သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။ ကားက စည္ကားတဲ့ၿမိဳ႕ႀကီးကေန ၿမိဳ႕ဆင္ေျခဖုံးရပ္ကြက္ဘက္ကို လာခဲ့သည္။ ေကြ႕ေကာက္သည့္ ေတာင္ပတ္လမ္းကေန ျဖတ္သြားၿပီးေနာက္ ေဂါက္ကြင္းတစ္ခုသို႔ ေရာက္သြားသည္။ ႐ုပ္ေခ်ာတဲ့လူငယ္ရဲ႕စံအိမ္က ေဂါက္ကြင္းရဲ႕ ဧရိယာထဲမွာ ရွိသျဖင့္ သဘာဝရႈခင္းအရေသာ္လည္းေကာင္း၊ တည္ေနရာအရေသာ္လည္းေကာင္း ပိုက္ဆံရွိ႐ုံနဲ႔ ဝယ္လို႔ေတာ့မ ရႏိုင္ေပ။
က်ိဳးယြင္ရွန႔္ ဒီလူရဲ႕မိသားစုကိုလက္ခံရေတာ့သည္။ သူက
လႊမ္းမိုးႏိုင္႐ုံတင္မက အရမ္းခ်မ္းသာတဲ့မိသားစုက ျဖစ္ေနသည္။ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့အတိုင္း သူ႔ရဲ႕အမႊာညီမက ဒီကမာၻရဲ႕ဇာတ္လိုက္မျဖစ္ၿပီး ေဝးလံတဲ့႐ြာေလးမွာေမြးဖြားခဲ့ရေပမယ့္ အေရးပါတဲ့မိသားစုက ေမြးစား ခံရသည္။ ဒီလိုကံေကာင္းျခင္းမ်ိဳးက ေကာင္းကင္ဘုံနဲ႔ ဆန႔္က်င္ေနသည္။ လူေတြက ေဝးလံတဲ့ေဒသက ကေလးေတြ ေမြးစားတာကိုႏွစ္သက္ၾကၿပီး
တစ္ခ်ိဳ႕က ႏိုင္ငံျခားက ကေလးေတြကိုေတာင္ ေမြးစားၾကသျဖင့္ ဒီအခ်က္က နားလည္ဖို႔မခက္ေပ။
ကားက ေရပန္းကိုေကြ႕ပတ္ၿပီး တံခါးေရွ႕မွာ ျဖည္းညင္းစြာ ရပ္သြားသည္။ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ ကားေပၚကခုန္ဆင္းလိုက္ အခ်ိန္မွာပဲ system က ဒုတိယေျမာက္တာဝန္ေပးလာသည္။
"ဒီမိသားစုထဲ ဝင္ေရာက္ရန္"
ဒီမိသားစုနဲ႔ ဆက္ဆံေရးေကာင္းေအာင္ လုပ္ၿပီး သူတို႔ အသိအမွတ္ျပဳ လာေအာင္ လုပ္ရမည္ဆိုသည့္သေဘာျဖစ္သည္။ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ ေၾကာက္႐ြံ႕ဟန္လုပ္လိုက္ၿပီး ႐ုပ္ေခ်ာတဲ့လူငယ္ထံ ေလွ်ာက္သြားၿပီး
အျဖဴေရာင္လက္အိတ္ဝတ္ထားသည့္လက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။
႐ုပ္ေခ်ာတဲ့လူငယ္က ေပစုတ္စုတ္နဲ႔ ေကာင္ေလး ဒီလိုလုပ္လိမ့္မယ္လို႔ မထင္ထားေပ။ သူ ခ်က္ခ်င္း လက္ကို႐ုန္းဖယ္လိုက္ၿပီး ေအးစက္စက္ ႐ြံ႕ရွာတဲ့ေလသံနဲ႔ ျပတ္သားစြာေျပာလိုက္သည္။
"ငါ့ကိုမထိနဲ႔။ ဒါက မင္းလိုက္နာရမယ့္ ပထမဆုံးစည္းကမ္းပဲ "
သူ လိုက္နာရမယ့္စည္းမ်ဥ္းေတြ ေျပာလာၿပီေပါ့။ ဒါဆိုရင္ သူ႔ကို ဘာအတြက္ေခၚလာတာလဲ။ အိမ္ေမြးတိရစာၦန္အေနနဲ႔လား ၊ အေစခံအေနနဲ႔လား ။ ဒါမွမဟုတ္သူတို႔ရည္႐ြယ္ခ်က္ ေအာင္ျမင္ဖို႔
လက္နက္ကိရိယာအေနနဲ႔လား။ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ သူ႔အနာဂတ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ သိလာသလို ေနာက္ကို ေျခႏွစ္လွမ္းျပန္ဆုတ္ၿပီး ေခါင္းကိုငုံ႔ထားလိုက္သည္။ သူ႔ရဲ႕မုန္းတီးေနတဲ့အမူအရာမေပၚေစဖို႔ နဖူးေပၚဝဲက်ေနတဲ့ဆံစရွည္ေတြနဲ႔ ဖုံးထားလိုက္သည္။
ဧည့္ခန္းထဲကိုေလွ်ာက္လာခ်ိန္ လူငယ္အေနာက္မွ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ လိုက္သြားၿပီး လက္ေထာက္က အိတ္ကိုဆြဲၿပီးအေနာက္ကေန လိုက္လာသည္။
"ႀကိဳဆိုပါတယ္ သခင္ေလး။ ေရပူအဆင္သင့္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ သခင္ေလး ေရခ်ိဳးေနတဲ့အခ်ိန္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စားစရာျပင္ထားလိုက္ပါ့မယ္"
ဆံပင္ျဖဴေတြနဲ႔လူႀကီးတစ္ေယာက္က ခပ္မတ္မတ္အေနအထားနဲ႔ သူတို႔ကိုႀကိဳဆိုဖို႔ တံခါးဆီကိုေလွ်ာက္လာၿပီး ႐ိုေသစြာေျပာလိုက္သည္။
သူ႔ေခါင္းကို ေမာ့လိုက္ခ်ိန္ က်ိဳးယြင္ရွန႔္ကို ျမင္သြားၿပီး သူ႔ရဲ႕အၾကည့္က က်ိဳးယြင္ရွန႔္ ရဲ႕ရင္ဘတ္ကို အၾကာႀကီး စိုက္ၾကည့္ကာ အကဲခတ္ေနသည္။
"ဒါက သခင္မေလးရဲအကိုလား"
"အင္း။ သူ ေရခ်ိဳးဖို႔ သူ႔အခန္းဆီေခၚသြားလိုက္။ သူက ညစ္ပတ္ေနတယ္"
႐ုပ္ေခ်ာတဲ့လူငယ္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီးအမိန႔္ေပးလိုက္တယ္။
"ေကာင္းပါၿပီခင္ဗ်ာ။ Mr.Huang ကြၽန္ေတာ္နဲ႔လိုက္ခဲ့ေပးပါ"
လူႀကီးက လမ္းျပကာ ေခၚသြားသည္။
က်ိဳးယြင္ရွန႔္ ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္ၿပီး မ်က္လုံးေတြက ဧည့္ခန္းထဲ ေဝ့ၾကည့္ေနသည္။ သူ႔ရဲ႕ အမႊာညီမ ကို မေတြ႕ရပါလား။
သူတို႔ဒီေန႔ေရာက္မယ့္သတင္းကို ေလယာဥ္ဆိုက္ၿပီးၿပီးခ်င္း လက္ေထာက္က အေၾကာင္းၾကားလိုက္ေသာ္လည္း တစ္ေယာက္မွ မေတြ႕ရေပ။ သူ႔ကို တကယ္ ဂ႐ုစိုက္တယ္ဆိုရင္ ႀကိဳဆိုဖို႔ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ေစာင့္ေနမွာျဖစ္ၿပီး ဒီထက္ သူ႔အေပၚ ပိုေကာင္းျပ မယ္ဆိုလွ်င္ တံခါးဝမွာ ရပ္ေစာင့္ေနၾကမွာ ေသခ်ာသည္။ အခုေတာ့ သူတို႔ေစာင့္မေနၾကေပ။ ႐ုပ္ေခ်ာတဲ့လူငယ္ကလြဲရင္ က်န္မိသားစုဝင္ေတြ တစ္ေယာက္မွ ေပၚမလာေပ။ ဒါ့အျပင္ အိမ္ေတာ္ထိန္း အဖိုးႀကီး သူ႔ကိုၾကည့္တဲ့အၾကည့္က လူသား တစ္ေယာက္ ကို ၾကည့္တာထက္ လူေသတစ္ေယာက္ ကိုၾကည့္တာ နဲ႔ပိုတူကာ ထူးဆန္းေနသည္။ သူ႔ရင္ဘတ္ကို အၾကာႀကီးၾကည့္ေနစဥ္ အ႐ိုးထဲထိစိမ့္လာၿပီး အေရျပားေပၚက အေမႊးေတြေထာင္သြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္။
သူတို႔ ဘာေတြစီစဥ္ေနၾကတာလဲ။ ေထာင္ေခ်ာက္ထဲ က်ၿပီး ထြက္ေပါက္ မရွိသည့္ ခံစားခ်က္ ကို က်ိဳးယြင္ရွန႔္မႏွစ္သက္ေလဘူး။
ဒါေပမယ့္ ဗီလိန္system ေၾကာင့္ တျခားသူေတြဖိႏွိပ္သမွ် သူ ခံရဖို႔ပဲရွိသည္။ ဒီလိုဘဝမ်ိဳး ဘယ္ေတာ့ အဆုံးသတ္မွာလဲ။ အဲ့အေၾကာင္းေတြးလိုက္တိုင္း ခါးသီးၿပီး သည္းမခံႏိုင္သည့္ ခံစားခ်က္ေတြ ရင္ထဲက တိုးထြက္လာေပမယ့္ သူ႔မ်က္ႏွာမွာ ႏွိမ့္ခ်သည့္အမူအရာကို တပ္ဆင္ထားသည္။
အိမ္ေတာ္ထိန္းက ဒုတိယထပ္က အခန္းတစ္ခန္းဆီ သူ႔ကိုေခၚသြားၿပီးေျပာလိုက္သည္။
"အခုကစၿပီး ဒီမွာပဲေနရ မယ္။ မရွင္းတာရွိရင္ ေမးလို႔ရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္နာမည္က ဖူဘိုပါ။ ႐ႊယ္အိမ္ေတာ္ရဲ႕ အိမ္ေတာ္ထိန္းပါ"
"႐ႊယ္အိမ္ေတာ္လား။ ကြၽန္ေတာ့္ညီမရဲ႕မ်ိဳး႐ိုးနာမည္က ႐ႊယ္လား။ သူမ နာမည္ ဘယ္လိုေခၚလဲ။အခု ညီမေလး ဘယ္မွာလဲ"
က်ိဳးယြင္ရွန႔္ ေလသံေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးနဲ႔ေမးလိုက္သည္။
=======================
