POV Madison
Ik stond mijn boeken in mijn kluisje aan het duwen toen Ian naast me kwam staan. Ik was nu gewoon bevriend met hem want Nathan vertelde wat Ian tegen hem had gezet. En hij had me naar de club gebracht. Ik keek hem aan. “Heyy” Zei ik tegen hem. “Hii” Zei hij vrolijk.
“Wat heb je dadelijk?” Vroeg ik. “We moeten try-outs doen voor het voetbal team. Er is een nieuwe jongen op school en die blijkt best goed te zijn, dus vervroegen we de try-outs een maand” Ik knikte. “Ik wist niet eens dat er al weer een nieuwe jongen op school was.” Hij haalde zijn schouders op. “Volgens mij is vandaag zijn nieuwe dag” Ik knikte en deed mijn kluisje dicht.
“Ian?” vroeg ik verbaasd. “Ja?” Hij keek me even aan. “Is die nieuwe jongen Jason?” Ik wees naar Jason die verderop in de gang naar zijn kluisje aan het zoeken was. “Uhm, ik gok van wel, maar wat doet hij hier in LA, hij wilde jou juist in Miami hebben.” Ik knikte langzaam. “Daarom snap ik het ook niet zo goed” “Ik zou zeggen, vraag het hem”
Ik liep op Jason af en pakte het blad waar hij op keek uit zijn handen. “Kluisje 394 is in de oost vleugel, derde gang links aan.” Hij keek op. “Hey” Zei hij zacht. “Loop maar mee” Ik liep naar de oostvleugel en liep naar zijn kluisje. “Wat doe je hier?” Vroeg ik toen we eenmaal bij zijn kluisje waren aangekomen. “Ik wilde niet meer in Miami wonen.”
Ik was even stil. “Vanwege Noah en Morgan?” Hij knikte. “Iedereen lijkt die relatie te accepteren maar ik niet. Ik vind het niet kunnen dat ze weer een ex van jou pakt en Noah is mijn beste vriend en hij vertelde mij niet eens dat zij samen waren, ik moest het van Alana horen.”
Ik knikte. “Ik wil ook niks meer met ze te maken hebben. Ik wil haar niet meer zien, en Maddi ook niet als het zo moet.” Hij opende het kluisje en deed er wat boeken en zooi in. “Ze wonen nu ook al samen. De ene dag blijft Morgan thuis, dan gaat Noah naar school en de andere dag is het andersom” Ik schudde mijn hoofd. “Ze zoeken het maar uit want ik hoef geen contact meer met hun”
Ik gaf Jason een knuffel. “Waar verblijf je nu eigenlijk?” Vroeg ik. “Nu in een hotel, ik wil vanmiddag voor een appartement gaan kijken.” “Weet Xander trouwens dat je hier bent?” Hij haalde zijn schouders op. “Niet dat ik hier in LA ben, maar wel dat ik niet meer in Miami ben. Hij zei dat als ik weg wilde ik dat zeker moest doen. Dan kon ik tenminste niet het geluk van mijn beste vriend afnemen. Zelfs jou moeder accepteert de relatie” Ik rolde met mijn ogen.
“Mijn moeder wil Morgan alleen nog omdat dat het dichtste is wat ze heeft wat bij mij hoorde. Ze mist mij en daarom wil ze Morgan niet kwijt raken. Ze wil ook Maddi niet kwijt raken” Hij knikte. “Klopt” Ik rolde met mijn ogen. “Ze zoeken het maar uit, ik ga wel vanmiddag mee appartementen kijken.” Hij knikte. “Dankje, hopelijk vindt je het niet heel erg dat ik naar LA ben gekomen?” Ik schudde mijn hoofd. “Jij bent de enige die snapt dat Morgan fout is. Je was sowieso altijd al mijn beste vriend in Miami.” Hij glimlachte. “Jij mijn beste vriendin”
Ik liep mee naar het voetbalveld voor zijn try-outs tot mijn les begon.
Ik rende na school naar buiten. Daar stond Jason al bij mijn auto te wachten. Hij had natuurlijk nog niks hier, daar moesten we vanavond maar eens iets aan gaan doen. Ik stapte in, eerst reden we naar wat appartementen waar me met een makelaar hadden afgesproken. Het derde huis wat we gingen bekijken was perfect. Het had twee slaapkamer, een grote badkamer met aparte douche en apart bad. Het had een grote keuken en een woonkamer. Alles was al modern ingericht en de meubels konden we erbij kopen. De master slaapkamer had een balkon erbij.
De makelaar liet ons even alleen op het balkon. “Wat vind je ervan?” Vroeg ik aan Jason. “Het is perfect, maar ik ben bang dat ik het de eerste maand niet kan betalen. Ik heb namelijk nog geen baan.” Hij zuchtte en leunde op de rand. “Ik geef je de eerste maand huur cadeau. Dan heb je meteen je verjaardagscadeau van drie weken geleden al” Hij keek me even aan. “Madison, ik wil niet dat….” “Ik doe het toch! Dus neem je het?” Hij knikte
We liepen naar beneden. “Het heeft zeker een grote kans, nette meubels, geen werk” Zei de makelaar. Ik knikte. “We nemen het” Hij knikte. “Kunnen jullie de huur betalen?” Vroeg hij voorzichtig. "Als we nou de huur op mijn naam zetten, dan betaal ik iedere maand, en als je kunt betaal je mij terug” Zei ik tegen Jason. Hij knikte. “Ja is goed.” De makelaar knikte. “Dan bel ik de verhuurder even”
“Het is echt mooi” Zei Jason terwijl hij nog eens rondkeek in de keuken. Ik knikte. “De eerste maand betaal ik dan, vanaf dan maak je gewoon het bedrag van de huur over naar mij. Zodat je niet in de schuld komt te staan als je niet zo gemakkelijk werk kan vinden” Hij knikte. “Oke, dankje”
We liepen weer naar de woonkamer. “De verhuurder is er over een halfuur, dan krijg je meteen je sleutel, dan kan ook de eerste maand betaald worden via een cheque en dan kan je eigenlijk meteen erin” Ik knikte.
Na een halfuur wachten kwam een vrouw de kamer in. “Hallo, ik ben Gillian. Ik ben de verhuurder” We schudde haar hand. Ik pakte mijn chequeboekje en schreef een cheque uit voor haar voor de eerste maand huur. Ze overhandigde mij twee sleutels. Ik gaf er een aan Jason en een hield ik zelf, zodat ik vaak langs kon komen, ik betaalde tenslotte de huur.
Ik stapte weer in mijn auto en ging naar Nathan. Jason ging met de taxi naar het hotel zijn spullen overbrengen naar zijn nieuwe appartement. “Hey babe” Zei Nathan toen ik binnen kwam. Hij lag op de bank. Ik ging op zijn buik liggen en gaf hem een kus. Ik zuchtte en legde mijn hoofd op zijn buik. “Oké, wat is er?” Hij kende me te goed.
“Je bent later dan normaal, en je zuchtte alsof je moe bent” Ik knikte. “Jason is in LA komen wonen. Hij is blijkbaar de enige die het raar vind dat Morgan en Noah een relatie hebben. We hebben een appartement voor hem gezocht maar het is allemaal zo raar om weer in contact met elkaar te zijn. Ik miste hem wel echt, hij was mijn beste vriend.” Nathan knikte en legde zijn armen om me heen.
“Ik snap dat het allemaal even wennen voor je is, dat het allemaal niet zo makkelijk is om zo weer met je verleden in contact te zijn, maar ik ben er voor je en je moet me niet gaan buiten sluiten, maar er over praten.
Ik knikte. “Ja dankje!” Ik glimlachte en zoende hem. Hij keek weer naar de televisie. Ik bleef op hem liggen en staarde gewoon voor me uit.
“Blijf je eten?” Ik knikte. “Ja is goed” Ik stond op en liep naar boven. Ik had gelukkig altijd wat reserve kleren hier liggen. Ik verving mijn strakke skinny voor een strakke maar comfortabele joggingbroek. Ik trok mijn witte blouse uit en trok gewoon een tank top aan. Ik schopte mijn hakken in de hoek en liep naar beneden.
Nathan stond al in de keuken. Ik ging achter hem staan en sloeg mijn armen om hem heen. “Ga je morgen naar de rechtszaak van Kate?” Vroeg hij opeens. Ik liet hem los en hij draaide zich om. Ik knikte. “Ik moet getuigen” Zei ik zacht. “Je had de brief van de rechtbank hier laten liggen. Waarom zei je niet gewoon tegen me dat je erheen ging?” Ik haalde mijn schouders op. “Omdat ik er liever niet meer over wil hebben. Het heeft al genoeg problemen tussen ons veroorzaakt”
Hij trok me dicht tegen hem aan. “Dat zal nooit meer gebeuren” Hij tilde me een stukje op en zoende me. “Nathan?” Hij knikte. “Je eten brandt aan.” Hij liet me los en probeerde zijn eten nog te redden. “Nathan, het is echt helemaal verpest” Hij knikte. “Ja, ik zal wel gewoon pizza bestellen” Ik knikte. “Misschien beter ja”
Ik ging op de bank zitten en keek naar een serie. Het was een moordserie, best interessant altijd om te zien vind ik want het is soms zo onverwachts. Nathan kwam naast me zitten en sloeg zijn arm om me heen. In stilte keken we de serie verder. Het was zo fijn om je vrijdagavond gewoon met je vriendje op de bank door te brengen.
“Nerveus voor morgen?” Ik keek hem even niet begrijpend aan. “Je eerste wedstrijd?” Ik knikte. “Ja, en we moeten ook nog tegen de club van dat meisje, ook al is ze zelf geschorst, het maakt me wel een stuk minder op mijn gemak” Hij knikte begrijpend. “Als je wil, kunnen we je met zijn alle komen aanmoedigen” Ik dacht even na. “Ja het is wel fijn om een paar bekenden in het publiek te hebben”
Hij knikte. “Ga je morgen naar de rechtbank?” Vroeg ik. Hij haalde zijn schouders op. “Ik weet het niet want ik hoef niet te getuigen en ik ben ook eigenlijk wel helemaal klaar met Kate” Ik knikte. “Wil je dan mee voor mij? Dat ik nog een beetje steun heb aan iemand, dat we daarna samen naar de koffietent gaan en dan daarna naar mijn voetbal?” Hij knikte. “Voor jou kom ik wel” Hij zoende me zacht. Ik glimlachte. “Dankje, ik hou van jou” Hij glimlachte terug. “Ik ook van jou” En toen werd onze nieuwe zoen onderbroken door de bel, eindelijk was mijn andere liefde er, eten.
