ភាគ៩៤

420 12 0
                                    

ម្ចាស់គ្រងបេះដូង
ភាគទី៩៤ ( ឈុតពិសេស )

"អូនចាំបានទេ? កាលនៅអុីតាលី..ពួកយើងក៏សាងស្នេហ៍នៅក្រោមសំឡេងទឹកភ្លៀងបែបនេះដូចគ្នា..." ស៊ុកជីននិយាយស្របនឹងដៃទម្លាក់រាងកាយស្រាលកំផើតរបស់អែមមីទៅលើពូកទន់ៗក្បែរនោះ ដំបូងអែមមីក៏ឈ្លក់វង្វេងនឹងការថើបមួយនោះ តែក្រោយពីមួយសន្ទុះរួចមកនាងក៏ដឹងស្មារតីត្រឡប់មកវិញព្រមទាំងលូកដៃរុញទ្រូងស៊ុកជីនចេញបន្តិច។
"លោក..បានហើយ" អែមមីក៏និយាយឃាត់ឃាំងបុរសដែលពេញទៅដោយចំណង់ឲ្យឈប់បន្តសកម្មភាពទាំងនោះទៀតតែថាស៊ុកជីនមិចនឹងព្រមទៅព្រោះថាគ្រាន់តែបានថើបស្រង់ក្លិនខ្លួននាងតែបន្តិចសោះ រាងកាយគេក៏ដុតកំឡោចទៅដោយភ្លើងចំណង់បាត់ទៅហើយ គេមិចនឹងអាចព្រលែងឲ្យអែមមីទៅណាបាននោះ?
"ហេតុអី? អូនបដិសេធព្រោះតែអូនមិនចងចាំរឿងគ្រប់យ៉ាងរបស់ពួកយើងនឹងមែនទេ? បងមិនខ្វល់ទេសំខាន់ឲ្យតែបងបាននៅក្បែរអូនគឺបងសប្បាយចិត្តណាស់ទៅហើយអែមមី អឹម" ស៊ុកជីនមិននិយាយតែមាត់ប៉ុណ្ណឹង គេក៏ក្រសោបទាញចង្កេះនាងមកក្បែរខ្លួនរួចអោនថើបផ្ដិតបបូរមាត់ជាថ្មីទៀត អែមមីព្យាយាមបិទមាត់ខ្លួនឯងមិនឲ្យគេបំពានតែស៊ុកជីនក៏នៅតែប្រើក្បាច់ចាស់ដដែល។
"ហ្អាស៎..អាស៎ ឈឺ" អែមមីចំហរមាត់ស្រែកកាលបើភ្នំនាងម្ខាងត្រូវបានស៊ុកជីនលុកលុយដោយការអង្អែលច្របាច់ខ្លាំងៗដល់ថ្នាក់ទប់លែងជាប់បើកមាត់ឲ្យគេមានឱកាសស៊កអណ្ដាតលុកលុយក្រអូមមាត់នាងស្រង់យករសជាតិផ្អែមស្រទន់គួរជាទីពេញចិត្ត ស៊ុកជីនទម្លាក់ដៃទាញខ្សែដៃអាវតូចរបស់អែមមីចុះស្រាលៗថើរៗលើស្មា គេព្យាយាមដុតកម្លោចក្មេងចិត្តរឹងម្នាក់នេះឲ្យស្របតាមការល្បួងរបស់គេឲ្យខានតែបាន។
"លើកនេះបងមិនបណ្ដោយឱកាសដូចជាលើកមុនឡើយ" ស៊ុកជីនងើបទល់ចុងច្រមុះស្រួចជាមួយនឹងនាងរួចក៏ចាត់ការដោះសម្លៀកបំពាក់ខ្លួនចេញទាល់តែអស់គ្មានសេសសល់ អែមមីក៏ព្យាយាមខិតកិលខ្លួនចេញបំណងចង់គេចតែ...
"អ្ហា..អ្ហាយ៎!!! លោកលែង..លែងទៅ! ខ្ញុំមិនទាន់ត្រៀមខ្លួននៅឡើយទេ លោកស៊ុកជីន" អែមមីស្រែកចាច៎ក្រោយទទួលដឹងដល់ដៃត្រជាក់ៗលូកទាញជើងនាងមិនឲ្យគេចព្រមទាំងឡើងទ្រោបពីលើរាងកាយរបស់នាងទៀតផង អែមមីព្យាយាមគេចមុខមិនសំឡឹងចំគេតែស៊ុកជីននៅតែអាចមើលឃើញថ្ពាល់ក្រហមព្រឿងៗរបស់នាងដែរ គេញញឹមស្របនឹងបបូរមាត់អោនថើបថ្ពាល់នាងលាន់ជុប៎។
"មនុស្សឆ្កួត! ល្មោភតណ្ហា"
"បងល្មោភតែជាមួយអូននឹង..ចាប់តាំងពីត្រឡប់មករកអូនវិញបងមិនដែលឡើងគ្រែជាមួយនឹងស្រីណាឡើយ" អែមមីពេបមាត់បែបចង់ចាប់កំហុសរបស់គេតែនាងមិននិយាយ ស៊ុកជីនក៏អោនផ្ទប់ក្បាលនឹងទ្រូងទន់ៗរបស់នាង ស្ដាប់មើលចង្វាក់បេះដូងដែលលោតសឹងតែផ្ទុះទៅហើយនោះ។
"ខ្ញុំជឿលោកមិចនឹងបានទៅ? បើលោកធ្លាប់ទាំងថើបស្រីនៅការិយាល័យហើយលោកនៅមកកុហកខ្ញុំបានទៀត ខ្ញុំមិនជឿសម្ដីលោកទៀត..ទ..ទេ អ្ហាស៎" អែមមីមិនអាចនឹងបញ្ចប់ប្រយោគរបស់ខ្លួនបាន ដោយប្ដូរមកជាហាមាត់ថ្ងួចថ្ងួរជំនួសវិញសឹងតែដាច់ដង្ហើម កាលបើស៊ុកជីនស៊កបញ្ចូលវានឹងរង្គើខ្លួនទាំងមិនបានប្រាប់នាងជាមុនសោះ អែមមីហាមាត់ស្រែកទាំងលែងអៀនខ្មាស ដៃទាំងសងខាងក៏អោបក្បាលស៊ុកជីនជាប់នឹងទ្រូងទន់ៗកំពុងរលាក់បោកផ្ទប់តាមកម្លាំងដែលនាងផ្ដល់ឲ្យនោះ ស៊ុកជីនញញឹមរួចងើបមកថែថើបចុងទ្រូងក្រហមព្រឿងៗរបស់អែមមីពីម្ខាងទៅម្ខាងមិនឲ្យទាស់ចិត្ត ចង្វាក់ស្នេហាដែលរលត់បាត់ជាយូរក៏ចាប់មានជីវិតជាថ្មី។
"អ្ហា..អ្ហឹស អែមមី! អូនសម្លាញ់" ស៊ុកជីនអោនថើបបបូរមាត់អ្នកដែលកំពុងតែអោបករខ្លួនឯណោះ ល្បួងលួងលោមឲ្យនាងតបតរចលនាចង្កេះមករកគេវិញដើម្បីបានឡើងដល់ឋានក្ដីសុខជាមួយនឹងគ្នា អែមមីក៏ព្រមតបតរគ្រប់យ៉ាងឲ្យទៅគេគ្មានសេសសល់ នាងមិនអាចបដិសេធបានឡើយថានាងមិននឹកគេនោះ នាងតែងតែនឹកគេគ្រប់ពេល នឹកមិនតិចជាងចិត្តដែលគេនឹកនាងឡើយ។
តុក!តុក
"អ្នកគ្រូអែមមី"
"អ្ហឹស!!!" កំពុងតែឡើងឋានសួគ៌មិនដឹងជាប៉ុន្មានជាន់ទៅហើយក៏ស្រាប់តែមានអ្នកមកគោះទ្វារបង្អាក់ភ្លាម អែមមីដែលកំពុងតែបណ្ដែតអារម្មណ៍ឯណោះក៏ប្រញាប់ខ្ញាំស្មាស៊ុកជីនឲ្យបញ្ចប់ទាំងដែលស៊ុកជីនឯណោះប្រឹងដោលឡើងបែកញើសជោគថ្ងាសអស់ទៅហើយ។
"ចា..ចាស៎អ្នកគ្រូ?!"
(ខ្ញុំឃើញឡានមកចតនៅខាងមុខ នេះមានភ្ញៀវមកលេងអ្នកគ្រូពិតដែរទេ?)
"ចា..អ្ហា៎..ចាស៎"អែមមីព្យាយាមធ្វើសំឡេងដូចជាធម្មតាដើម្បីកុំឲ្យអ្នកគ្រូដែលមកសួរនាំនោះមានការសង្ស័យតែស៊ុកជីនបែរជាឆ្លៀតពេលនោះដកហូតដាវមិនឈប់ ញាប់ស្អេកលើសដើម អែមមីលើកដៃខ្ទប់បបូរមាត់ខ្លួនឯងក៏ព្រោះតែខ្លាចធ្លោយសំឡេងទៅខាងក្រៅនាំឲ្យអាម៉ាស់។
(អូ! និយាយចឹងខ្ញុំអាចចូលទៅខាងក្នុងបានទេ?)
"មិនបានទេ.." អែមមីស្រាប់តែស្រែកឡើងឃាត់ដាច់អហង្ការដល់ថ្នាក់អ្នកកំពុងតែប្រតិបត្តិការឯណោះអស់សំណើចជាខ្លាំង អែមមីក៏លូកដៃបិទភ្លើងនៅលើក្បាលដេករួចក៏យកលេសជាទះពូកខ្លាំង។
"ខ្ញុំដល់ម៉ោងគេងហើយអ្នកគ្រូ..សឹមស្អែកសឹមជួបគ្នាបានទេ? អ្ហឺ..អ្ហឹស" ប្រយោគចុងក្រោយអែមមីបន្លឺឡើងតិចៗរួមទាំងក្រសែភ្នែកងាកសំឡក់ស៊ុកជីនមិនដក នាយក៏អោនមកថើបទ្រូងអែមមីរួចដោលបញ្ចូលកាន់តែញាប់លើសដើមដល់ថ្នាក់គ្រែដែលកំពុងតែគេងនោះលែងមានលំនឹងព្រោះតែចលនារបស់ពួកគេទៅហើយ។
(អូ! អ៊ីចឹងសឹមស្អែកក៏បាន.. រាត្រីសួស្ដីអ្នកគ្រូអែមមី)
"អ្ហា៎..អ្ហាស៎ៗ" គ្រាន់តែលឺសំឡេងកូនម៉ូតូអ្នកគ្រូនោះចេញទៅបាត់អែមមីក៏ព្រលែងសំឡេងដែលខំទប់ទាំងប៉ុន្មានចេញមកទាំងអស់គ្មានសេសសល់ ស៊ុកជីនឯណោះក៏ទម្រេតខ្លួនដេកក្បែរនាងរួចដោលបញ្ចូលកាន់តែញាប់លើសដើមថែមទៀត។
"មនុស្ស..មនុស្សអាក្រក់"
"បង្កើតកូនឲ្យបងណា៎..ពួកយើង..ពួកយើងមកចាប់ផ្ដើមជាថ្មីទៅ..បងស្រឡាញ់អូនណាស់ អែមមី"

យូមីន

ម្ចាស់គ្រងបេះដូង ( រដូវកាលទី ០៥ : SACRIFICE ) [ ចប់ ]Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum