POV Madison
"Ben je helemaal gek geworden? Hoe zit het dan met ons? Je gaat niet zomaar met je ex praten! Madison doe normaal! En waarom zei je niks tegen mij! Ik wil niet dat je daar zomaar heen gaat! Ik voel me een enorme idioot op dit moment! Ik zit aan de andere kant van het land en jij denkt dat het dan opeens oke is om met je ex te gaan praten? Ik moet tijd hebben Madison! Laat me met rust tot ik contact met je opneem"
Dat was een half uur geleden gebeurd. Ik was denk ik drie uur thuis van mijn geweldige week in Miami toen ik dit telefoontje kreeg. Ik had het Brandon verteld, en hem om advies gevraagd, alleen nu heeft Brandon dus zijn mond voorbij gepraat tegenover Troy.
Ik reed op dit moment door de stad naar het koffietentje. Daar had ik afgesproken met Vanessa. Ik parkeerde mijn auto en liep naar binnen. Ik ging tegenover Vanessa zitten en deed mijn zonnebril af. "Jezus Madison, je ziet er verschrikkelijk uit!"
Ik had geen make-up op, haren op een knot, wallen van hier tot Tokyo en had opzwollen ogen. "Oké, vanwaar deze spoed afspraak?" Vroeg ze. "Ik en Troy hebben ruzie gekregen net" Ze knikte. "Jullie hebben pas een week? Waar ging het over" Ik wreef over mijn gezicht. "Nathan" Zei ik vermoeid. Ze keek me met grote ogen aan. "Nathan?" Ik knikte.
"Het begon met dat Kate opeens in Miami stond. Ze was helemaal wanhopig want Nathan had bijna geen aandacht voor haar, hij was geobsedeerd met mij, hij stalkte me op facebook om te zien wat ik deed en dat sinds het uit is tussen ons hij niet meer dezelfde is. Ze zei zelfs dat haar verlovingsring misschien beter voor mij was"
Vanessa keek me met grote ogen aan. "En toen?" Ik haalde mijn schouders op. "Ik zei tegen haar dat ze eerst met hem moest praten en dat ik later wel met hem ging praten als zij het eerst deed" Ze knikte. "En toen werd Troy boos?" Ik schudde mijn hoofd.
"Ik had hem neit verteld waarvoor Kate kwam, ik wimpelde het af want als ik hem zou vertellen waarom ze er was, zou hij flippen. En nu heeft brandon, die het wist, zijn mond voorbij gepraat en tripte Troy het hememaal." Ze keek me even aan. "Is hij boos nu?" Ik knikte. "Hij wil voorlopig niks meer met me te maken hebben en ik moet geen contact opnemen tot hij het doet." Ze keek me met grote ogen aan.
"Jullie hebben net een week en het wordt nu al het einde van je relatie" Ik knikte. "Ik ben bang van wel" Ze zuchtte. "Dat is heftig"
Ik wreef nog een keer over mijn gezicht. Vanessa haar telefoon ging af. "Het is Nathan" Zei ze zacht. Ze nam op. "Hey... nee hoezo?.. ja die is weer terug... hoe bedoel je is het uit tussen haar en haar vriend... hij heeft zijn status veranderd... Nathan je moet met haar praten, dat weet ik niet... ik zal mijn best doen"
Ze hing op en keek me ernstig aan. Ik was ondertussen al op facebook aan het kijken. "Troy heeft inderdaad zijn status al veranderd." Zei ik zacht. Ze keek me lang aan. "Het spijt me meis, ik weet dat je ook weer gelukkig wilde zijn" Ik zuchtte.
Ik opende mijn mail en zag een mail van één of ander bedrijf. Ik las het snel en stopte. "Nessa, moet je dit horen. "Beste Madison, we hebben lang naar je gezocht maar je zus gaf je dit adres. We zouden je graag op ons bedrijfsfeest willen, aanstaande zaterdag. We willen graag dat je hetzelfde nummer als tijdens 9/11 optreed. Onze vorige directeur is overleden tijdens 9/11 en ieder jaar met ons jaarlijkse feest eren we hem met een lied, dit jaar willen we jou lied. We zien je graag aanstaande zaterdag in new york"
Ze keek me met grote ogen aan. "Jij hebt tijdens 9/11 opgetreden?" Ik knikte. "New York..." Zei ik zacht. Ze keek me lang aan. "Je wil dan ook naar Nathan?" Ik knikte. "Ik zou het doen, wat heb je te verliezen"
"Vanessa wil je alsjeblieft mee?" Ze knikte. "Tuurlijk" Ik glimlachte en wreef daarna over mijn gezicht.
"Hey zonnestraaltje" Ik keek op en zag Felix, Kimberly, Amber en anderer aan komen lopen. "Madison je ziet eruit alsof je bent aangereden door een trein" Ik lachte klein. "Zo voel ik me ook" Amber gaf me een knuffel. "Hoe gaat het met je nieuwe lover? Mis je hem al, sinds vanmorgen?" Ik keek van Kimberly naar Vanessa. "Dat is sinds een paar uur uit" Zei ik. "Heb je hem nou al gedupmt?" Vroeg Amber.
"Ik ben gedumpt via facebook volgens mij, want hij heeft na onze ruzie zijn status in single gezet" Amber keek me met grote ogen aan. "Serieus?" Ik knikte. "Wat is er gebeurd?" Vroeg Kimberly. Ik zuchtte. "Nathan en Kate zijn gebeurd" Felix keek me niet begrijpend aan. Ik keek naar Vanessa en die begon het hele verhaal uit te leggen.
"Ik wist wel dat hij soms wel eens dacht dat hij de verkeerde keuze had gemaakt, maar zo erg niet" Zei Amber. "Ik wist dat wel, hij vertelde mij dat gisteren allemaal, nadat het uit is gegaan" Zei Felix. Ik keek hem verbaasd aan. "uit gegaan?" Hij knikte. "Nadat Kate met hem had gesproken en had gezegd dat ze naar Miami was geweest heeft hij haar gedumpt"
Ik legde mijn hoofd op tafel. "Waarom is alles zo ingewikkeld!" Kreunde ik vermoeid. "Praat met hem" Ik knikte. "Dit weekend ga ik naar New York" Felix knikte. "Dat is misschien het slimste."
Ik zuchtte. "Dat hoop ik dan maar" Ik stond op. "Ik ga naar huis, en kijken hoe ik dit allemaal ga doen" Iedereen knikte. Ik reed naar huis. Bijna thuis zag ik opeens Nathan lopen. Ik reed mijn oprit op en liep naar de straat. Hij liep naar me toe.
"Ik dacht dat we maar eens moesten praten. Ik had Vanessa al gebeld en die zei dat je weer terug was." Ik keek hem even aan. "Ben je al de hele tijd in LA?" Hij haalde zijn schouders op. "Sinds vanmorgen 7 uur" Ik knikte.
"Ik ga voor een nieuw apartement kijken, intresse om mee te gaan? Dat we onderweg en daar als we alleen zijn even praten?" Ik knikte. "Oké"
"Madison..." Begon hij zacht. Ik slikte. "Waarom heb je mij gedumpt, daarna verder gegaan met Kate en toch met je gedachten bij mij zitten?" Hij zuchtte. "Omdat ik dacht dat als ik eenmaal verloofd was met Kate alles weer werd als voor jou" Ik was stil en keek naar de bomen die voorbij gingen.
"Ik snap dat dit verwarrend is maar ik wil je terug. ik wil dat je me nog een kans geeft. We kunnen dat, dat weet is zeker! Ik vond ons het perfecte stel maar het ging voorbij... Madison alsjeblieft geef het een kans en ik beloof... Huil je nou?" Ik keek hem aan. "Kan je alsjeblieft even aan de zijkant stoppen?"
Ik ging op de stoep zitten en huilde alles eruit. "Wat is er?" Hij kwam naast me zitten. "Troy. Eerst krijg ik van allerlei mensen, wat jammer dat het uit is, waarom en alles en pas net krijg ik een sms, EEN SMS dat het uit is. Hij was altijd zo lief, dit is niet de Troy die ik kende" Nathan pakte mijn hand. "Je bent meer waard dan een sms. Hij veranderd eerst zijn status en daarna verteld hij het jou pas, Madison, hoe leuk hij ook was, jij bent meer waard"
Ik zuchtte. "Ik zag dit al aankomen, ik heb het zelf allemaal verpest maar het wordt me allemaal teveel" Ik barste weer in snikken uit. Nathan trok me tegen hem aan en tegen zijn borst huilde ik alles eruit. "Madison, je bent meer waard, geloof me nou maar!"
Eenmaal in een appartement, die geweldig was, bekeken we het even zonder makelaar. "Madison, denk je dat we hier samen onze nieuwe start kunnen maken?" Ik keek hem aan en keek daarna rond. "Ik wil het wel proberen maar we zullen wel veel moeten veranderen en vertrouwen voor het weer was als voorheen." Hij knikte. "Tuurlijk!" Ik keek de modern ingerichte kamers door.
Ik ging op de bank zitten en keek naar buiten. Nathan kwam naast me zitten en draaide mijn hoofd zachtjes. Hij duwde langzaam zijn lippen op die van mij. "Dit was de laatste keer dat we uit elkaar zijn, dat beloof ik je" Fluisterde hij zacht, Ik ging tegen hem aan liggen. "Hopelijk heb je gelijk"
soreyyy voor al het trage updaten maar school gunt mij geen vrije tijd meer
ik doe mijn best zo veel mogelijk te schrijven maar ik beloof niks...
de proefwerkweek komt er ook weer aan en ik moet goed mijn best doen
school vind ik dan weer net iets belangrijker
hopelijk snappje jullie het allemaal
ik doe mijn best voor jullie om zo snel mogelijk weer wat te schrijven...
lovee yaa all
