Chapter (8-5) – ကြ်န္ေတာ့္ ဘဝအတြက္ အစ္ကိုႀကီး ဝင္ၿပီးဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ မရွိပါဘူး
ေရွာင္ရီက အရမ္းစိတ္ထိခိုက္ေနပံုရေသာေၾကာင့္ ရႊယ္ဇီရႊမ္က သူ႔နားကိုမကပ္ဝံ့ေအာင္ျဖစ္ေနသည္။ ငါဘာလုပ္ခဲ့မိပါလိမ့္..။ သမိုင္းမွာ တကယ့္ပါရမီရွင္ အႏုပညာရွင္တစ္ေယာက္ကို အေသသတ္ခဲ့မိတာပါလား..။ ငါ့ဘဝမွာ ျပင္မရတဲ့အမွားႀကီး လုပ္ခဲ့မိၿပီ။ တကယ္လို႔ ဒီေကာင္ေလးဖန္တီးတဲ့ ဂီတသံကိုသာ ထပ္ၾကားခြင့္မရရင္ ငါ့ဘဝတစ္သက္လံုး ေနာင္တေတြနဲ႔ ရွင္သန္သြားရေတာ့မယ္..။
ရႊယ္ဇီရႊမ္.. မင္း ေသလိုက္ပါေတာ့ကြာ..
ရႊယ္ဇီရႊမ္၏ႏွလံုးသားက ခုေလာက္ဘယ္တုန္းကမွ မနာခဲ့ဖူးေပ။ သူက ေကာင္ေလးေဘးမွာ ဝင္ထိုင္ၿပီး ခ်ာတိတ္ေလး၏ကိုယ္ကို ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းကာ ဆံပင္ေလးကို အသာပြတ္သပ္ႏွစ္သိမ့္ရင္း မ်က္ဝန္းထဲကေနာင္တရိပ္ေတြနဲ႔ ေတာင္းပန္ဟန္ငံု႔ၾကည့္လိုက္သည္။
ရႊယ္က်င္းရီက စႏၵရားခံုမွာပူးကပ္ထိုင္ကာ ေပြ႕ဖက္ေနေသာလူႏွစ္ဦးကို ရင္နာစြာ ေၾကာင္ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ ပထမ သူမက ဟြမ္ရီ့ကို သီခ်င္းသံတစ္ပုဒ္တီးခတ္ေစၿပီး အစ္ကုိႀကီးက ဘယ္လိုအ႐ူးေကာင္၊ ပါရမီမရွိတဲ့ စုတ္တီးစုတ္ျပတ္ေကာင္ကို ခ်စ္မိေနတယ္ဆိုတာ ထင္ရွားေအာင္လုပ္ခ်င္ေနသည္။ ဒါေပမယ့္ အေျခအေနက သူမေမွ်ာ္လင့္တာထက္ ေက်ာ္လြန္ကာ ဒီလိုေတြျဖစ္ကုန္ေလၿပီ။
ဟြမ္ရီက အရမ္းကိုပါးနပ္ကာ ေကာက္က်စ္လွသည္။ သူ၏ညံ့ဖ်င္းေသာလက္သံကို တီးခတ္ျပမည့္အစား သနားစဖြယ္ပံု လုပ္ျပလိုက္သည္။ ဘာလဲ.. သူက အစ္ကိုႀကီးဆီက သနားဂ႐ုဏာကို ခ်ဴယူခ်င္တာလား..။
ေကာင္းၿပီ.. နင္လုပ္တာ ေအာင္ျမင္ပါတယ္ ဟြမ္ရီ..
အခုထိမတိုင္ခင္က ဂီတနတ္ဘုရားအစ္ကိုႀကီးက ဂီတပါရမီလံုးဝမပါေသာသူကို ခ်စ္မိလိမ့္မည္ဟု က်င္းရီ လံုးဝမထင္ခဲ့ေပ။ အစ္ကုိႀကီး၏ မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွလံုးသားက ဂီတျဖင့္သာထံုးမႊမ္းေနၿပီး ဂီတသာလွ်င္ အစ္ကိုႀကီး၏ႏွလံုးသားကို ဖြင့္ႏိုင္မည္ဟု သူမထင္ခဲ့သည္။
ဒါေပမယ့္ အထင္နဲ႔အျမင္က တျခားစီျဖစ္ခဲ့ရေလၿပီ။ သူမယံုၾကည္ထားသမွ် တစ္စစီပ်က္စီးသြားေလၿပီ။
"မင္းရဲ့စံသတ္မွတ္ခ်က္ေတြက မင္းမခ်စ္တဲ့လူေတြအတြက္သာျဖစ္ၿပီး မင္းတကယ္ခ်စ္တဲ့လူနဲ႔ေတြ႕ရင္ စံသတ္မွတ္ခ်က္ဆိုတာ အေရးမပါေတာ့ဘူး.."
ဒီတစ္ခါ သူမက ဟြမ္ရီ့ကို ထပ္႐ံႈးသြားျပန္ေလၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ကိစၥမရွိေပ။ သူမသည္းခံကာ ေစာင့္ႏိုင္ပါသည္။
က်ိဳးယြင္ရွန္႔က ဒီကမာၻ၏သမီးေတာ္ျဖစ္ေသာ ရႊယ္က်င္းရီ၏စိတ္ႏွလံုး တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ျခားေနသည္ကို လံုးဝမရိပ္မိေပ။ လက္ရွိမွာ သူက ၾကင္နာစြာသိုင္းဖက္ထားေသာ ရင္ခြင္တစ္စံုမွ အားေပးမႈကိုခံယူေနရသည္။ အရင္က system ဆီကအျပစ္ေပးခံရလို႔ တစ္ကိုယ္လံုးစုတ္ၿဖဲခံရသလို နာက်င္ေနတိုင္း တစ္ေယာက္တည္း ေတာင့္ခံခဲ့ရသည္။ အခုေတာ့ ရႊယ္ဇီရႊမ္က လံုးဝစိတ္ခ်ရသည့္သူ မဟုတ္ေပမယ့္ ကိုယ္နာက်င္ေနခ်ိန္ အားေပးခံရတာက တကယ္ကို ခံစားလို႔ေကာင္းလွသည္။ သူ႔ရင္ထဲက ဝမ္းနည္းျခင္း၊ နာက်င္ျခင္း၊ ဝမ္းသာျခင္း၊ ေဒါသထြက္ျခင္းကို အတူေဝမွ်ေပးမည့္ လူတစ္ေယာက္ရွိတာ စိတ္ဓာတ္အင္အားကို တိုးေစသည္။
က်ိဳးယြင္ရွန္႔၏ တင္းထားေသာစိတ္တို႔ ေျဖေလ်ာ့ကာ ကိုယ္ကိုေလွ်ာခ်ၿပီး ရႊယ္ဇီရႊမ္၏ရင္ခြင္ထဲကို မွီၿပီးေနလိုက္သည္။ ဒီရင္ခြင္က စိတ္မခ်ရရင္ေတာင္ အနည္းဆံုးေတာ့ ေႏြးေထြးမႈရွိေသးသည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦး အေတာ္ၾကာၿငိမ္ကာ ေပြ႕ဖက္ထားၾကသည္။ ၿပီးေတာ့ နားလည္မႈရွိစြာ ဘာမွမေျပာဘဲ အတူေဖးမကာ စႏၵရားခန္းထဲမွ ထြက္သြားၾကသည္။
ရႊယ္က်င္းရီက စႏၵရားခန္းထဲ တစ္ေယာက္တည္းက်န္ရစ္ခဲ့သည္။ သူမက စႏၵရားခံုနားကို တိုးကပ္လာၿပီး ႐ုတ္တရက္ လက္စံုလိုက္ျဖင့္ စႏၵရားခလုတ္ေပၚ ၾကမ္းတမ္းစြာႏွိပ္ခ်လိုက္သည္။ တစ္ခန္းလံုး ေၾကာင္ခ်င္းကိုက္သံလို ဆူညံသည့္ နားကေလာဖြယ္စႏၵရားသံတို႔ ဆူညံစြာထြက္ေပၚလာေတာ့သည္။ သူမရင္ထဲက အမုန္းကို စႏၵရားခလုတ္ေပၚ ပံုခ်ေပါက္ခြဲေနေတာ့သည္။
က်ိဳးယြင္ရွန္႔က အခန္းျပင္ဘက္ေရာက္ေတာ့ ျပင္းထန္ေသာစႏၵရားသံကို ၾကားသျဖင့္ ေျခလွမ္းတံု႔သြားေပမယ့္ ရႊယ္ဇီရႊမ္က ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ သူ႔ကို အခန္းထဲဆြဲေခၚခဲ့သည္။ သူ႔ကိုယ္ထဲကနာက်င္မႈက သက္သာခဲ့ေလၿပီ။ ယခုတစ္ႀကိမ္ မစ္ရွင္ကိုေရွာင္လႊဲလိုက္ေပမယ့္ system က ခါတိုင္းလို လံုးလံုးႀကီး အျပစ္ေပးႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့သည္ကို သတိထားလိုက္မိသည္။ system က သူ႔ကိုထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္းေလ်ာ့လာတာကို ျပသေနေသာေၾကာင့္ က်ိဳးယြင္ရွန္႔ေပ်ာ္ရႊင္လာၿပီး သူ႔အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာကိုဖြင့္လိုက္သည္။
"ေဆးလိမ္းရမယ္ေလ.."
ရႊယ္ဇီရႊမ္က ဆရာဝန္ေပးေသာေဆးအဆီကိုယူကာ ေရွာင္ရီ၏လက္ေခ်ာင္းေတြကို ဖြဖြလိမ္းကာ ႏွိပ္နယ္ေပးေနသည္။
"ေကာင္းသြားၿပီ အစ္ကိုႀကီး. နာတာေတြ အညိဳအမည္းေတြ မရွိေတာ့ဘူး.."
က်ိဳးယြင္ရွန္႔က လက္ကိုျဖန္႔ကာ ျပလိုက္သည္။ ရႊယ္ဇီရႊမ္က ေဆးဆက္လိမ္းေပးရင္း ညင္သာစြာေျပာလိုက္သည္။
"ေရွာင္ရီ.. မင္း စႏၵရားဆက္တီးရမယ္ေနာ္.. မင္းက တစ္ႀကိမ္နားေထာင္႐ံုနဲ႔ လိုက္တီးႏိုင္တယ္ဆိုေတာ့ မင္းပါရမီကို အလကားအျဖစ္မခံနဲ႔.. ငါေျပာတာယံုပါ.. မင္းက ဂီတအတြက္ ေမြးဖြားလာတာပါ.."
ငါ့ေၾကာင့္ မင္း ဂီတကိုစြန္႔လႊတ္လိုက္ရင္၊ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ မင္းတီးခတ္သံကို ထပ္မၾကားရရင္ ငါ့တစ္ဘဝလံုး ေနာင္တ တရားေတြၾကားထဲ ေနသြားရေတာ့မွာပါ ေရွာင္ရီရာ..
ရႊယ္ဇီရႊမ္က သူ႔ကိုယ္သူ အျပစ္တင္မဆံုးသည့္စိတ္ေၾကာင့္ စိတ္ထိခိုက္နာက်င္လြန္းလို႔ မ်က္စိမ်ားရဲေနၿပီး ေရွာင္ရီ၏ပါးေလးႏွစ္ဖက္ကို လက္ဖဝါးႏွင့္အုပ္ကိုင္ကာ အၾကည့္ခ်င္းဆံုၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
"အစ္ကုိႀကီးေျပာတာ ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိတယ္.. စိတ္ဝိညာဥ္မပါတဲ့သီခ်င္းက အလကားပဲဆုိ.. ကၽြန္ေတာ္က ဂီတမွာ ပါရမီမပါပါဘူး.. တကယ္ေတာ့ တစ္ခါၾကား႐ံုနဲ႔ တစ္ထပ္တည္းလိုက္တီးႏိုင္တာက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့မွတ္ႏိုင္စြမ္းေၾကာင့္ပါ.. ကၽြန္ေတာ္က တစ္ခါျမင္ရ၊ ၾကားရတာနဲ႔ လံုးဝမွတ္မိတဲ့စြမ္းရည္ ရွိေနတာပါအစ္ကိုႀကီး.."
က်ိဳးယြင္ရွန္႔က သူ႔ေခါင္းကိုလက္ညိဳးထိုးျပကာ ဆက္ေျပာလိုက္သည္။
"အားလံုးက ကီးဘုတ္ေပၚကခလုတ္ေလးေတြပါပဲ.. ကြန္ပ်ဴတာျဖစ္ျဖစ္၊ စႏၵရားျဖစ္ျဖစ္၊ အတူတူပဲ.. ကၽြန္ေတာ္က တစ္ခါၾကည့္႐ံုနဲ႔ လိုက္လုပ္ႏိုင္တယ္... ကၽြန္ေတာ္က စႏၵရားအတြက္ ေမြးဖြားလာခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး.. ကၽြန္ေတာ္သေဘာက်တာကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္လုပ္မယ္.. ဒီအတြက္ အစ္ကိုႀကီး ဝင္ၿပီးဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ မရွိပါဘူး.."
=========================
Chapter (8-6) –မင္းေလးႀကိဳက္တာ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္ ေရွာင္ရီေလး
System က သူ႔ကိုထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ျခင္းမရွိေတာ့တာကို သိေသာေၾကာင့္ က်ိဳးယြင္ရွန္႔က ရႊယ္မိသားစုေတြကို အရင္လိုယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ဆက္ဆံမေနေတာ့ေပ။
ရႊယ္ဇီရႊမ္က ေရွာင္ရီ၏စကားေၾကာင့္ အံ့အားသင့္သြားခဲ့သည္။ အခု ေရွာင္ရီက အရင္ဘဝကေရွာင္ရီနဲ႔ လံုးဝမတူေသာလူသစ္ေလးလို ျဖစ္ေနသလို ခံစားရသည္။ ဒါအမွန္ပဲ.. သူဘာေၾကာင့္ အရင္ဘဝကလမ္းေဟာင္းကို ဆက္လိုက္ေနရမွာလဲ။ သူခ်စ္တာက ေရွာင္ရီေလ။ ဒီေကာင္ေလးရဲ့လႈပ္ရွားမႈတိုင္း၊ စကားေျပာပံုတိုင္းကို ခ်စ္တာမဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္ ေရွာင္ရီက ဘာပဲလုပ္သည္ျဖစ္ေစ သူခ်စ္သည့္စိတ္က ေျပာင္းသြားမည္မဟုတ္ေပ။ သူခ်စ္သည့္ေကာင္ေလးက ေျပာင္းသြားမည္မဟုတ္ေပ။ ယခုဘဝမွာ နာက်င္စရာျဖစ္ရပ္ေတြ မရွိေတာ့ေပ။ အရာအားလံုးကို အသစ္ကျပန္စလို႔ရႏိုင္သည္။ ဘဝေဟာင္းႏွင့္ မတူေသာဇာတ္ေၾကာင္းႏွင့္ ခ်စ္ေသာေကာင္ေလးေဘးမွာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနသြားႏိုင္ဖို႔က အဓိကျဖစ္သည္။
အရင္ဘဝက ေရွာင္ရီ၏ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းစႏၵရားစြမ္းရည္ေၾကာင့္ ခ်စ္သြားခဲ့သည္။ ဒီေကာင္ေလး၏ေက်ာ္ၾကားမႈ၊ စႏၵရားတီးစြမ္းရည္မပါရင္ေတာင္ ေနာက္ဆံုးသူခ်စ္မိတာက လူကိုပဲျဖစ္သည္။ ယခုဘဝမွာေတာ့ ေရွာင္ရီက စႏၵရားတီးသည္ျဖစ္ေစ၊ မတီးသည္ျဖစ္ေစ၊ ေရွာင္ရီအေပၚထားသည့္အခ်စ္က ေျပာင္းမည္မဟုတ္ေပ။ ဒီလိုေတြးၿပီး ရႊယ္ဇီရႊမ္က ေကာင္ေလးကို တင္းတင္းဖက္ကာ ၿပံဳးၿပီးေျပာလိုက္သည္။
"အိုေက.. အိုေက.. မင္းေလးႀကိဳက္တာ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္.. ကိုယ္ မင္းအတြက္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မခ်ေပးေတာ့ပါဘူး.. ေရွာင္ရီေလး.. မင္း လြတ္လပ္စြာလုပ္ႏိုင္တယ္ ဟုတ္ၿပီလား.."
သူက ဒီေကာင္ေလး၏နားရြက္နားကပ္ကာ ေလးနက္စြာ ကတိေပးလိုက္သည္။
ဒါေပါ့.. ငါက ေသခ်ာေပါက္ လြတ္လပ္ၿပီေပါ့..။
က်ိဳးယြင္ရွန္႔က ဒီလိုေတြးၿပီး ၿပံဳးလိုက္သည္။ ဒီရႊယ္ဇီရႊမ္က တကယ္ကို သူ႔အေပၚေကာင္းလာတာပဲ။ သူသာ ရႊယ္သခင္ေလးမဟုတ္ရင္ ဒီလူကို သူေသခ်ာေပါက္ ဆြဲေဆာင္မွာျဖစ္သည္။
"ဒါဆို အစ္ကိုႀကီး.. ကၽြန္ေတာ့္ကို ပစၥည္းကိရိယာေတြ ကူရွာေပးမလားဟင္.. ကၽြန္ေတာ္ ကားကို တစ္စစီလုပ္ၿပီး ျပန္တပ္ခ်င္လို႔.."
'တစ္လက္မေလာက္ေပးရင္ တစ္ေတာင္ေလာက္ယူတယ္' ဆိုသလို က်ိဳးယြင္ရွန္႔က ထပ္ၿပီးေတာင္းဆိုလိုက္သည္။
ဒီၿပိဳင္ကားကို တစ္စစီျဖဳတ္ၿပီး အေကာင္းအတိုင္း ျပန္တပ္ႏိုင္သလား၊ မတပ္ႏိုင္ဘူးလားဆိုတာကို ရႊယ္ဇီရႊမ္ ဂ႐ုမစိုက္ေပ။ ဒီၿပိဳင္ကားမေျပာနဲ႔ ရႊယ္အိမ္ကို တစ္စစီဖ်က္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ ေအာက္ေျခကေနၿဖိဳဖို႔ သူကူညီေပးမွာျဖစ္သည္။
"လိုအပ္တဲ့ကိရိယာပစၥည္းေတြဝယ္ဖို႔ အစ္ကိုႀကီးရဲ့လက္ေထာက္ကို ခိုင္းလိုက္မယ္.. ဒါလုပ္ဖို႔ဆိုရင္ တို႔ရဲ့ကားဂိုေဒါင္ကို ခ်ဲ႕ရမယ္.. မင္းအတြက္ အလုပ္႐ံုလုပ္ေပးမယ္.. အကူေတြလည္းေခၚေပးမယ္.. ၿပီးရင္ စက္ပစၥည္းဆုိင္ရာစာအုပ္ေတြလည္း ဝယ္ခိုင္းလိုက္မယ္.."
ရႊယ္ဇီရႊမ္က လက္ေထာက္ကိုဖုန္းဆက္ကာ လိုအပ္တာအကုန္ စီစဥ္ခိုင္းလိုက္သည္။
ဒါေၾကာင့္ စႏၵရားတီးရမယ္ဆိုတဲ့အလုပ္က ဒီလိုနဲ႔ အဆံုးသတ္သြားေတာ့သည္။
ရႊယ္က်င္းရီက မတတ္သာဘဲ ဟြမ္ရီေနာက္ကို တေကာက္ေကာက္ လိုက္ကပ္ေနရေတာ့သည္။ သူနီးစပ္ခ်င္ေသာ အစ္ကိုႀကီးက ဟြမ္ရီရဲ့ေဘးမွာ အမႊာလိုကပ္ေနေတာ့ သူမကလည္း ေနာက္ကလိုက္ေနရေတာ့သည္။
ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ ရႊယ္ေလြ႕ႏွင့္ ရႊယ္လီဒန္ီတို႔ အိမ္ျပန္လာၾကသည္။ သူတို႔ၾကားကဆက္ဆံေရးက သိပ္မတင္းမာေတာ့ေပ။ သူတို႔သားက ၿပိဳင္ကားတစ္စီးဝယ္လိုက္တာ သိေပမယ့္ စႏၵရားပညာရွင္ဘဝကိုေတာင္ စြန္႔လႊတ္လိုက္ၿပီးမွေတာ့ ဒီလိုေငြျဖဳန္းတာေလာက္ေလးကို ရႊယ္လီဒန္နီက ဘာမွမေျပာေတာ့ေပ။ ရႊယ္ေလြ႕ကေတာ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းကို သားျဖစ္သူဆက္ခံကတည္းက ပိုက္ဆံျဖဳန္းလည္း ဘာမွမျဖစ္ေပ။ သူတို႔က အိမ္မွာအထုပ္အပိုးျပင္ကာ ရႊယ္လီဒန္နီက ဥေရာပဘက္ကို ေဖ်ာ္ေျဖေရးကိစၥျဖင့္ ခရီးထြက္သလို ရႊယ္ေလြ႕လည္း စီးပြားေရးအတြက္ ခရီးထြက္သြားေတာ့သည္။
ဒါေၾကာင့္ ကားကိုတစ္စစီျဖဳတ္ဖို႔ စက္ကိရိယာတန္ဆာပလာမ်ား ကားတစ္စီးတိုက္ ရႊယ္အိမ္ကိုေရာက္လာခ်ိန္ သူတို႔ႏွစ္ဦး မရွိၾကေတာ့ေပ။ ထိုေန႔မွစၿပီး က်ိဳးယြင္ရွန္႔က ကားဂိုေဒါင္ထဲမွာ ေန႔ေရာညပါ အလုပ္မ်ားကာ ေပ်ာ္ရႊင္လို႔ေနသည္။
ရႊယ္ဇီရႊမ္က company တြင္ ရာထူးႀကီးႏွင့္လက္ခံကာ စတင္တာဝန္ထမ္းေဆာင္သည္။ သူအလုပ္ဝင္သည့္ေန႔မွာပင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းကလူမ်ား လက္ဖ်ားခါရေလာက္သည့္ ျပတ္သားေသာဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား၊ အစီစဥ္မ်ား၊ အလုပ္မ်ားကို ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ေစာင့္ၾကည့္ေနေသာလူမ်ားစြာက ပါးစပ္ပိတ္သြားၾကၿပီး ရႊယ္ဇီရႊမ္၏အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို လက္ခံလာၾကသည္။
ရႊယ္ဇီရႊမ္က အေမ့ေသြးပါၿပီး အႏုပညာမွာ ပါရမီပါသလို အေဖ့ေသြးပါၿပီး စီးပြားေရးမွာလည္း လာဘ္ျမင္သည္ဟု လူတိုင္းက ယံုၾကည္လာၾကသည္။ ရႊယ္ေလြ႕လည္း သူ႔သား၏အရည္အခ်င္းကိုၾကားသိၿပီး ေက်နပ္အားရကာ အေလာတႀကီးျပန္လာဖို႔မလုပ္ဘဲ ႏိုင္ငံျခားမွာ စီးပြားေရးတိုးခ်ဲ႕ဖို႔ ဆက္လုပ္ေနသည္။ ဒါမွ သူ႔သားရဲ့စီးပြားေရးလုပ္ငန္းလႊဲယူသည့္ကိစၥကို သူ႔ဘာသာ ေသခ်ာေအာင္ျမငေအာင္ လုပ္ႏိုင္မွာျဖစ္သည္။
================
