Extra vroeg kerstkado dus hier is een extra lang hoofdstuk!
POV Morgan
“Ben je zenuwachtig?” Vroeg Noah aan mij. Ik haalde mijn schouders op en hing de laatste kerstballen in de boom. Ik woonde nu alleen samen met een vriendin. Ik betaalde mijn deel van de huur en boodschappen van geld wat ik van mijn Nona had. Mijn Nona was het niet eens met mijn keuze om de baby te houden maar steunde me wel, in tegen stelling tot mijn moeder.
Noah kwam regelmatig langs. Hij was volgens mij niet blij met mij maar ik was het dichtste bij Madison wat hij had. “Denk je dat Madison zal komen?” Vroeg ik zacht.
Het was vandaag eerste kerstdag en overmorgen was ik uitgeteld. Ik hoopte dat Madison de mail had gelezen en ook echt wilde komen… Ik wilde mijn zus erbij hebben. Mijn moeder kwam niet, mijn oma niet, Xander en Jason niet, Noah misschien maar die wist het nog niet zeker. Xander en Jason zouden wel op de gang wachten maar geen van alle wilde ze in de kamer zijn tijdens de bevalling. Ik moest Madison hebben. Ik kan dit niet alleen!
POV Madison
Ik was nu al ander halve maand samen met Nathan en het voelde nog steeds goed. Iedereen op school was blij voor me. Dani was naar een andere school en Ian was een beetje buiten de groep gevallen, beetje maar hoor! Iedereen moest wel even wennen dat ik met iemand van 19 had. Ook Belle moest nog een beetje aan het idee wennen.
Belle was wel blij voor me en iedereen thuis kon gelukkig opschieten met Nathan. Ook Jordan. Hij en Nathan gamede best vaak samen of gingen samen potje basketballen. Het was wel fijn om te zien dat mijn familie hem accepteerde en dat hij gewoon vaak over de vloer kon komen. Mijn vader moest wel even aan zijn leeftijd wennen maar toen hij zag dat Nathan me echt vrolijk maakte boeide het hem niet.
Ik lag op de bank bij Nathan. Nathan stond nog onder de douche. De deurbel ging. Vermoeid stond ik op. Een meisje, rond de 18, 19 jaar stond voor de deur. Ze had mega kakker kleren aan en teveel, maar dan ook echt teveel, make-up op. “Wie ben je?” Vroeg ze aan mij. “Kan ik ook aan jou vragen?” “Is Nathan er?” “Die staat nog onder de douche” Ze nam me even op. “Ik kom nog wat vergeten spullen ophalen?” Ik keek haar niet begrijpend aan.
Ze liep langs me af de woonkamer in. Ik keek haar verbaasd na. Ze begon opeens wat dingen in te pakken, haalde iets uit de kast in de bijkeuken waar niemand ooit kwam. “Mag ik vragen wie jij bent?” Ze draaide zich om. “Ik ben Marie-Kate, maar iedereen noemt me Kate” Ik knikte. “En wat kom je precies ophalen?” “Wat kleren en wat kleine dingetjes die van mij zijn” Ze pakte een klein beeldje van de kast en stopte die ook in haar grote Louis Vuitton reistas. “Oke, wacht, waarom liggen jouw spullen hier?”
Ze keek me even aan. “Ben jij trouwens de nieuwe vriendin van Nathan?” Ik knikte langzaam. “Hij heeft het je zeker niet verteld?” Ik keek haar niet begrijpend aan. “Nee dus” Ze zuchtte even. “Nathan is mijn ex-verloofde. Hij en ik verwachtte een kindje, een half jaar geleden. Maar ik wilde het niet houden en hij wel. Hij wilde alles opgeven om samen met mij te zijn.” Ik knipperde een paar keer met mijn ogen. “Wat?”
“Kijk” Ze liet wat foto’s zien en op een paar was een grote diamanten verlovingsring duidelijk te zien. “Ik denk dat ik maar eens ga, want hij wil me denk ik niet zien.” Ze gaf me een kaartje. “Je ziet er als een degelijke meid uit, als je een keer het hele verhaal van mijn kant wil horen kunnen we een keer koffie gaan drinken?” Ik knikte langzaam. Kate liep de deur uit en reed weg.
Ik ging op de bank zitten en keek voor me uit. Ik pakte mijn telefoon en belde Vanessa. “Met Vanessa?” “Met Madison” “Hey” Ik was even stil. “Ben je er nog?” “Wie is Marie-Kate?” Ze was even stil. “Madison… Hoe kom je bij die naam?” Er liep een traan over mijn wang. “Beantwoord één vraag, een simpele vraag. Was Nathan verloofd met haar omdat ze zwanger was?” Het bleef even stil. “Ja” Ik voelde een hoop verdriet naar boven komen. Ik kon het niet meer aan en hing op.
