Chapter (7-6) -ဒီမိသားစုထဲမွာ ကိုယ္ကလြဲရင္ မင္း ဘယ္သူ႔ကိုမွမယံုနဲ႔..
ရႊယ္ဇီရႊမ္က ဟြမ္ရီ၏ဖိနပ္ကို ကိုယ္တိုင္စီးေပးကာ ေဘာင္းဘီကို ေနသားတက်ျပန္ခ်ေပးၿပီးမွ သူ႔ဖိနပ္ကိုစီးသည္။
ထိုအခ်ိန္ ဖူဘိုက သခင္မေလးကိုသြားၾကည့္ၿပီး ျပန္ဆင္းအလာ သူတို႔အျပင္သြားမည္ကို ေတြ႕ေသာေၾကာင့္ စိတ္လႈပ္ရွားစြာေမးလိုက္သည္။
"သခင္ေလး...သူ႔ကိုေခၚၿပီး ဘယ္သြားမလို႔လဲ ? "
ရႊယ္ဇီရႊမ္က ဖူဘိုကိုလံုးဝမျမင္သလို မၾကားသလို သေဘာထားကာ ငဲ့ေစာင္းလို႔ပင္မၾကည့္ေပ။
သူ႔ဖိနပ္စီးၿပီးေတာ့ ဒီေကာင္ေလးကို လက္ေမာင္းျဖင့္သိုင္းဖက္ကာ တံခါးဖြင့္ၿပီး အျပင္ထြက္သြားေတာ့သည္။
"သခင္ေလး...လူေတြၾကားထဲမသြားပါနဲ႔..သခင္မေလးရဲ႕....ကိုမေမ့ပါနဲ႔"
က်န္တဲ့စကားလံုးကို ဖူဘိုက ရွင္းေအာင္ မေျပာခဲ့ေပ။ သခင္ေလးက သူ႔စကားကို နားမေထာင္ေသာေၾကာင့္ သူတို႔ေနာက္ကလိုက္လာၿပီး ဟြမ္ရီ၏လက္ေမာင္းကို လွမ္းဆြဲကာ ေတာင့္တင္းစြာေျပာလိုက္သည္။
"မင္းေနရစ္ခဲ့.. မင္း သခင္မေလးနားမွာေနၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ေပးသင့္တယ္.. သခင္မေလးက မင္းကို တဖြဖြေမးေနတယ္.."
သူခ်စ္ရသည့္ေကာင္ေလးကို လက္ေမာင္းၾကားက ရုတ္တရက္ ဆြဲလုခံရေသာေၾကာင့္ ရႊယ္ဇီရႊမ္၏ႏွလံုးသားထဲ ဟာသြားေတာ့သည္။ ခ်စ္ရသူကိုဆံုး႐ႈံးရမွာ ေၾကာက္သည့္စိတ္တို႔က တစ္ကိုယ္လံုးကိုျပန္႔ႏွံ႔သြားၿပီး လူသတ္ခ်င္စိတ္တို႔ ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။ သူခ်စ္ေသာဟြမ္ရီကို သူႏွင့္ေဝးရာသို႔ ယူသြားခ်င္ေသာလူမ်ားကို တစစီလုပ္ခ်င္လာေအာင္မုန္းသည္။ ဟြမ္ရီကို သတ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနေသာ သူ႔မိသားစုကိုလည္း မုန္းသည္။
ရႊယ္ဇီရႊမ္က ေရွာင္ရီကိုျပန္ဆြဲယူရင္း ဖူဘိုကို တင္းမာစူးရွစြာစိုက္ၾကည့္ကာ သတိေပးလိုက္သည္။
"မင္းဘာလုပ္တာလဲ.. ငါမင္းကို ဖူဘိုလို႔ေခၚေပမယ့္ မင္းက ရႊယ္အိမ္ကငွားထားတဲ့ အလုပ္သမားဆိုတာမေမ့နဲ႔.. ဘယ္ေတာ့မွ အလုပ္ရွင္ရဲ႕ကိစၥကို ဝင္မ႐ႈပ္နဲ႔.. ဒါမ်ိဳး ေနာက္တစ္ခါ ထပ္မေတြ႕ခ်င္ဘူး.."
ရႊယ္ဇီရႊမ္က ေရွာင္ရီကို လက္ေမာင္းၾကား တင္းက်ပ္စြာဖက္ကာ အိမ္ျပင္ကိုထြက္လာေတာ့သည္။ က်ိဳးယြင္ရွန္႔၏နဖူးေပၚမွာ အေရးအေၾကာင္း 3 ေၾကာင္းေပၚလာသည္။ ရႊယ္ဇီရႊမ္၏ အသားခ်င္းထိေတြ႕ခ်င္တဲ့ေရာဂါက အေျခေနအေတာ္ဆိုးေနၿပီပဲ။
"အခု အားလံုးအဆင္ေျပသြားၿပီ သြားၾကစို႔ ... ဒီမိသားစုထဲမွာ ကိုယ္ကလြဲရင္ မင္း ဘယ္သူ႔ကိုမွမယံုနဲ႔.. ရႊယ္က်င္းရီအပါအဝင္ပဲေနာ္.. တစ္ခုေတာ့ေသခ်ာမွတ္ထား ကိုယ္ မင္းကို ကာကြယ္ေပးမယ္.."
က်္ိဳးယြင္ရွန္႔ကို ငံု႔ၾကည့္ကာေျပာလိုက္ခ်ိန္ ရႊယ္ဇီရႊမ္၏အမူအရာက လံုးဝကိုေျပာင္းလဲသြားခဲ့သည္။ သူက က်ိဳးယြင္ရွန္႔၏ႏွာေခါင္းထိပ္ကိုု ခ်စ္စႏိုး အသာဖ်စ္ညွစ္လိုက္သည္။
ဒီရႊယ္ဇီရႊမ္၏ လူကိုပြတ္တီးပြတ္တာလုပ္ခ်င္စိတ္က ပိုပိုစိုးလာေသာေၾကာင့္ က်ိဳးယြင္ရွန္႔က စိတ္ကို လံုးဝေလွ်ာ့ထားလိုက္ေတာ့သည္။ အခု ရႊယ္က်င္းရီ၏ ႏွလံုးေရာဂါအေျခအေန ပိုပိုဆိုးလာၿပီး ႏွလံုးခြဲစိတ္သည့္ဒဏ္ကို မခံႏိုင္ျဖစ္လွ်င္ ပိုေတာင္ေကာင္းဦးမည္။ ဒီပြဲကေတာ့ ပိုေတာင္ၾကည့္ေကာင္းလာေတာ့မည္။ သူ႔အတြက္အဆံုးသတ္က ေပ်ာ္စရာျဖစ္ၿပီး ရႊယ္မိသားစုအတြက္ ဝမ္းနည္းစရာအဆံုးသတ္ျဖစ္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့။
ဖူဘိုသည္ သခင္ေလး၏ ျပင္းထန္ေသာအမူအရာေၾကာင့္ ေၾကာင္အ ကာ ထြက္သြားေသာ အနက္ေရာင္ဇိမ္ခံကားကိုသာ ေငးၾကည့္ေနမိသည္။
ရႊယ္က်င္းရီက ဘယ္သူမွမရွိေတာ့ေသာ အိမ္ဝင္ေပါက္ကို ဒုတိယထပ္ျပတင္းေပါက္မွ ေငးၾကည့္ကာ ေၾကာင္ေၾကာင္ႀကီးရပ္ေနမိသည္။
တီးဝိုင္းေခါင္းေဆာင္က ရႊယ္ဇီရႊမ္ထံမွ ဖုန္းရထားေသာေၾကာင့္ အေပါက္ဝမွႀကိဳတင္ကာ ဆင္းႀကိဳေစာင့္ေနသည္။
"သူကဘယ္သူလဲ ?"
တီးဝိုင္းေခါင္းေဆာင္က ရႊယ္ဇီရႊမ္၏လက္ေမာင္းၾကားမွာ တင္းတင္းဖက္ထားခံရေသာ ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ကာေမးရင္း အလန္႔တၾကားဆက္ေျပာလိုက္သည္။
"ေဟး... သူ႔ကိုၾကည့္ရတာ က်င္းရီနဲ႔တူလိုက္တာ.. သူတို႔ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္တူေနတာလဲ..?"
"သူကဟြမ္ရီ ၊ က်င္းရီရဲ႕အျမႊာအစ္ကိုပဲ ၊ က်င္းရီက ငယ္ငယ္တည္းက ရႊယ္မိသားစုရဲ႕ေမြးစားတာကိုခံခဲ့ရတာ ၊ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေသြးသားေတာ္စပ္တာမရွိဘူး"
"ဒါေၾကာင့္ ႐ုပ္ခ်င္းဒီေလာက္တူေနတာကိုး ၊ သူကသူ႔ညီမကို လာရွာတာလား"
တီးဝိုင္းေခါင္းေဆာင္က စပ္စုလိုက္သည္။
"ေ႐ွာင္ရီရဲ႕မိဘေတြက ကြယ္လြန္သြားၿပီ.. ဒါေၾကာင့္ အနီးကပ္ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္သြားေခၚလာခဲ့တာပဲ ၊ အခုကစၿပီး ကၽြန္ေတာ္က သူ႔ရဲ႕ အနီးဆံုးေဆြမ်ိဳးပဲ "
ရႊယ္ဇီရႊမ္က ေရွာင္ရီ၏ေခါင္းေလးကိုပြတ္ကာ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစြာေျပာလိုက္သည္။
"ဒါ ျဖစ္သင့္တာပါ.. သူက က်င္းရီရဲ့အစ္ကိုပဲေလ.."
တီးဝိုင္းေခါင္းေဆာင္က ေျပာၿပီး ႀကိဳတင္ထုတ္ယူထားေသာ စာရြက္စာတမ္းကို လက္မွတ္ထိုးေစဖို႔ ျပင္ဆင္လိုက္သည္။
ရႊယ္ေလြ႕က သူ႔သားဆီကစကားကုိ ရၿပီးကတည္းက ဒီကိစၥကို ခ်က္ခ်င္းစီမံခဲ့တာျဖစ္သည္။ ရႊယ္ဇီရႊမ္က ခ်မ္းသာၿပီး ၾသဇာအာဏာႀကီးေသာအိမ္က တစ္ဦးတည္းေသာသားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မိသားစုလုပ္ငန္းကို သူမွမဆက္ခံရင္ ဘယ္သူဆက္ခံမလဲ..။
စႏၵရားတီးျခင္းက က်က္သေရရွိကာ ဂုဏ္တက္ေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ သူ႔သားက မိသားစုတာဝန္မေက်ပြန္ေသးဟု ရႊယ္ေလြ႕ကယူဆသည္။ သူ႔သားကိုဆြဲေဆာင္လို႔မရေသးလို႔သာ မိသားစုစီးပြားေရးကို လႊဲေျပာင္းေပးဖို႔ မလုပ္ခဲ့တာျဖစ္သည္။ ခု သူ႔သားကိုယ္တိုင္က ေတာင္းဆိုလာေတာ့ ဒီအစီအစဥ္ကို ခ်က္ခ်င္းအေကာင္အထည္ေဖာ္ေတာ့သည္။
စာရြက္စာတမ္းမ်ားကို လက္မွတ္ထိုးစဥ္တေလွ်ာက္လံုး ရႊယ္ဇီရႊမ္က ေရွာင္ရီ၏လက္ကို မလႊတ္တမ္းဆုပ္ကိုင္ထားေသာေၾကာင့္ ေရွာင္ရီက စိတ္က်ဥ္းက်ပ္လာသည္။ ဒါေၾကာင့္ သူက အိမ္သာသြားခ်င္သည္ဟု ေျပာလိုက္သည္။
ရႊယ္ဇီရႊမ္က ေရွာင္ရီ၏မ်က္ႏွာကို ဆက္တိုက္အကဲခတ္ေနေသာေၾကာင့္ သူစိတ္က်ဥ္းက်ပ္ေနတာသိလို႔ ညင္သာစြာေခ်ာ့ေျပာလိုက္သည္။
"လိမၼာတယ္.. ခဏေလးသည္းခံလိုက္ပါဦးကြာ ေနာ္.. ၿပီးရင္ ကိုယ္မင္းကို IT ျပပြဲကို ေခၚသြားေပးမယ္.. အခုတေလာ ေနာက္ဆံုးေပၚ computer နဲ႔ mobile phone ေတြ ျပသေနတယ္တဲ့. ၿပီးေတာ့ computer စနစ္ပါတဲ့ ေမာ္ေတာ္ကားေတြလည္း ေရာင္းခ်ေနတယ္လို႔ၾကားတယ္.. ကိုယ္ မင္းကို အဲ့တာေတြဝယ္ေပးဖို႔ ေခၚသြားေပးမယ္.. မင္း အဲ့ဒီဟာေတြကို သေဘာက်ရဲ့လား.."
ရႊယ္ဇီရႊမ္သည္ အရင္ဘဝက ရႊယ္ရန္က ခုလို ေရွာင္ရီကို ျဖည့္ဆည္းေပးသည္ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့ေသာေၾကာင့္ ဒီေကာင္ေလး ဘာကိုႀကိဳက္တတ္သည္ကို အသိဆံုးျဖစ္သည္။ ဒါေၾကာင့္ သူက ေရွာင္ရီႀကိဳက္သည့္အရာ၊ မုန္းသည့္အရာမ်ားကို ရင္ထဲစြဲေအာင္မွတ္ထားၿပီး လံုးဝေမ့မပစ္ခဲ့ေပ။
က်ိဳးယြင္ရွန္႔က ဒီစကားကိုၾကားေတာ့ စိတ္ဝင္စားေသာေၾကာင့္ မ်က္လံုးက ေတာက္ပဝင္းလက္သြားေတာ့သည္။
"အြန္း.. ကၽြန္ေတာ္ ႀကိဳက္တယ္.. ျမန္ျမန္.. စာရြက္စာတမ္းကိစၥၿပီးရင္ သြားၾကည့္ရေအာင္.."
"အိုေက.. ဒါဆို မင္း ဟိုဟုိသည္သည္ ေလွ်ာက္မသြားနဲ႔ေတာ့ေနာ္.."
ရႊယ္ဇီရႊမ္က ေရွာင္ရီ၏ပါးျပင္ေလးကို ငံု႔နမ္းကာ လက္မွတ္ထိုးစရာကိစၥကို ဆက္လုပ္ေနသည္။
တီးဝိုင္းေခါင္းေဆာင္သည္ သူ႔မ်က္စိေရွ႕က လက္ေမာင္းၾကားကေကာင္ေလးကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစြာနမ္းလုိက္သူက သူသိထားေသာ ေအးစက္ကာႏွလံုးသားမရွိသည့္ ရႊယ္သခင္ေလးမွဟုတ္ပါေလစဆိုၿပီး မ်က္လံုးပြတ္ကာ ၾကည့္ခ်င္စိတ္ကို မနည္းထိန္းထားရသည္။
ပူးကပ္ထုိင္ေနၿပီး လက္က တင္းတင္းဖက္ကာ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစြာနမ္းေနပံုက သာမန္ညီအစ္ကိုခ်စ္ျခင္းေတြထက္ ပိုတယ္ဆိုတာ ထင္ရွားလို႔ေနသည္။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအရိပ္တို႔က ရႊယ္ဇီရႊမ္၏ကိုယ္မွ ျဖာထြက္ကာ လင္းလက္လို႔ေနကာ မ်က္စိမကန္းသူတိုင္း ျမင္ႏိုင္သည္။
ရႊယ္ဇီရႊမ္က သူတို႔ဆက္ဆံေရးကို ဖံုးကြယ္ျခင္းမရွိဘဲ သူမ်ားေတြထင္ခ်င္သလိုထင္ဖို႔ ခြင့္ျပဳထားခဲ့သည္။ သူက လက္မွတ္ထိုးစရာၿပီးေတာ့ IT ျပပြဲကို ေရွာင္ရီ့ကိုေခၚသြားခဲ့သည္။
=======================
Chapter (7-7) –မင္းႀကိဳက္တာေတြ႕ရင္ ဝယ္သာဝယ္လိုက္
ဒီကမာၻ၏ နည္းပညာတိုးတက္မႈက က်ိဳးယြင္ရွန္႔လာခဲ့သည့္ ၾကယ္တာရာေခတ္က နည္းပညာကို မမွီေပမယ့္ သူ႔ဟာနဲ႔သူေတာ့ ထူးျခားမႈရွိသည္။ ဒါေၾကာင့္ က်ိဳးယြင္ရွန္႔က ဒီကမာၻက IT ပစၥည္းတီထြင္မႈကို စိတ္ဝင္စားကာ လိုက္ၾကည့္ရင္း 'Reality glasses' ဟုေခၚေသာ IT နည္းပညာနဲ႔ခ်ိတ္ဆက္ထားၿပီး ပံုရိပ္ေယာင္ 3D ပံုရိပ္မ်ားကို ေဖာ္ျပေပးသည့္မ်က္မွန္ကို သေဘာက်ကာ တပ္လိုက္၊ ျဖဳတ္လိုက္ႏွင့္ လက္ကမခ်ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။
