hoofdstuk 21

2.4K 144 5
                                    

POV Madison

Ik was ondertussen nog steeds niet gewend aan mijn leven hier. Het was zo anders dan mijn leven in Miami. Ik miste de mensen in Miami echt niet. Ze waren gelukkig gestopt met bellen en lieten me met rust. Vandaag ging ik voor het eerst hier naar school en ik was best zenuwachtig.

Ik lag nog in bed en keek door mijn raam hoe de zon langzaam tevoorschijn kwam. Mijn deur ging open en Belle kwam binnen. "Tijd om op te staan" Zei ze. Ze kwam op de rand van mijn bed zitten en glimlachte naar mij. Ik stond vermoeid op en liep naar de kleedkamer.

ja inderdaad

kleedkamer

Ik en Belle hadden de lege kamer omgebouwd in een grote kleedkamer voor ons samen. Er stond een bank en een tafel vol met sieraden. Een kast aan de korte wand helemaal vol met schoenen. Aan de twee andere lange wanden waren grote kasten vol met kleren

Ik keek rond en keek naar Belle. "ik weet niet wat ik aan moet"

Even later stond ik in een donkerblauwe skinny jean. Ik had een wit blousje aan van Micheal Kors en Nude Louboutins. Ik had mijn blonde haren gestijld en ze kwamen eigenlijk tot best ver op mijn rug. Ik deed nog diamantjes in mijn oren en deed nog een lange ketting om en een paar armbanden.

Ik kreeg een zwarte tas van Belle aangeboden. Een Micheal Kors tas. Ik deed mijn telefoonlader erin, een flesje water, een etuitje, mijn make-up tasje en een borstel. Ik keek naar Belle die me goedkeurend aankeek. We liepen naar beneden en schoven aan tafel waar Jordan, Belle's broer, Ariana, Belle's moeder en mijn vader al aan het ontbijt zaten.

Ik lachte lief naar hen en pakte een broodje uit het mandje. "Madison, vandaag je eerste training, weet je waar je heen moet?" Ik knikte. "Ik breng haar" Zei Belle. "Met je scooter" Voegde Ariana eraan toe. Belle zuchtte. "Ik mag pas over 3 maanden mijn rijbewijs voor de autohalen." Legde ze me uit. "Madison wanneer wordt je 16?" Vroeg Ariana.

Ik nam een slok water. "Op de dag dat ik hierheen kwam werd ik 16" Zei ik. Belle's ogen werden groot. "OMG!, je moet je rijbewijs halen! Dan kunnen we met de auto!" Ik glimlachte naar Belle. aar broer zuchtte. "Wat?! Ik wil niet dat mijn haren in de war raken!" Zei ze tegen haar broer. "Een leven met Belle is echt niet saai" Zei Jordan lachend.

Ik stond op en liep met Belle naar de garage waar we haar vespa uit de garage haalde en helmen op deden. Ik ging bij haar achterop zitten en samen reden we naar school. Daar aangekomen keek iedereen ons aan. Ik stapte af en deed de helm af. We deden hem in haar buddy en liepen naar binnen.

Veel mensen keken om. Ik stopte bij Belle's kluisje, "Die van jou zit..." Belle keeek onderzoekt naar de rij met kluisjes en toen naar een brief die ik van school had gekregen. "Hier!" Ze wees naar twee kluisjes naast die van haar. ik opende hem en deed mijn spullen erin. "Hier is je rooster" Zei ze.

Ik schudde lachend mijn hoofd. "Weet jij alles ofzo?" Ze schudde haar hoofd. "Nee, maar dit had Micheal me uitgelegd." Ik knikte en sloot mijn kluisje. Ik haalde mijn nieuwe telefoon uit mijn tas. Er kwam een jongen aangelopen die Belle opeens begon te zoenen. Op dat moment voelde ik me zo oncomfortabel!

"Ik ben Brian" Zei hij. Hij schudde mijn hand. Ik glimlachte lief en keek toen om me heen. Een groep populaire jongens kwam aangelopen. Ze hadden hetzelfde vest als Brian aan, van een schoolsportteam. Iedereen stelde zich aan me voor. Ik kon de namen nu al niet meer opnoemen.

Ik keek ongemakkelijk naar Belle, die helaas 'druk bezig was'. Ik keek naar mijn rooster en pakte toen mijn telefoon. "Hey, je hebt dadelijk ook Wiskunde, ben ik eindelijk niet alleen!" Zei een van de jongens. Ik glimlachte. Hij leek me wel aardig. Daar kon ik de les wel mee overleven. Die ogen..

Samen met de jongen waar ik de naam nog steeds niet van wist liep ik naar wiskunde. Samen gingen we achterin zitten. "Waar kom je vandaan?" vroeg hij toen aan mij. De leraar kwam op dat moment binnen en schreeuwde om stilte.

"nieuweling! Wil je alsjeblieft voor de klas je zelf voorstellen?" Ik stond zuchtend op en liep naar voren.

"Ik ben Madison Thompson, ik ben 16 jaar en woon sinds een week in LA. Ik kom uit Miami. Daar woonde ik met mijn tweelingzus, moeder en stiefvader en stiefbroer. Ik sportte bij Miami topteam en mocht naar LA. Dus ben ik bij mijn vader en zijn nieuwe vrouw hier gaan wonen. Mijn stiefzus en stiefbroer zitten hier ook op school. En dat was het wel"

Ik ging weer op mijn plek zitten en glimlachte naar de jongen met de dromerige ogen. "Ian, pak je boeken" De jongen met de dromerige ogen keek beetje verschrikt op. Ian! Dat was het!

Ik pakte mijn spullen en zag dat ik deze stof allang had behandeld. Terwijl de man een mega uitleg aan het geven was over het nieuwe hoofdstuk waar we aan begonnen, had ik de helft van het hoofdstuk al af! De bel ging en ik deed alles in mijn Hermes birkin bag die ik van Belle had geleend.

"Wat heb je nu?" Ian keek me weer met die smeltende ogen aan. "Uhm, ik heb nu.." ik keek op mijn rooster maar hiërogliefen ontcijferen was makkelijker dan dit. "Laat mij maar" Zei hij lachend. Hij keek naar mijn rooster. "Je hebt een tussenuur, net als ik" "Gezellig" Zei ik glimlachend naar hem.

Samen liepen we naar de aula waar mensen aan tafels huiswerk aan het maken was. "Ja, ik ga dus geen huiswerk maken he" Zei ik tegen Ian. Hij lachte. "Mooizo, ik ook niet"

"Je was wel ver opeens bij wiskunde" Zei hij terwijl we naar een tafel liepen. "Op mijn vorige school hadden we dit al gehad. Mijn zus heeft dat toen uitgelegd en mijn huiswerk gemaakt" Hij lachte "Je zus maakte je huiswerk?" Ik knikte "Anders moest ik het zelf doen"

"Ik doe het gewoon niet" Zei Ian. Ik schudde mijn hoofd. "Dat kan ik me niet veroorloven. Anders mag ik niet meer sporten namelijk" Hij knikte. "Welke sport doe je eigenlijk?" Ik grijnsde "Raad maar" Hij dacht diep na. "Hockey?" Ik schudde mijn hoofd "Tennis?" Weer schudde ik mijn hoofd. "Oké, uhm.. turnen" Zei hij toen. Ik schudde lachend mijn hoofd. "Nee ik voetbal" Hij keek me met grote ogen aan. "Nee!" Ik knikte. "Toch wel!"

POV Morgan

De ochtendmisselijkheid werd iedere dag erger. Ik weet niet of het door mijn zwangerschap kwam, het feit dat ik mijn tweelingzus heb weggejaagd naar de andere kant van het land of omdat mijn moeder nog steeds niet weet dat ik degene ben die zwanger is.

Mijn moeder was bezorgd en boos op Madison tegelijk. Ze wilde niet dat ze bij haar vader was, maar ze was wel boos omdat ze dacht dat Madison zwanger was en omdat ze toch achter haar rug naar hem heeft gezocht.

Constant was er een pijnlijke sfeer in dit huis. Ik kon me niet meer op school concentreren en dat veroorzaakte een hoop stress. Jason ging niet meer naar school en zat de hele dag te gamen en was niet van zijn kamer te krijgen behalve als hij honger had, naar de wc moest of de voordeur moest open doen voor zijn vrienden die langskwamen.

Noah keek dan niemand aan als hij binnenkwam en liep dan gelijk door naar Jason's kamer, net als vandaag, negeerde hij me compleet. Jason's vriendengroep was nog steeds niet hersteld. Dat kwam ook om dat ook hen dachten dat Madison degene was die zwanger is.

Who's our father?Where stories live. Discover now