Chapter (9-3) + (9-4) - မိသားစုကို ခ်ဳပ္ကိုင္ျခင္း (Z+U)
႐ႊယ္ဇီ႐ြမ္သည္ အလိုမက်သည့္စိတ္ခံစားခ်က္ကို မ်က္ဝန္းထဲမွာ ဖုံးကြယ္ထားၿပီး ဆယ္ေက်ာ္သက္ေကာင္ေလး ေရွာင္ရီကို ဝတ္စုံကိုေျပာင္းလဲဝတ္ဆင္ရာမွာ ေသခ်ာကူညီေပးၿပီး ေကာ္လံမ်ားကို သပ္ရပ္ေစရန္ ျပဳျပင္ေပးသည္။ အေရာင္းစာေရးသည္ အနားကပ္လာတိုင္း ႐ႊယ္ဇီ႐ြမ္ တြန္းဖယ္ခံရသည္ကို အႀကိမ္ေရ အေတာ္မ်ားမ်ား ခံရၿပီးေနာက္ စိတ္ေလွ်ာ့ကာ အနားမွာသာ ရပ္ေနရေတာ့သည္။
စာေရးက ဒီလူငယ္ေလးက ဘယ္သူလဲလို႔စဥ္းစားေနမိသည္။ သခင္ေလး ႐ႊယ္ရဲ႕ ခ်စ္သူေလးမ်ားလား။ သခင္ေလးက ဒီေလာက္ စိတ္အား ထက္သန္စြာ လုပ္ေပးေနသည္ကို ၾကည့္ၿပီး ေသခ်ာေလာက္သည္ဟု ေတြးေနမိသည္။ အစစ အရာရာ လုပ္ေပးေနသည့္ ပုံစံကိုၾကည့္ကာ မေနႏိုင္ပဲ လွ်ာကို ကိုက္ထားမိေအာင္ပင္ အူယားေနမိသည္။
အဝတ္လဲလဲၿပီးေနာက္ ညေနပိုင္းတြင္ ေကာ့ေတးပါတီသို႔ ႏွစ္ဦးသား တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကေမးလာလွ်င္လည္း ႐ႊယ္ဇီ႐ြမ္က ေရွာင္ရီ ၏ဘဝအေၾကာင္းကို ေအးေဆးတည္ၿငိမ္စြာ ေျပာျပ မွာျဖစ္သည္။။ ထို႔အျပင္ မည္သည့္ေနရာသို႔သြားပါေစ သူက ေရွာင္ရီ၏ ပခုံးေပၚကို လက္ျဖင့္ သိုင္းဖက္ထားၿပီး ဒီ ေကာင္ေလးအေပၚ ထားရွိေသာ သူ၏ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကိုႏႈတ္ျဖင့္ အတိအလင္း ထုတ္ေဖာ္ျပ လိမ့္မည္ျဖစ္သည္။
ကိုယ္စီးပြားအတြက္ လူလူခ်င္း ခ်နင္းေနသည့္ ဒီယုတ္မာသည့္ ေလာကႏွင့္ အက်င့္ပ်က္ လူေတြၾကား ေရွာင္ရီေလးသာလွ်င္ ႐ႊယ္ဇီ႐ြမ္ အတြက္ အိုေအစစ္ေလး ျဖစ္ေနေတာ့သည္။
႐ႊယ္ဇီ႐ြမ္သည္ အႏုပညာရွင္ျဖစ္ေပမယ့္ စီးပြားေရးစြမ္းရည္ႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္တိုက္ခိုက္ျခင္း စြမ္းရည္က လက္ရွိ ပါတီပြဲကို တက္ေရာက္သည့္ ဝါရင့္ ေျမေခြးအိုႀကီးမ်ားထက္ သာလြန္ေသာေၾကာင့္ စီးပြားေရးသမားမ်ားက ႐ႊယ္ဇီ႐ြမ္ ကိုၾကည့္ကာ တိတ္တဆိတ္ သက္ျပင္းသာ ခ်ေနမိသည္။ မၾကာခင္ ဒီသခင္ေလးက သူတို႔ကို ေက်ာ္တက္သြားမွာ ေသခ်ာသည္။ ႐ႊယ္ဇီ႐ြမ္က လုပ္ငန္းကို ဦးစီးသည့္ တစ္လတာ ကာလအတြင္း ဘယ္သူမွ မလုပ္ဝံ့သည့္ ရဲတင္းေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား၊ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို ခ်ကာ သူ႔ စြမ္းရည္ကို သက္ေသျပသြားၿပီး ျဖစ္သည္။ သူတို႔က လွ်ိဳ႕ဝွက္စြာ သက္ျပင္းခ်ၿပီး လူငယ္မ်ိဳးဆက္မ်ားသည္ အခ်ိန္နဲ႔ အမွ် ပို၍ သာလြန္လာသည္ဟု ညည္းတြားေနၾကသည္။
တစ္ရက္အတြင္းမွာပဲ ႐ႊယ္က်င္းရီ ကို အျပင္ဘက္မွေခၚယူ ေမြးစားခဲ့သည္ဆိုတာကို ၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕အထက္တန္းလႊား အသိုင္းအဝိုင္းတစ္ခုလုံးက အားလုံးသိသြားၾကသည္။ ႐ႊယ္ မိသားစုသည္ ၾကင္နာတတ္ၿပီး သူမ၏အမႊာအစ္ကိုသည္ မည္သူ႔ကိုမွ် မွီခိုအားထားျခင္းမရွိေသာ မိဘမဲ့ကေလးျဖစ္ေၾကာင္းသိရေသာအခါ သူ႔ကိုေမြးစားရန္ ထပ္ေခၚလာခဲ့သည္။
႐ႊယ္ေလြ႕ႏွင့္ ႐ႊယ္လီဒန္နီတို႔သည္ေလယာဥ္ေပၚမွ ဆင္းၿပီးေနာက္ ထိုသတင္း ရရွိေသာအခါ သူတို႔၏မ်က္ႏွာမ်ား အမ်က္ေဒါသျဖင့္ တြန႔္လိမ္ကုန္သည္။
သူတို႔၏သားသည္ခြဲစိတ္ခန္းကိုဖ်က္သိမ္း႐ုံသာမက ဖူဘိုႏွင့္ ေရွာင္ဝမ္တို႔ ကိုပါ အလုပ္ထုတ္လိုက္သည္။ ထို႔အျပင္ ႐ႊယ္မိသားစု၏မိသားစုဝင္ တစ္ ဦး အျဖစ္ ဟြမ္ရီကို အထက္တန္းလႊာ အသိုင္းဝိုင္းကို အသိေပး ခဲ့သည္။
သူက ဒီကမာၻေပၚမွာ ဘာလုပ္ခ်င္ခဲ့လဲ။
ပုန္ကန္ဖို ႀကိဳးစားေနတာလား။
႐ႊယ္ေလြ႕ အိမ္ျပန္ေရာက္ေသာအခါ သူသည္ေႏွာင့္ေႏွးျခင္းမရွိပဲ သားျဖစ္သူကို႔ေခၚၿပီး ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့သည္။
"သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ႐ႊယ္မိသားစုကို ကြၽန္ေတာ္ ပိုင္ေတာ့မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ လုပ္ရပ္ေတြက ပုန္ကန္တယ္လို႔ ေျပာဖို႔လိုလို႔လား။ "
႐ႊယ္ဇီ႐ြမ္က စီးကရက္တလိပ္ကို မီးညႇိၿပီး ႏူတ္ခမ္းမွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားကာ သူက တစ္ခုခုသတိရသြားသလို တျဖည္းျဖည္း ရယ္ေမာၿပီး သူ႔မ်က္လုံးေတြက ႐ႊယ္ေလြ႕ကို ေလွာင္ေျပာင္ဟန္ ၾကည့္လိုက္သည္။
"႐ႊယ္ မိသားစုကို မင္း သိမ္းပိုက္လိုက္တာ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာေန ေသး လို႔လဲ။ ဒီမိသားစုက မင္း ပိုင္တဲ့ဟာ ျဖစ္သြားၿပီလား။ မင္းရဲ႕ေတာင္ပံ ဘယ္ေလာက္ပဲ ခိုင္ခိုင္မာမာရွိေနပါေစ မင္းက ငါ့သားျဖစ္ေနတုန္းပါပဲ။ ငါေျပာပါရေစဦး။ မင္းညီမရဲ႕ဘဝ ဒါမွမဟုတ္ ေသျခင္းတရားကို မင္း ထည့္စဥ္းစားဖူးရဲ႕လား။ "
႐ႊယ္ဇီ႐ြမ္ ကေဒါသျဖင့္ဆူပူေအာ္ဟစ္ေနေသာ ႐ႊယ္ေလြ႕ ကိုၾကည့္ၿပီး ေအးစက္စက္ေျဖလိုက္သည္။
" မစဥ္းစားခဲ့ဖူးဘူး။ သူမ အသက္ရွင္သည္ျဖစ္ေစ၊ ေသသည္ျဖစ္ေစ အဲ့ဒါ သူမရဲ႕ဘ ၀ ပဲ။ သူမက ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ဘယ္လို သက္ဆိုင္ေနလို႔လဲ။ ဒါက ေရွာင္ရီနဲ႔လည္း ဘာ သက္ဆိုင္ေနလို႔လဲ? "
" ငါ့သားေရ မင္းက ဒီေလာက္ ေသြးေအး ရက္စက္တဲ့စကားေတြကို တကယ္ေျပာထြက္လာၿပီလား။ ငါ့ကိုေျဖပါစမ္းပါ။ မင္း ဟို မ်ိဳးမစစ္ေလးကို တကယ္ ႀကိဳက္ေနၿပီလား။ "
႐ႊယ္ေလြ႕ သည္ေသြးအန္လုနီးပါး ေဒါသထြက္ကာ ေမးလိုက္သည္။
သူရဲ႕ သန႔္ရွင္းစြာေနထိုင္ၿပီး ဘဝတေလွ်ာက္လုံး ႐ိုးသားေသာသားသည္ ေနာက္ဆုံးတြင္ လိင္တူဆက္ဆံသူအျဖစ္ အဆုံးသတ္သြား လိမ့္မည္ဟု သူဘယ္ေတာ့မွ မေတြးခဲ့ဖူးေပ။ သူက ဒီၾကားကာလအတြင္း လက္ေထာက္ ၏ အစီရင္ခံစာကိုၾကားရသည့္အခါ စိတ္အာ႐ုံ ေခ်ာက္ျခားျခင္းျဖစ္လို႔သာ ဒီလိုျပဳမူသည္ဟု ထင္ခဲ့သည္။
သူက ဟြမ္ရီရဲ႕ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ေသာမ်က္ႏွာႏွင့္ သူ႔သား၏ မၾကာေသးမီက ပုံမွန္မဟုတ္ေသာ ျပဳမႈပုံမ်ားအေၾကာင္း စဥ္းစားေသာအခါ ထိုအခ်က္က မွန္ကန္ေၾကာင္း ရွစ္ဆယ္ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိသည္ဟု ခံစားခဲ့ရသည္။
" ေက်းဇူးျပဳၿပီးေလးေလးစားစား ေျပာပါ အေဖ။ ဟြမ္ရီက မ်ိဳးမစစ္ဆိုရင္... ႐ႊယ္က်င္းရီလည္း မ်ိဳးမစစ္မေလးပဲ မဟုတ္လား။ "
႐ႊယ္ဇီ႐ြမ္ သည္ စီးကရက္ကိုၿငိမ္းသတ္လိုက္ၿပီး သူ၏ေမွာင္မိုက္ေသာမ်က္လုံးမ်ားထဲတြင္ေဒါသ ထြက္သည့္ အရိပ္မ်ားကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
" အိုး......အိုး မင္းရဲ႕ေတာင္ပံေတြက တကယ္ကိုအားေကာင္းလာၿပီပဲ။ ဖာ့ခ္! မင္းကုမၸဏီကို မနက္ျဖန္သြားစရာမလိုေတာ့ဘူး။ မင္းရဲ႕ေတာင္ပံ ဘယ္ေလာက္ပဲႀကီးႀကီးမားမားရွိပါေစ။ ငါ သူတို႔ကို ဖ်က္ဆီးျပစ္ႏိုင္ပါ ေသးတယ္။ မင္း မွာ အာဏာနည္းနည္းရွိတာလနဲ႔ မင္းညီမေလးကို ခုလို ဆက္ဆံေနၿပီ။ မင္းသာ အိမ္ေထာင္ဦး စီးႀကီးျဖစ္လာရင္ မင္း အေမကို ေတာင္ ငါစကားေျပာပိုင္ခြင့္မရွိေလာက္ေတာ့ဘူး။ ေရွာင္က်ိဳး....ေရွာင္က်ိဳး...... ဒီေကာင္ကို ၿမိဳ႕ထဲက ေနရာတစ္ခုမွာ ေသာ့ပိတ္ထားလိုက္စမ္း "
႐ႊယ္ေလြ႕က ေဒါသတႀကီးျဖင့္ တံခါးဘက္ကိုလွည့္ကာ အမိန႔္ေပး လိုက္ သည္။
႐ႊယ္ဇီ႐ြမ္၏့မ်က္လုံးမ်ားထဲမွ ဆိုးဝါးေသာအျမင္ျဖင့္ သူ႔အေဖကို ၾကည့္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္စြာနဲ႔ စာ႐ြက္စာတမ္း အိတ္ကို သူ႔လက္ထဲကေန စားပြဲေပၚပစ္ခ်လိုက္ၿပီး သူ႔အေဖကို သူက ခပ္ေပါ့ေပါ့ပဲ ေျပာလိုက္သည္။
"အခု စမ္းၾကည့္လိုက္ေလ ။ အေဖ ကြၽန္ေတာ့္ ေတာင္ပံေတြကို ခ်ိဳးလို႔ရမလားဆိုတာ... ဒါေတြကို တခ်က္ေလာက္ ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ"
သူ၏အၾကည့္က ႐ႊယ္ေလြ႕ ကို ေအးခဲ့သြားေစခဲ့သည္။ ႐ႊယ္ေလြ႕က ဖိုင္ကို ဖြင့္ကာ အထဲက စာ႐ြက္စာတမ္းမ်ားကို ဖတ္ၿပီး မ်က္ႏွာက မွိန္ေဖ်ာ့ကာ ျဖဴေယာ္သြားခဲသည္။
ေတာ္လိုက္တာ...... တကယ့္ကို သားေကာင္းတစ္ေယာက္ပဲ။
သူ႔သားက ကုမၸဏီကိုလႊဲေျပာင္းၿပီးႏွ စ္လေတာင္ မျပည့္ေသးေပမယ့္ ကုမၸဏီရဲ႕ အေျခအေနကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းနားလည္သြားခဲ့သည္။ စာ႐ြက္စာတမ္းမ်ားထဲတြင္ သူလုပ္သမွ် အခြန္ေရွာင္ျခင္း၊ တရားမလာဘ္ထိုးျခင္း စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို လွည့္စားျခင္းစသည့္ အခ်က္အလက္မ်ားစြာကို ရွာေဖြစုေဆာင္းထားသည့္ သက္ေသမ်ားစြာ ပါ ၀ င္သည္။ ထို႔အျပင္ အဓိကအိမ္ေတာ္၊ တတိယဌာနခြဲႏွင့္ စတုတၳဌာနခြဲ၏ အသုံးစရိတ္ အေသးစိတ္အခ်က္အလက္မ်ားလည္း ပါရွိသည္။
ဤစာ႐ြက္စာတမ္းမ်ားကို လက္ထဲတြင္ ထားၿပီး ႐ႊယ္ဇီ႐ြမ္က သူအလိုရွိသည့္ အခ်ိန္မွာအားလုံးကို ဖ်က္ဆီးကာ တစ္စစီ လုပ္ႏိုင္ေလၿပီ။ တရက္တည္းနဲ႔ ႐ႊယ္လုပ္ငန္းစု တစ္ခုလုံးကိုလည္း အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာျဖစ္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိသြားေလၿပီ။
သူ ဘယ္လိုလုပ္ႏိုင္မွာလဲ။ ေနာက္ဆုံး သူက ႐ႊယ္မိသားစု အေမြဆက္ခံသူတစ္ ဦး ျဖစ္ၿပီး ရက္စက္ေသာသူ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ႐ႊယ္ေလြ႕က ဒီလိုမ်ိဳး မိမိဖာသာ ႏွစ္သိမ့္ေနလိုက္သည္။
႐ႊယ္ေလြ႕ စိတ္ၿငိမ္သြားသည္ႏွင့္ ႐ႊယ္ဇီ႐ြမ္ က ေျပာခဲ့သည္ -
" အေဖ ႐ႊယ္ကုမၸဏီလုပ္ငန္းစုကို အခု ဘယ္သူပိုင္တယ္ ထင္သလဲ။ ကြၽန္ေတာ္သာ လိုခ်င္ရင္ ဒါကို ဆက္ထားမယ္။ ကြၽန္ေတာ္ မလိုခ်င္ရင္ တစ္စစီဖ်က္စီးပစ္မယ္။ အခု အေဖ ေ႐ြးေပေတာ့။ ေအးေအးေဆးေဆး အနားယူလိုက္မလား။ ဒါမွမဟုတ္ ေရွာင္ရီကို မထိပဲ ေအးေဆး ေနခြင့္ေပးမလား။ တစ္ခုကို ေ႐ြးပါ "
႐ႊယ္ရန္သည္ အရင္ဘဝတြင္ ႐ႊယ္လုပ္ငန္းစုအား တိုက္ခိုက္ခဲ့စဥ္က ဒီရာဇ ဝတ္မႈ ဆိုင္ရာ သက္ေသအေထာက္အထားမ်ားကို ျပည္သူလူထု အား ေၾကျငာ ခဲ့သည္။ ဒါေၾကာင့္ သူင ဒီစာ႐ြက္စာတမ္းမ်ားကို လြယ္လြယ္ကူကူလိုက္ႏိုင္ၿပီး အရယူႏိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
=======================
႐ႊယ္ဇီ႐ြမ္က ႐ႊယ္ေလြ႕ ရဲ႕ စိတ္သေဘာထားကို ေကာင္းေကာင္း နားလည္ သည္။ သူ႔အေဖက မိသားစုပိုင္ဆိုင္မႈ၊ အာဏာႏွင့္ အဆင့္ အတန္း ကိုသာ တန္ဖိုးထားခဲ့သည္။ သူ၏ဇနီးႏွင့္ ကေလးမ်ားအားလုံးက ထိုအရာႏွင့္ယွဥ္လွ်င္ အလကားျဖစ္သည္။
႐ႊယ္ရန္ကိုမ်က္ႏွာလုပ္ႏိုင္ဖို႔ ႐ႊယ္ေလြ႕က အရင္ဘဝတြင္ ႐ႊယ္က်င္းရီကို စြန႔္ပစ္ခဲ့သည္။ ဒီဘဝ၌ သူထိုင္ခုံအတြက္ ႐ႊယ္ဇီ႐ြမ္ ကိုေနာက္တစ္ခါ အရႈံးေပးႏိုင္မွာ ေသခ်ာသည္။
႐ႊယ္ဇီ႐ြမ္ ေကာင္းေကာင္းသိသည္။ ႐ႊယ္ေလြ႕ရဲ႕ ေ႐ြးခ်ယ္မႈက မေျပာင္းလဲေပ။
ေသခ်ာတာေပါ့၊ ႐ြယ္ေလြ႕သည္အၾကာႀကီး တိတ္ဆိတ္ေနၿပီးေနာက္ သက္ျပင္းခ်က္ကာ ဟန္ေဆာင္ေျပာလိုက္သည္။
"ဇီ႐ြမ္.... မင္းႀကီးျပင္းလာၿပီပဲ။ အေဖက မင္း ဒီလို ျမန္ျမန္ ရင္က်က္လာမယ္လို႔ မထင္ထားမိဘူး။ မင္းဟာ အေဖရဲ႕ဂုဏ္ေဆာင္ သားတစ္ေယာက္ပါ။ ေကာင္းၿပီ၊ မင္းျပန္သြားေတာ့။ အေဖ ပင္ပန္းေနလို႔ တစ္ေယာက္တည္းေန ခ်င္တယ္။ ႐ြယ္မိသားစုဟာ အေႏွးနဲ႔ အျမန္ မင္းရဲ႕အပိုင္ျဖစ္ၿပီ။ မင္း ဘာကိုမွ စိုးရိမ္စရာမလိုေတာ့ဘူး။ "
႐ႊယ္ဇီ႐ြမ္ သည္ ဘာစကားမွာ မေျပာေတာ့ပဲ ေခါင္းညိတ္ကာ တံခါးကိုဖြင့္၍ စာဖတ္ခန္းထဲမွ ထြက္ခြာသြားသည္။
တံခါးအျပင္ဘက္တြင္ရပ္ေနေသာ Xiao Zhou ကသူ႔ကိုခ်က္ခ်င္းႏႈတ္ဆက္ၿပီး
" သခင္ေလး.... ကြၽန္ေတာ္ လိုက္ပို႔ဖို႔...လို.... "
ေရွာင္က်ိဳးက တြန႔္ဆုတ္စြာျဖင့္ လွမ္းေျပာခဲ့သည္။ က်န္စကားလုံးမ်ားမွာ လူငယ္၏အၾကည့္ေၾကာင့္ ဆက္မေျပာဝံ့ေတာ့ေပ။ ႐ႊယ္ဇီ႐ြမ္၏ အၾကည့္မ်ားက စူးရွထက္ျမက္ၿပီး ေရွာင္က်ိဳးကို တစ္စစီ စုတ္ၿဖဲပစ္ခ်င္ေနသလိုပင္။
ေရွာင္က်ိဳးသည္သူရဲေဘာနည္းသူျဖစ္ၿပီး ေခါင္းညိတ္လိုက္ၿပီး အျမန္ႏႈန္းျဖင့္ ထြက္ေျပးသြားခဲ့သည္။
႐ႊယ္ဇီ႐ြမ္ ကတံခါးကို ပိတ္လိုက္ခါနီးမွာ သူ႔အေဖကို လွမ္းေျပာလိုက္သည္။
" ကြၽန္ေတာ္ ေျပာရမယ့္ အခ်က္တစ္ခ်က္ ရွိေသးတယ္။ ဖူဘိုနဲ႔ ေရွာင္ဝမ္ တိုက လိုတာထက္ ပိုသိေနတယ္။ ဒီအတြက္ အေဖ ေသခ်ာ ကိုင္တြယ္ထားတာ အေကာင္းဆုံးပဲ။ "
သူသည္ ႐ႊယ္ရန္ႏွင့္ တစ္သက္လုံးယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္ခဲ့သူျဖစ္ၿပီး ဖိႏွိပ္ျခင္းမခံရရန္ အၿမဲ ႐ုန္းက်န္ေနရသူျဖစ္သည္။ ဒီလို အဆုံးသတ္စရာမ်ားကို ကိုင္တြယ္ႏိုင္ရန္အတြက္ သူ ကိုယ္တိုင္လုပ္ရန္ မလိုအပ္ေပ။ သူတို႔၏ အေၾကာင္းကိုထုတ္ေဖာ္ရန္ႀကိဳးစားသူတိုင္းကို အျပတ္ရွင္းဖို႔သာ လိုအပ္သည္။
႐ႊယ္ေလြ႕က လက္ကိုေဝွ႔ယမ္းလိုက္ၿပီး သူသိသည္ဟု ဆိုသည္။ သူက စီးကရက္ကို ဆြဲယူမီးညႇိလိုက္သည္။ သူ၏မ်က္လုံးမ်ားထဲသည္ တြက္ခ်က္ေနၿပီး ရက္စက္မႈႏွင့္ျပည့္ႏွက္ေနသည္။
သားျဖစ္ထံမွ သူက ဟြမ္ရီကို မထိႏိုင္ေသးေပမယ့္ ဒီလို ဘာမဟုတ္သည့္ လူႏွစ္ေယာက္ကို ကိုင္တြယ္ဖို႔ေတာ့ ႐ႊယ္ေလြ႕တတ္ႏိုင္ပါေသးသည္။ ဖူဘိုကသာ သစၥာရွိခဲ့ရင္ သူ႔ကို လႊတ္လိုက္ႏိုင္ေပမယ့္ ေရွာင္ဝမ္က ေလာဘႀကီးလြန္းမႈေၾကာင့္ ျပသနာျဖစ္လာႏိုင္သည္။ ဒါေၾကာင့္ ေရွာင္ဝမ္ကို အသက္ရွင္လ်က္ ထားလို႔မျဖစ္ေပ။
႐ႊယ္ဇီ႐ြမ္ သည္ ဖခင္ႏွင့္ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးၿပီးေနာက္ မိခင္ႏွင့္ ေဆြးေႏြးဖို႔ ႐ႊယ္က်င္းရီ အခန္းကို လာခဲ့သည္။ ဒါေပမယ့္ သူမ အခန္းထဲမွာ မိခင္ကို မေတြ႕သျဖင့္ လွည့္ထြက္မည္အျပဳ ႐ႊယ္က်င္းရီက ေပ်ာ္႐ႊင္စြာလွမ္းေျပာ လိုက္သည္။
"အစ္ကို ညီမေလးကို လာၾကည့္တာလား။ ျမန္ျမန္ လာ ထိုင္ပါ ဦး"
႐ႊယ္က်င္းရီသည္ အိပ္ယာထက္တြင္ထိုင္ေနရင္း အစ္ကိုျဖစ္သူကို စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ေျပာလိုက္သည္။ သူမအကိုက သူမကို လာေတြ႕သမွ် ကာလပတ္လုံး ဖူဘို မရွိလို႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္တာကို စိတ္ထဲက ထုတ္ပစ္ ႏိုင္သည္။
႐ႊယ္ဇီ႐ြမ္ကမၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး သူမမ်က္စိေအာက္မွာပင္ တံခါးကို ပိတ္သြားလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူသည္ မိခင္ျဖစ္သူ၏ အိပ္ခန္းသို႔သြားခဲ့သည္။
႐ႊယ္က်င္းရီရဲ႕ေတာက္ပတဲ့အၿပဳံးက တျဖည္းျဖည္းေပ်ာ္သြားၿပီး ေနာက္ဆုံးေတာ့ ခါးသီးနာၾကည္းလာခဲ့သည္။
႐ႊယ္လီဒန္နီသည္ သမီးကိုသြားၾကည့္ၿပီးေနာက္ သူ မ ခင္ပြန္းျဖစ္သူႏွင့္ သားက စာဖတ္ခန္းထဲတြင္ အျငင္းပြားေနသည္ကိုၾကားခဲ့ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမသည္ မ်ိဳးမစစ္ေလးကို ဆူပူမာန္မဲရန္ ထိုေကာင္ေလး အခန္းကို လာခဲ့သည္။ သူမသည္ တံခါးကိုမေခါက္ဘဲ အခန္းထဲ ဝင္လာခဲ့ၿပီး သူမ မမွတ္မိႏိုင္ေလာက္ေအာင္ေျပာင္းလဲသြားေသာ အခန္းကိုေတြ႕ေသာအခါ သူမ အလြန္အံ့အားသင့္သြားသည္။
မူလအားျဖင့္ ဗလာသက္သက္အခန္းထဲမွာ စက္မႈနည္းပညာ စာအုပ္ ေတြနဲ႔ျပည့္ေနတဲ့ ႀကီးမားတဲ့စာအုပ္စင္စင္ႏွစ္ခုရွိတယ္။ ၁.၅ မီတာ တစ္ေယာက္အိပ္ ေမြ႕ရာႏွင့္ ကုတင္ကို ၂ မီတာရွိေသာ အိပ္ရာျဖင့္ အစားထိုးထားခဲ့သည္။ ျပတင္းေပါက္ေဘးတြင္ အနိမ့္ အျမင့္ ႏွစ္မ်ိဳး သုံးႏိုင္ေသာ စားပြဲခုံတစ္ခုရွိသည္။ ထိုစားပြဲေပၚတြင္ လက္ေတာ့ပ္ ၂ လုံး ရွိၿပီး တစ္ခုကပိတ္ၿပီး တစ္ခုက ဖြင့္ထားသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္႐ြယ္ မိသားစုကို ေဇာက္ထိုးလွန္လိုက္ႏိုင္ေသာ ေကာင္ေလး သည္ ကြန္ျပဴတာ ဖန္သားျပင္ကိုေစ့ေစ့ၾကည့္လ်က္ သူ၏လက္ေခ်ာင္း မ်ားသည္ keyboard ေပၚတြင္ လွ်င္ျမန္စြာ ေျပးလႊားကာ စာ႐ိုက္ေနသည္။
ဒါက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ျပည့္ေနတဲ့အခန္းတစ္ခန္းပဲ။ ေႏြးေထြးၿပီး သက္ေတာင့္သက္သာရွိေပမယ့္ ႐ြယ္လီဒန္နီရဲ႕ႏွလုံးကို တင္းက်ပ္ သြားေစ ခဲ့သည္။ သူမသည္ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ဖြင့္ကာ အထဲကို လ်င္ျမန္စြာ ၾကည့္လိုက္သည္။ ေသခ်ာတာေပါ့၊ အတြင္းပိုင္းမွာရွိတဲ့ ပစၥည္းေတြ အားလုံးဟာ စုံတြဲေတြျဖစ္ေနသည္။ ေရခြက္ေတြ၊ လက္သုတ္ပဝါေတြ၊ ဖိနပ္စုံေတြ၊ သြားတိုက္တံေတြ အားလုံး အစုံလိုက္ျဖစ္ေနသည္။
သူမသည္ အသက္ရႈရခက္လာ သလို ခံစားလိုက္ရျပီး ရင္ဘတ္ထဲမွာ ဆိုးနစ္လာသည္။ သူမရဲ႕အသားအေရာင္ဟာ ပိုမိုေဖ်ာ့လာၿပီး လွည့္စားခံလိုက္ရသလို ခံစားရကာ သူမ မ်က္နွာတြန္႕လိမ္လာခဲ့သည္။
က်ိဳးယြင္ရွန္႕သည္ ရြယ္လီဒန္နီ အခန္းထဲကို ဝင္လာသည္ကို သိေပမယ့္ အမ်ိဳးသမီးႀကီးက သူ႕ကို အေႏွာင့္အယွက္မေပးပါက သူ ဘာမွ ေျပာမည္မဟုတ္ေပ။ အခုခ်ိန္မွာ သူက ရႊယ္မိသားစုဝင္ေတြကို အေရးတယူ လိုက္ဖားေနစရာမလိုေတာ့ေပ။ အရင္ကေတာ့ system ရဲ႕ထိန္းခ်ဳပ္မႈေႀကာင့္ သူ႕ကို ေသလမ္းပို႕ေနသည့္ မိသားစုကို မ်က္နွာခ်ိဳေသြးေနခဲ့ရသည္ မဟုတ္လား။
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ၊ ရြယ္က်င္းရီ၏ကိုယ္ခႏၶာသည္ အားနည္းေနဆဲ ျဖစ္ သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သူတို႕က သူ႕ကို က်န္းမာေသာ နွလံုးတစ္ခု ေပးနုိင္ေစရန္ ေကာင္းမြန္စြာစားေသာက္ရန္ႏွင့္ ေကာင္းစြာေနထိုင္နုိင္ရန္ ခြင့္ျပဳခဲ့ရသည္။ရႊယ္က်င္းရီ၏ခႏၶာကိုယ္ အလုံအေလာက္ျပန္လည္ နာလန္ထူခဲ့ရင္ ခြဲစိတ္ကုသရန္ အဆင္သင့္ျဖစ္ခ်ိန္တြင္ သူတို႕က သူ႕ကို သတ္ကာ နွလံုးကို ထုတ္ယူမွာ ျဖစ္သည္။
သူက ဒီလို ေသမယ့္အခ်ိန္ကို ဘာမွမလုပ္ပဲ ထိုင္ေစာင့္ေနမွာ မဟုတ္ေပ။ ေတာက္ေလွ်ာက္system ထဲ ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္ျပီး တိုက္ခုိက္ေန ခဲ့သည္။ ဒါ့အျပင္ သူက ရႊယ္က်င္းရီကို ေဒါသအႀကီးက်ယ္ ထြက္ေစျပီး အိပ္ယာေပၚလဲေနေအာင္ လုပ္နိုင္ခဲ့ေသာေႀကာင့္ နွလံုးခြဲစိတ္ မယ့္အခ်ိန္က ေနာက္ကို ဆုတ္သြားျပန္သည္။ မက်န္းမာေသာ သူကို နွိပ္စက္ရာတာ ပိုလြယ္ကူသည္ မဟုတ္လား။ ဒါကလည္း သူမရဲ႕ စိတ္နဲ႕ သူမဖာသာ လဲက်သြားတာ ပိုမွန္သည္။
ရႊယ္လီဒန္နီသည္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေကာင္ေလး၏ တကယ့္အေတြးမ်ား ကို သိလွ်င္ သူမေပါက္ကြဲမွာေသခ်ာသည္။ အခုလည္း ေပါက္ကြဲလုနီးနီး ့ျဖစ္ေနသည္။ သူမက ေဒါသတႀကီး ေျပာဆုိမယ့္ဆဲဆဲမွာ သူမသား ေရာက္လာသည္။
"အေမ အေဖက ေျပာစရာရွိလို႕တဲ့..."
ရႊယ္ဇီရြမ္ သည္ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လမ္းေလွ်ာက္ဝင္လာခဲ့သည္။
"ေျပာစရာရွိရင္ မနက္ျဖန္မွ ေျပာခိုင္းလိုက္။ "
"ဒါက ရြယ္ မိသားစုအတြက္ေသေရးရွင္ေရးကိစၥပါ။ "
ရႊယ္ဇီရြမ္ က တံခါးကိုဖြင့္လိုက္ၿပီး မလိုလားရိပ္ကိုျပသလိုက္သည္။
ရႊယ္လီဒန္နီသည္ ခ်ီတုံခ်တုံျဖစ္ေနျပီး သူမသားကိုတလွည့္၊ ထိုမ်ိဳးမစစ္ေလးကို တလွည့္ႀကည့္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
"ေနာက္မွ မင္းနဲ႕ စာရင္းရွင္းဖို႕ ငါ လာဦးမယ္။ !"
ရႊယ္လီဒန္နီသည္ စာဖတ္ခန္းထဲဝင္သြားခဲ့ၿပီး မၾကာမီတြင္ သူမ မ်က္ႏွာျဖဴေဖ်ာ့လ်က္ ထြက္သြားခဲ့သည္။ သူမသည္ အသက္ဝိညာဥ္ ဆုံးရႈံး သြားသကဲ့သို႕ ေလးကန္စြာျဖင့္ ေလွ်ာက္လာဲ့သည္။ သူမရဲ႕ ဝမ္ဗိုက္ ထဲမွာ ဖစ္သည္။ ဆယ္လၾကာေအာင္ လြယ္ထားျပီး ေမြးဖြားခဲ့ ေသာသား တကယ္ေကာ ဟုတ္ရဲ႕လား။ ဘာေႀကာင့္ သူက ဒီေလာက္ ရက္စက္ ၾကမ္းၾကဳတ္ႏိုင္ရတာလဲ။ ဘာေႀကာင့္ အႀကင္နာမဲ့ေသာ သူ ျဖစ္လာ ရတာလဲ။
