POV Nathan
De volgende avond ging ik pas laat naar bed. We waren nog op stap geweest met de hele groep en dan wordt het bij ons nooit vroeg. Ik stapte uit de taxi en liep naar de keuken. Ik zette een kop koffie en dronk water en at een sandwich. Ik zat nog even op de bank en ging toen naar boven.
Ik douchte nog en ging toen in bed liggen. Ik lag denk ik net een uur te slapen toen ik wakker werd. Ik hoorde beneden de voordeur in het slot vallen en voetstappen. Ik ging voorzichtig uit bed en trok snel een broek aan, daarna sloop naar beneden. Ik zag een schim in de woonkamer.
Ik weet niet of het slim was om nu naar zomaar naar binnen te lopen maar toch deed ik het. Ik zag net de schim de keuken in gaan. Ik sloeg de keukendeur hard open. Een harde gil klonk. Ik liet mijn ogen even wennen aan het licht dat nog aan was in de keuken.
"Madison?" Madison stond tegen het aanrecht, duidelijk aan het bekomen van de schrik. "Ik schrok me kapot!" Zei ze. "Ik dacht dat je een inbreker was!" Ze keek even ongemakkelijk naar me. Ik stond in de keuken met alleen mijn broek aan en geen shirt. "Wat doe je hier om half 5 in de nacht!" Ze as even stil. "Ik ehm..." Ze dacht even na.
"Madison?" "Nou, ik weet wel wat ik hier doe, maar niet precies waarom ik dit om half 5 doe?" Ze lachte schaapachtig. Ik keek me lang aan. "Nou, wat doe je hier dan?" Ze knikte. "Owja, tuurlijk..." Duidelijk vergeten dat ze daar nog antwoord op moest geven. "Je zei tegen mij, als ik weer wilde praten" Ze praatte wel meer ja, en ze was ook al weer iets meer haar oude zelf.
"Ik ben nu eenmaal niet goed in emoties en gevoelens uitte, toen ik dus niet meer kon voetballen stortte ik helemaal in. Niemand begreep hoe erg ik er mee zat en hoe rot ik me voelde. Ik sloot me dus nog al af, ook van jou en dat spijt me. Dat gevoelens uiten is nu eenmaal niet makkelijk en ik zal het ook niet zomaar kunnen." Ze was even stil en keek naar haar schoenen. Toen keek ze weer naar mij.
"Toen jij weg ging naar New York dacht ik dat ik je voor altijd kwijt zou zijn. Ik ging dus voortaan vrijwillig naar de psycholoog, we hadden gesprekken van drie uur, ik deed precies wat de dokter zei en daardoor mag ik nu weer een beetje voetballen en zoals je waarschijnlijk al merkt helpt het."
Het bleef even stil in de keuken. "Ik wilde gister op de parkeerplaats naar je toe komen maar toen kreeg ik een telefoontje van Morgan en dat moest ik oplossen dus was ik zeg maar zo snel weg. Ik ben nog niet thuis geweest omdat ik eerst naar je toe wilde" Ik keek haar recht in haar ogen aan.
Ze zei even niks. "Madison, wil je..." Verder kwam ik niet want Madison stond opeens voor me en drukte haar lippen op de mijne. Ik sloeg mijn armen om haar middel en zij haar armen om mijn nek. Haar tong vroeg om toegang en die gaf ik haar graag. Ik trok haar dicht tegen me aan en liet haar niet los. Ik tilde haar voorzichtig op en liep naar boven. We vielen neer op mijn bed. Ze trok zich langzaam terug. "Ik zal een gevoel uitte" Zei ze. "Ik hou van je Nathan" Ze drukte haar lippen weer op de mijne.
POV Madison
Ik werd wakker en keek op. Ik lag met mijn hoofd op Nathans borst. Hij had zijn armen om me heen gelegd. Hij lag nog in een diepe slaap. Ik haalde voorzichtig zijn armen van me af en keek nog even naar hem voor ik uit bed stapte. Ik raapte snel mijn kleren op en liep naar de badkamer. Ik had gelukkig nog wat kleren, inclusief schone lingerie hier liggen. Ik douchte me en trok de schone kleren aan. Ik liep langzaam de slaapkamer weer in. Nathan was nu wel wakker. Hij zat aan de zijkant van zijn bed op zijn telefoon. Hij zat met zijn rug naar me toe. Ik ging achter hem zitten en sloeg mijn armen om zijn middel heen.
Hij pakte mijn hand vast. "Ik dacht heel even dat je er al vandoor was" Hij draaide zich om en trok me bij hem op schoot. "Zo makkelijk kom je niet van me af" Zei ik lachend. Hij grijnsde en zoende me. "Ik wil ook helemaal niet van je af" Fluisterde hij in mijn oor. "Ik ga nog even snel douchen, zullen we daarna bij het koffiezaakje gaan ontbijten?" Ik knikte. "Oké" Ik stond op en liep vast naar beneden.
Nathan was in 5 minuten al helemaal klaar, haar en al gedaan. Ik kon niet geloven hoe jongens dat zo snel konden. Ik deed al 5 minuten over het in de douche komen.
We gingen met de auto naar het koffiezaakje. We gingen wel buiten op het terras zitten. "Wat was er eigenlijk met Morgan dat je daar meteen heen moest?" Vroeg Nathan. Ik zuchtte. "Ze vertelde dat Cody was opgepakt vanwege drugsbezit en toen herinnerde me ik opeens iets..."
Ik wachtte even tot de bediende het eten had neergezet en weer weg was. "Toen ik nog met Cody had probeerde hij me te misbruiken, hij zei dat als ik niet mee werkte met hem dat ik dan gewoon een pilletje van hem kreeg dat ik dan wel zou meewerken. Ik ben toen gevlucht van hem en heb hem daarna nog maar een paar keer gezien."
"Ik ben dus snel naar Miami gegaan, naar Cody en toen vroeg ik gewoon direct of hij Morgan had gedrogeerd en niet de vader was van de baby. Hij gaf het gewoon toe. Ik weet niet waarom hij het toe gaf, hij zei omdat hij nog van me hield en dat hij niet tegen me kon liegen. Ik had het tegen Morgan gezegd en die weet nu dus niet wie de vader van Maddi is. Cody wist het ook niet maar zei dat het sowieso een van zijn vrienden waren. Nu is ze dus helemaal opzoek naar de vader van Maddi. Ik wilde haar eerst wel helpen, tot ik erachter kwam dat ze met Noah woont en een relatie met hem heeft!"
"Wacht, Noah was toch jou ex die hier ook was, de beste vriend van je stiefbroer?" Ik knikte. "Ik werd boos want ze heeft dus alweer met een ex van mij. Hallo, wat doet zij? Het lijkt of tegenwoordig niemand meer weet wie en waar de vader is" Hij knikte. "Ja ik snap wel dat je daar boos om werd." "Boos komt niet eens in de buurt van hoe ik me voelde. Ik ben nu gewoon helemaal klaar met haar, ik kan haar niet eens meer aankijken"
Hij legde zijn hand op mijn hand. "Dat hoeft ook niet. Jij bent hier in LA en zij is in Miami." Ik knikte en kneep zacht in zijn hand. "Dankje, ik weet niet wat ik zonder je moest" Hij grijnsde. "Dan was je radeloos" Ik rolde met mijn ogen. "Ego hier" Zei ik. Hij lachte. "Sorry schat, ik kan ook niet zonder jou" "Slijmbal"
"Kijk eens wie we hier toch een aantreffen!" Ik keek op en zag Vanessa. Ik lachte. "Was hij geschrokken?" Vroeg ze. Ik knikte. "Hij lag al boven in bed" "Tss, wie schrok hier nou het meest?" Ik zakte onderuit en keek weg. Felix begon te lachen. "Jij gooide de deur opeens open! Natuurlijk schrok ik!" Nathan begon te lachen, net als de rest eigenlijk.
"Nou dan denk ik dat we vanavond maar weer op stap moeten. We kunnen nu toch weer het VIP gedeelte in." Zei Cameron. Ik rolde met mijn ogen. "Prima" Zei ik toch maar, want tegen een avondje lekker op stap kon ik geen nee zeggen.
Ze gingen weer weg. "Ik hou van je" Zei Nathan. Ik glimlachte. "Ik ook van jou." Zei ik. We rekenden af en gingen weer naar Nathans appartement. Hij ging op de bank zitten en zakte onderuit. Ik ging op zijn schoot zitten en legde mijn hoofd tegen zijn borst en luisterde naar het regelmatige kloppen van zijn hart.
"Mijn ouders vroegen in New York nog naar jou" Zei hij. Ik keek op. "We zouden na kerst nog een keer langsgaan maar dat is er niet meer van gekomen." "Owja" Zei ik zacht. "Mijn vader wilde een foto van je zien, dus liet ik er een van ons samen zien en mijn moeder herkende je ergens van" Ik ging rechtop zitten. "Waarvan? Ik ben in mijn hele leven één keer in New York geweest." Hij knikte. "Met 9/11, je hebt toen opgetreden voor de hele stad, mijn moeder had het filmpje daarvan laten zien" Ik ging weer tegen hem aanliggen.
"Die dag was verschrikkelijk, niemand had in de gaten dat Morgan ervandoor was gegaan, in New York, en zij zou eigenlijk degene zijn die ging optreden dus werd ik op het podium getrokken. Niemand herkende me. Ik moest de rest van de dag doen alsof ik de vriendin van Cody was!" Hij trok me dichter tegen hem aan.
"Mijn broer herkende je van youtube, van een voetbalwedstrijd. Hij was best jaloers dat jij mijn vriendin was." Ik glimlachte. "Hij heeft zelf een verloofde" Zei hij erachteraan. Ik begon te lachen. "Dan gaan we in de voorjaarsvakantie toch samen naar New York" Zei ik. Hij keek me aan. "Echt?" Ik knikte. "Graag"
heyyyy
weer een nieuw hoofdstukje!
Laat weten wat je vindt!
Lovee yaa alll
