My Life as his Goddess [NL - Vervolg op My Life as a Goddess]

50.

50. Helena

Hades en ik liepen door het paleis van Poseidon. We hadden het etentje achter de rug en probeerden even te ontsnappen aan het dansfeest. Het leek alsof geen van beide daar echt zin in had en het was dan ook een leuk gegeven dat we hadden weten te ontsnappen.

"Ik heb even met Poseidon over deze hele situatie gepraat." begon Hades, zodra we het feestgedruis enkel nog in de verte konden horen. Het was me daarnet inderdaad opgevallen dat de twee even verdwenen waren. Sinds mijn komst in Olympus, en vooral sinds Hades en ik samen waren, hadden de twee broers ook wel een betere relatie gekregen. Vooral omdat Poseidon altijd de rustigste van de drie geweest was. Hij was er altijd om conflicten op te lossen of om goeie raad te geven. Ook al zagen we elkaar niet zo vaak, ik kon altijd op hem rekenen. En Hades ook.

Die verandering in Hades zijn leven was één van de positieve zaken in onze relatie. Ondertussen hadden we al zoveel meegemaakt samen, maar toch had het ervoor gezorgd dat Hades een betere relatie kreeg met de rest van zijn familie. En daar was ik best trots op. Het feit dat hij dit alles met Poseidon had besproken maakte me dan ook blij.

"Volgens hem moeten we proberen zoeken naar de manier waarop Zeus mij uit de weg kan ruimen ... Maar nu ik erover nadenk ... Misschien is het ook geen slecht idee om te proberen achterhalen waar Zeus zich schuilhoudt."

"We hebben allemaal al geprobeerd om Zeus op te sporen maar zonder resultaat. Waarom denk je dat het nu wel zou lukken?" vroeg ik hem. Ik verstevigde mijn greep op zijn arm. Eigenlijk wilde ik het helemaal niet over Zeus hebben. Hij was altijd hét onderwerp in onze relatie geweest en dat zou hij altijd blijven, zolang we hem niet konden stoppen. En het zag er niet naar uit dat dat snel ging gebeuren.

"Dat denk ik ook niet, maar het is het enige wat ik op dit moment kan bedenken. We kunnen niet zomaar blijven wachten tot Zeus naar ons toekomt." Hij draaide zijn hoofd naar me toe. "Zeus gaat dat enkel doen als hij een plan klaarheeft ... en dan is hij natuurlijk in het voordeel."

We waren gestopt met wandelen en ik legde mijn hoofd tegen zijn schouder. "Dus ga je het onmogelijke proberen?" Hades legde zijn andere arm om me heen en trok me wat steviger tegen hem aan. "Alles om jou te beschermen."

‐---‐------------------------------------------------------------

Ik tikte denkend met mijn vinger op de tafel. De muziek stoorde me niet eens, ik was helemaal in mijn bubbel.

Hades wilde Zeus opsporen. Alleen zei mijn buikgevoel dat dat veel te gevaarlijk was. Er moest toch een andere manier zijn om dit allemaal te kunnen stoppen?

Ik voelde een hand op mijn schouder en daarna werd de stoel naast me, die eigenlijk van Hades was, naar achter getrokken en verscheen Athene naast me. Ze haalde haar hand van mijn schouder, terwijl ze haar glas op de tafel zette.

"Je ziet je denkrimpels vanaf de andere kant van de dansvloer." Ze trok een wenkbrauw op. "Waar zit je nu weer met je gedachten?" Ze nam een kort slok van haar glas, zonder haar ogen van me af te halen.

"Hades en Poseidon hebben een brainstorm-sessie gehad over hoe we Zeus kunnen stoppen." zei ik met een zucht. "En nu zit hij natuurlijk weer in mijn hoofd."

Ze maakte een zacht humgeluidje, alsof ze nu begreep waarom ik hier alleen aan de tafel zat.

"Volgens Hades moeten we Zeus naar ons toe lokken, om ervoor te zorgen dat wij in het voordeel zijn ... Alleen kan ik helemaal niet bedenken." Mijn vingers tikten opnieuw nerveus op de tafel. Ik wilde rust en gewoon genieten van mijn leven ... In de plaats had ik alleen maar zorgen ... Zorgen om iedereen waar ik van hield te beschermen.

"Je zal toch met een heel groot evenement moeten komen om Zeus te lokken ... Dan is het ook nog de vraag of je Olympus neemt of de onderwereld. We moeten natuurlijk nemen waar we het sterkste zijn." Athene dacht meteen mee. Zij was natuurlijk dé persoon om het hierover  te hebben.

Ze walste met haar glas. Haar blik er peinzend op gericht. Het was eigenlijk wel grappig om te bedenken dat ze me daarnet zelf gewezen had op mijn denkend gezicht en hier nu zelf met één naast me zat.

Plots stopte ze en zette ze haar glas terug op de tafel neer. Ze draaide zich langzaam terug naar me toe en keek me met een kleine grijns aan.

"Zeus wil je van Hades wegkrijgen." zei ze, alsof ze nog steeds aan het denken was. "Dus is er maar één ding waarmee je hem kan lokken." Haar grijns werd alleen maar breder.

Ik hield mijn hoofd schuin en wachtte af tot ze zou zeggen waarover ze het had. Toen dat niet gebeurde kon ik niet anders dan haar ernaar vragen. "Athene? Waar heb je het over?"

Ze leunde uiteindelijk naar voor, zonder die grijns van haar gezicht te halen. "Ik heb het over de trouw van de eeuw."

A/N: Mijn verjaardagspost van dit jaar! Laat zeker weten wat jullie ervan vinden!

Vote/Comment/Follow