'POV Madison
Ik zat op een paaltje voor het vliegveld. Mijn telefoon ging weer voor de zoveelste keer af. Het was weer Jason voor denk ik wel de miljoenste keer. Ik drukte hem weg en keek naar een gelukkig gezin aan de overkant van de weg. De vader kwam zo te zien terug van van weggeweest te zijn met het leger, want hij had zijn pak nog aan. Zijn kinderen gaven hem een dikke knuffel. De vrouw stond bij hun auto te huilen en keek naar haar man met zijn kinderen.
Ik kreeg een steek door mijn hart. Waarom kon ik dat niet gewoon hebben?
Mijn telefoon ging en dit keer was het mijn vader. "Madison? Ben je daar?" "Uhm, ja" "Ik loop nu bij de gate uitgang. Waar ben je nu?" "Ik zit voor het vlieftuig" Zei ik. "Ik kom eraan" Zei hij en toen hing hij op. Ik keek naar een man die op een bankje zat te bellen. "Madison?" Ik draaide me om en stond op dat moment oog in oog met mijn bioloigsche vader. Hij gaf me een dikke knuffel en een traan verliet mijn oog.
"Hoe gaat het met je?" "Het gaat wel" Zei ik. Hij knikte. "Heb je je geboorteakte en paspoort al bij je?" Ik schudde mijn hoofd. "Nee die liggen nog thuis." "Dan gaan we die maar eens eerst halen" Ik knikte en liep met hem mee naar een taxi die stond te wachten op een klant.
"Ik mag alleen het huis niet meer in" Zei ik in de taxi tegen hem. "Dat komt wel goed" Hij sloeg zijn arm om me heen en trok me in nog een knuffel. Het was wel even wennen. Ik gaf mijn moeder nooit meer een knuffel.
Voor mijn huis stopte de taxi. Mijn vader zei dat hij even moest wachten en dat we zo terug zouden zijn. Ik stapte uit en zag door het raam mijn moeder en Xander in de woonkamer. De voordeur ging open en Morgan en Cody stonden in de deuropening. Mijn vader keek even raar op. Misschien had ik moeten vertellen dat ik een tweeling was, om dit te voorkomen. Ik liep langs mijn zus en liep meteen de woonkamer in en begon in de kast te zoeken. Mijn moeder sprong geschrokken op. "Madison?!" "Ja, rustig, ik ben zo weg en dan hoef je me niet meer te zien"
Ik pakte een gele enveloppe met de chice letters Madison Johnson erop. Ik grabbelde mijn paspoort uit het mandje in de kast. "Kunnen deze in je tas?" Mijn vader die nog in de hal stond liep de woonkamer in en knikte en ik gaf de dingen aan hem. Mijn moeders mond viel open en Xander sprong op. "Wat doe je hier?" Mijn moeder keek me met tranen in haar ogen aan. "Je dagboeken liggen in mijn kast, onderin in een schoenendoos" Zei ik emotieloos.
"Zullen we gaan?" Ik keke mijn vader aan. Hij knikte. "Lijkt me een strak plan, kom schat" Hij duwde me zachtjes vooruit en liep achter me aan het huis uit. Toen ik voorbij de verbaasde Morgan en Cody kwam siste ik "Succes met je baby" Ik liep naar de taxi en keek naar Jason en Noah die aankwamen lopen. Ik zei niks tegen ze en stapte in de taxi. De taxi vertrok weer richting het vliegveld en ik keek niet meer achterom.
Nadat we de tickets voor mijn enkele reis naar LA hadden gekocht gingen we nog eerst een koffie bij de starbucks halen. We liepen met de bekers naar de juiste gate en wachtte daar op ons vliegtuig. "Ik woon trouwens samen met mijn nieuwe vrouw samen met haar dochter en zoon." "Belle ken ik al, ze is een goede vriendin van mij geworden toen ik haar tegen kwam in Miami" Hij knikte. "Waarom ging je eigenlijk naar me opzoek?"
"Je had misschien wel gezien dat de relatie tussen mij en mijn moeder niet goed was. Dat was niet altijd zo. Ik, mijn zus en mijn moeder konden zo goed met elkaar overweg dat we altijd met zijn drieën waren. Toen op een dag, we zouden een meidenavond houden, gewoon films en popcorn, vorig jaar ofzo, kwam ze opeens thuis met Xander en Jason. Xander ging helemaal doen alsof hij mijn vader was. Ik wilde daar niks mee te maken hebben. Hij was mijn echte vader niet dus mocht hij zich ook niet voordoen, mijn zus dacht daar anders over, die was blij voor mijn moeder." Ik haalde rustig adem.
"Ik wilde niet dat ze samen waren, en wilde ze ook niet samen zien dus was ik minder thuis, kreeg verkeerde vrienden en ging het verkeerde pad op. Dat is allemaal ten kosten gegaan van mijn relatie met mijn moeder. We praatten niet meer zo veel met elkaar en ik begon dingen achter te houden. Ze vertrouwde me niet meer en liet me mijn gang gaan, ik kon doen wat ik wilde en kwam overal mee weg. Maar als er dan iets was en ik vertelde de waarheid geloofde ze me niet, net als nu. Langzaam kwam het gevoel dat het niet meer vanouds werd, toen wilde ik toch opzoek naar mijn vader waar nooit over gesproken mocht worden"
"Je doet me denken aan mezelf toen ik jonger was en je moeder leerde kennen. Ik was ook niet het lievelingetje thuis. Ik heb het verkeerde pas ook belopen. Ik was ook erg gesloten tegen ze, ik weet waar je doorging, maar ik wil dat je wel open tegen me bent. Ik begrijp je en zal je altijd geloven zolang je de waarheid blijft spreken. Zie het als een nieuwe start" Zei hij.
***
Na de vlucht hield mijn vader me tegen voor we de gate uit kwamen. "Ik ga hier wel onder de naam Micheal Thompson zoals je weet. De pers heeft meegekregen dat mijn dochter hier komt wonen en die willen je nu dus zien. Ze zullen hier dus wel aanwezig zijn en je vragen stellen. Gewoon mij volgen en niks zeggen. Thuis bespreken we wel welk verhaal we ze gaan vertellen" Ik knikte en volgde hem.
Inderdaad, de aankomsthal was gevuld met toch een hoop van die paparazzi die een hoop vragen hadden voor me en foto's van mij en mijn vader maakte. Mijn vader maakte een weg vrij en liep snel naar een taxi die al klaar stond. Hij gaf het adres en keek naar mij. "Ben je er klaar voor?" Vroeg hij toen we voor zijn deur stonden. Het was een groot en modern huis, zeker niet wat ik was gewend.
Ik knikte en stapte uit en volgde hem naar het huis. Ik stapte de hal in. Binnen was alles hetzelfde als binnen, groot en modern. Ik hoorde hakken de glazen trap af trippelen. Ik draaide me naar de trap toe en zag de blonde Belle weer naar me toe lopen. Ze gaf me een knuffel. "Gaan jullie meiden maar naar boven. Belle wijs je Madison haar kamer en leen haar alsjeblieft wat kleren?" Ze knikte en nam me mee naar boven.
"Hier is mijn kamer, en die van jou is hier. Het was een nette kamer kammer. Alles was strak in wit met roze gelakte kasten en een make-up tafel. Er stond ook een groot tweepersoons bed. Er lag een witte Macbook op het bed. "Die heb ik voor je gekocht, voor school enzo" Zei ze. Ze wees naar een deur, "dat is je balkon" Daarna wees ze naar een andere deur. "Daar is de badkamer." Zei ze. Ze opende de kasten. "Aan deze leegheid doen we snel iets maar zolang kan je mijn kleren lenen, je hebt toch denk ik dezelfde maat."
"Zullen we dan schone kleren uitzoeken? We gaan over een uur ofzo namelijk uiteten in een chic restaurant en dat kan niet echt daarin" Ze wees naar mijn shortje en mijn buiktruitje. Ik lachte. "Nee klopt. "Anders zoek jij iets uit, ga ik ondertussen douchen, leg het dan maar even op mijn bed dan" Ze knikte. "Oke, dan ga ik ook nog even douchen." Zei ze'.
Ik zette de douche aan en kleedde me uit. Ik stapte voorzichtig onder de warme douche en voelde de heerlijke warme stralen over me heen. Ik waste me met de zeepjes die er lagen en waste mijn haren met een klein flesje shampoo wat er stond. Ik stapte de douche uit en liep naar mijn kamer, daar lagen netjes een zwart glitter jurkje en ondergoed. Ik trok de kleren aan en keek in de spiegel.
Het zwarte glitter jurkje zat strak om mijn lichaam en had lange mouwen en een klein beetje schoudervulling. Het kwam tot net over mijn kont en zag er mooi uit. Op de make-up tafel had Belle een föhn en wat make-up neergelegd. Ik ging op het krukje zitten en föhnde mijn blonde haren en kamde het daarna. Het golfde over mijn rug heen. Ik deed wat make-up op en liep toen naar Belle's kamer.
Ik klopte op de deur en ze gaf antwoord dat ik binnen kon komen. Ze zag haar lange haren te krullen. "Hij staat je echt mooi!" Ze wees naar mijn jurkje. Ik glimlachte. "Dankje" Ze keek me lang aan. "Mag ik je haren krullen?" Ik knikte. "Ga je gang" "Ik maak mijn haren even af en dan doe ik die van jou, zoek jij ondertussen vast hakken voor je uit?" Ik knikte en liep naar haar kast.
Ik keek naar de honderden schoenen die er stonden. Ik bleef bij de zwarte hakken en zag lakken zwarte hakken. Ik liep naar Belle. "Mag ik deze aan?" Ze glimlachte. "Tuurlijk, je hebt trouwens wel smaak" Zei ze. Ze wees naar de schoenen. "Louboutin" Legde ze uit.
Ik lachte. "Ja dat waren ze bijna allemaal" Ze knikte. "Ik verzamel ze" Ik lachte en ging op haar bed zitten en pakte mijn telefoon. Noah had me een paar keer gebeld. Allemaal ongeveer een halfuur geleden. Nu lagen ze vast te slapen want het was daar natuurlijk een stuk later.
"Klaar?" Vroeg ze. Ik knikte. Klaar voor mijn nieuwe leven....
HEyyyy
Hopelijk was het leuk laat weten wat je vond!
Ze is eindelijk bij haar vader
laat weten welk team je bent #moeder of #vader
Lovee yaa all
