POV Madison
Ik lag met mijn hoofd op Ian's borst. We lagen op mijn bed en zeiden niks. Het was gewoon even fijn om rustig te liggen en niks te zeggen. "Je weet dat je training over een uur begint, hè?" Ik knikte. "Ik ga me wel even omkleden." Ik stond langzaam op en kleedde me om in mijn zwarte adidas trainingbroekje. Ik trok een simpele zwarte tanktop aan. Ik deed mijn blonde, gestijlde haren in een strakke staart.
Ik ging op bed zitten en deed mijn sokken aan en strikte mijn schoenen. "Weet je, ik had nooit gedacht dat ik op een voetbalmeisje zou vallen" Ik keek Ian met opgetrokken wenkbrauwen aan. "Heb je ooit dan naar een meisjesvoetbalteam gekeken" Hij knikte. "één keer"
"Laat me raden, dat was zo'n jongens team. Alleen waren de jongens officieel meisjes maar daar leken ze niet op" Hij knikte. "Nou, ik ben niet echt een jongens-meisje, daar heb je geluk mee" Hij knikte. "Je bent alles behalve een jongens-meisje" Ik lachte. "Klopt"
Ian stond op. "Is het goed als ik kom kijken?" Ik knikte. "Graag zelfs" Ik drukte een kus op zijn mond. De deur vloog open en mijn vader stond in de deuropening. "Madison, we moeten gaan" Ik knikte. "Mag Ian mee?" Mijn vader knikte. "Tuurlijk"
In de auto begon mijn vader een heel gesprek met Ian. Ik was blij dat Ian er nog voor me was en mijn vader zo mocht. Het was drie dagen geleden dat ik hem alles had verteld over mijn verleden. Hij leek het te accepteren.
"Speel jij voetbal, Ian?" Ian knikte. "Ken je de LA bears?" Mijn vader knikte. "Ja, daar voetbal ik" Zei Ian. Mijn vader knikte. "Daar halen we jaarlijks nog best veel jeugd vandaan. Daar hebben ze wel wat talent zitten" Ian knikte. "Als ik geluk heb mag ik over een maand ook selectie erbij gaan doen" Mijn vader knikte. "Als je je best blijft doen kom je misschien nog wel net zo ver als ik" Ian knikte. "Dat is mijn doel wel"
Ik keek naar buiten en zag het trainingsstadion steeds dichter bij komen. Ik had een raar gevoel in mijn maag toen ik het stadion zag. Terwijl ik dat nooit had. Ik stapte uit op de parkeerplaats en gaf Ian nog een kus. "Jij mag met mijn vader mee, dan zie ik je wel bij het veld strakjes" Hij knikte en zoende me nog een keer.
Ik liep naar binnen en in de kleedkamer zat mijn team al. "Madison!" Riepen een paar vrolijk. We waren een best hecht team. Ik was bang dat ik er niet bij zou horen omdat ik nieuw was. Maar ze lieten me al snel in de groep.
Don kwam binnen. "Dames! Opletten alsjeblieft! We gaan vandaag veel conditie doen. Ook gaan we nog partijen spelen. Ik ga kijken voor de opstelling. Zaterdag eerste wedstrijd. Goed je best doen vandaag want ik ga kijken wie de aanvoerdster wordt" Iedereen knikte. Ik deed nog snel mijn scheenbeschermers aan en ging toen mee naar het veld.
Vandaag was een open training en er waren best een aantal mensen komen kijken. Ik deed gewoon mijn best want ik wilde zo graag die aanvoerdersband.
We begonnen met een aantal keren sprinten wat me met gemak afging. De meesten uit het team ging het wel goed af. Sommige liepen achter maar met zijn alle moedigde we ze aan om met ons mee te lopen. We gingen niet voor wie de snelste was, maar om het teamwork, iets wat bij mijn vorige team echt niet zo was. Daar waren alleen de goede tegen de slechte.
POV Morgan
Ik keek het veld over. "Daar is ze!" Wees Liz. Ik keek naar waar ze wees en daar rende Madison. Ze zag er vrolijk uit. Ik keek naar Noah die meerdere emoties op zijn gezicht had. Jason keek geconcentreerd naar haar alsof, als hij lang bleef kijken, ze naar ons zou kijken. Alana was ook mee en keek juist verdrietig. "Ik denk dat het moeilijk wordt om haar over te halen mee naar Miami terug te gaan" Ik keek naar haar.
"Dat is dan pech voor Morgan, want dit is haar schuld" Mompelde Liz. Liz en ik waren nooit echt beste vriendinnen. We waren vriendelijk tegen elkaar omdat Madison tussen ons in stond. En Liz deed alleen aardig omdat ze wist dat ze anders Madison zou verliezen.
"Het is niet alleen Morgan's schuld. Jullie geloofden Madison niet toen ze jullie de waarheid vertelde" Zei Brandon. Ik leunde tegen het hek aan. Ik legde een hand op mijn buik. Mijn buik begon al een beetje te groeien. Ik deed al iets wijdere kleren aan. Niet iedereen op school hoefde te weten dat ik zwanger was.
Madison kwam tijdens partijtje best vaak langs ons af maar ze lette niet op het publiek. "Ze is beter geworden" Zei Liz na een tijdje. Ik knikte. Toen de training was afgelopen liepen we naar de parkeerplaats. Daar zou ze heen moeten komen als ze klaar was.
Eindelijk kwam ze naar buiten gerend...
POV Madison
Tijdens partijtje was ik helemaal opgegaan in het spel. Ik speelde veel over en probeerde zo veel mogelijk kansen te maken. Het lukte redelijk maar met zo'n team wat meer op mijn niveau is, is het moeilijk om kansen te creeëren dan bij mijn oude club. Het was ook leuker om tegen een team te spelen waar ik tegen gewaagd was. Het was leuker want ik moest mijn best doen om te winnen.
In de kleedkamer was iedereen druk aan het kletsen. "DAMES! Dit was één van de beste trainingen die ik ooit heb gezien" Zei Don Campbell. Iedereen begon te juichen en barste daarna in lachen uit. "Wie wil er weten wie aanvoerdster is geworden?" Vroeg Don. Iedereen begon te juichen. "Ik laat jullie mee beslissen. Hier hebben jullie allemaal een blaadje en schrijf allemaal een naam op, voor wie jij denkt dat de beste kandidaat is"
Iedereen schreef een naam op. Ik had Amber opgeschreven. Ze was de beste vond ik. Ik vond ons wel geweaagd aan elkaar. We haalden het beste uit elkaar. Amber wist wel hoe ze het team moest aanmoedigen.
"En de aanvoerdster van dit team wordt..." Don keek door de blaadjes. "Madison!'' Ik kon niet geloven dat ik het was geworden. Iedereen begon te juichen. "En natuurlijk, als Madison niet in het veld is moet er een co-aanvoerdster zijn..." Ik keek al gelijk naar Amber. "Amber!" Amber glimlachte naar me een knipoogde naar me. Met Amber moest dat aanvoeren wel lukken!
"En nu uit mijn kleedkamer!" Don liep weg. Iedereen lachte en ging weg. Ik rende naar de parkeerplaats. Daar stonden Ian en mijn vader al te wachten. Ik zwaaide met de roze band die ik had gekregen met de zwarte C erop. Ian tilde me op en draaide me rond. Ik zoende hem lief. "Ik wist dat het!" Zei hij toen hij me neerzette. Ik gaf mijn vader een knuffel. "Dankje voor alles!" Zei ik. Hij knikte. "Voor jou altijd"
"Madison, wil je rijden?" Ik knikte. Met een grote grijns pakte ik de sleutels aan en kroop ik achter het stuur van mijn vader's Range Rover. Zonder nog te kijken naar mijn vader. Reed ik weg. Onderweg gaf mijn vader me steeds meer aanwijzingen en voor ik het wist reed ik als een normaal persoon naar huis.
Eenmaal thuis kwam Belle op me afgerend. "Kan je rijden?" Ik knikte. "Waneer ga je je rijbewijs halen?" Vroeg ze direct daarna. Lachend keek ik naar mijn vader. "Ik zal kijken of we morgen terecht kunnen voor je examen" Ik keek naar Belle. "Yes! Dan hoef ik misschien vanaf maandag niet meer met warrig haar op school aan te komen!" Ik schudde lachend mijn hoofd.
Met zijn alle zaten we in de woonkamer. Ik, Ian, Belle, Jordan, Ariana en mijn vader. Ik zat dicht tegen Ian aan. "Op onze captain" Zei mijn vader trots. Iedereen knikte en keek me trots aan. Ik voelde me gelukkig voor het eerst waren mijn ouders trots op me. Het waren dan niet mijn echte moeder en Xander, wat ik altijd dacht. Dit was beter, zij waren beter.
De deurbel ging. "Ik ga wel" Belle stond op en liep naar de voordeur. Langzaam kwam ze de woonkamer binnen. "Uhm Madison? Bezoek voor je" Ik keek om en daar stonden Noah, Jason, Brandon, Liz en Alana. Ik keek naar Ian. "Wat doen jullie hier?" Vroeg ik zacht. Morgan kwam tevoorschijn. Iedereen keek van mij naar Morgan.
Nou, dit was awkward...
Heyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy
Hopelijk vonden jullie het een goed hoofdstuk. Laat een comment, vote of beide achter :)
Wat denk je dat er gaat gebeuren?
Handen omhoog als je Ian en Madison het perfecte couple vindt
Voeten in de lucht als je wil dat Madison terug naar Miami gaat
haha voeten
oke lekker serieus ben ik
tot snel
lovee yaa alll
