POV Madison
Ik liep de gang van school door en iedereen keek me aan. Ik stopte bij Belle die haar kluisje dicht aan het duwen was omdat hij zo vol was. Ik keek haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. "oké misschien moet je een keer je kluisje opruimen?" "Ow hey! En??" Ze keek me verwachtingsvol aan. "Wat en?" Ik keek haar verbaasd aan. "Uhm, niks, ik moet gaan" Ik pakte haar arm en hield haar tegen. "Belle?" "Kom al! Brian roept me, doei!" En weg liep ze.
Ik keek haar verbaasd na en liep naar buiten. Ik ging op een picknicktafel zitten en pakte mijn telefoon. Ik voelde de tafel een beetje bewegen en zag dat Ian naast me was komen zitten. "Hey" Hij gedroeg zich... anders.
"Hey?" Ik keek hem verbaasd aan. "Wat? Zit er iets op mijn gezicht?" Ik schudde mijn hoofd. "Waarom gedraagd iedereen zich zo raar. Iedereen kijkt me aan en Belle vroeg iets wat ik niet snapte en opeens loopt ze weg omdat Brian haar riep. Brian is vandaag niet eens op school" Hij lachte. "Ja... Ik kan het uitleggen" Ik keek hem verbaasd aan. "Wat is er aan de hand?"
Hij keek om zich heen. "Loop even mee" Ik keek hem raar aan. Hij liep naar de tribune's naast het sportveld en stond achter de tribune stil. "Oke, wat doen we hier?" Ik keek verbaasd om me heen. Ik keek weer naar Ian. Hij pakte mijn gezicht en zoende me. Ik schrok en trok me terug. "Het spijt me" Hij draaide om en liep weg.
Wat was er aan de hand? Wat gebeurde er? wat heb ik gedaan? Oneeeee wat heb ik nu weer verpest?\
Ik keek naar de richting waar Ian in was verdwenen. "Shit!"
Ik keek even naar de hakken die ik aan had en zette het toch maar op een lopen. Ik kreeg vreemde blikken. Ik liep richting de boven vleugel, waar Ian zijn kluisje had. Ik kwam de hoek om vliegen. Daar stond hij! Een vriend van hem stond bij hem, niet dat mijn dat iets boeide.
Mijn hal wass afgebroken maar ik schopte hem snel uit en rende op één hak de laatste meters naar Ian toe. Ik draaide hem om en drukte mijn lippen op de zijne. Hij schrok ook even maar sloeg toen zijn armen om me heen en zoende me terug.
Langzaam trok ik terug en keek ik hem lief aan. "Het spijt me, ik schrok gewoon" Fluisterde ik zacht. Hij lachte lief. "Maakt niet uit"Fluisterde hij terug. Ik lachte even en keek hem lang aan. "Madison? Wil je mijn vriendin zijn?" langzaam knikte ik en drukte ik nog een kus op zijn mond.
Ik hoorde mensen allemaal klappen en juichen. Ik keek om me heen en zag best veel mensen om me heen staan. Ik lachte eventjes en keek toen naar Belle die er ook stond. "Bell, heb je die reserve schoenen voor me?" Ik keek naar mijn voeten. Ian lachtte en pakte mijn hand.
POV Morgan
Ik keek naar iedereen in de woonkamer. "Ga je me nu uit huis zetten?" Ik keek naar mijn moeder die voor de miljoenste keer haar neus snoot en haar tranen weg veegde. "Ik had beter gehoopt voor jou Morgan" Zei Xander zacht. "Madison is nu wel weg" Zei Noah zacht. "Wie is de vader? Cody" Vroeg Xander. Ik knikte. Jason grinnikte en schudde zijn hoofd. "Madison is weg en nu blijkt dat jij degene bent die zwanger is, van Madison's ex!"
Mijn moeder stond op. "Jullie gaan met zijn drieën Madison opzoeken en het boeit me nie als jullie drie of negen maanden aan het zoeken zijn! Madison komt terug, ondertussen denk ik na over jou, MOrgan" Ik knikte.
Ik had het zo verkloot hè. Ik had het zo verkloot en nu was ik dadelijk alles kwijt. Ik was benieuwd hoe we Madison gingen vinden en haar dan nog over gingen halen om terug naar Miami te komen want zover ik weet heeft Madison het daar geweldig. Ze heeft een ouder die van haar houdt, een familie die om haar geeft en geen kind op komst.
Ik liep naar mijn kamer en plofte op mijn bed neer. Ik wist niet hoe ik haar moest vinden. Ik moest waarschijnlijk Madison's stappen volgen in haar onderzoek naar onze vader. Ze zette namelijk geen locatie op facebook. Die kan ik toch niet meer zien want nadat Noah contact met haar zoch heeft ze ons allemaal geblokeerd. Ik had het zelfs via Fleur geprobeerd op school, de enige die nog met me praat, en die was zelfs geblokeerd door Madison.
"Hoe ga je het aanpakken?" Vroeg Noah die binnen kwam lopen en op Madison's bed ging zitten. "Weet je, als Madiosn me niet terug neemt als ik alles heb uitgelegd weet ik het niet meer. Dan weet ik niet waar ik het nog allemaal voor doe. En Morgan, ik vergeef je dat dan nooit meer want als je aan het begin de waarheid had verteld was dit nooit gebeurd. Dan zat Madison hier nu naast me op dit bed, maar in plaats daarvan vraag ik me af of ik haar nog ooit spreek. En of ze niet al een vriendje of iets heeft"
Jason kwam binnen en ging op de grond zitten met zijn laptop. "Ik heb denk ik wel iets. Best simpel. LA voetbalclub waar jullie vader ook voetbalt heeft vanavond een persconferentie en daar worden de nieuwe leden gepresenteerd en een van de nieuwe namen is Madison Thompson. Denk dat we dan gewoon naar doe LA club moeten en haar dan moeten opzoeken of achtervolgen ofzo" Ik knikte en zei niks. De woorden van Noah spookten nog in mijn hoofd.
Ik had waarschijnlijk een hoop verpest. Noah's relatie, Jason's vriendschap, Liz' vriendschap en haar oude team haatte haar. Niks, niks had Madison hier. Hoe kon ik haar ooit overhalen als ik niet eens iet kon verzinnen wat haar hier zou brengen. Want ik weet niet wat mij hier nog houd. Ik weet zelf niet wat ik hier nog doe.
\Heyyyy
kort hoofdstukje maar ik wilde dit snel afmaken en weer verder gaan leren voor de proefwerkweek maar ik vond wel dat ik weer een keer moest updaten
Hier is het
laat weten wat je vindt, da vind ik leuk ;)
loveee yaaaa allll
