My Life as his Goddess [NL - Vervolg op My Life as a Goddess]

33.

33. Hermes

Zodra ik in de onderwereld was, rekte ik me uit. Ik was de enige die contact kon hebben met het andere team tijdens deze missie. En ook het enige waarbij ik blijkbaar kon helpen.

Ik stapte door de gangen van de onderwereld, waar het best rustig was. De vorige keer dat ik hier geweest was, was het een drukte. De onderwereld leek zich ondertussen al hersteld te hebben. Aangepast aan de nieuwe Hades. Of beter gezegd, de oude.

Voor Helena's kamerdeur bleef ik staan. Ik klopte voorzichtig en wachtte tot ik beweging hoorde in de kamer. Dan opende ik pas de deur.

Ze keken niet eens op. Helena lag op haar bed, met haar rug naar me toe. Het deken verborg bijna haar hele lichaam. Enkel haar gezicht was nog zichtbaar.

Daarna keek ik naar Apollo. Die aan haar bureau zat. Rondom hem lagen er verschillende boeken. Enkele geopend. Ik keek er kort naar terwijl ik naar hem toe stapte.

"Wat is er gebeurd?"

Mijn vraag haalde hem uit zijn gedachten. Hij schudde eerst zijn hoofd, wreef met zijn hand over zijn gezicht en draaide zich dan naar me toe. Ondertussen leunde ik al tegen de bureau, proberend om de stapels boeken niet om te stoten.

"Met?" Ik trok een wenkbrauw op en maakte een hoofdbeweging in Helena haar richting. Zijn ogen volgden de beweging. Zodra hij besefte waarover ik het had zuchtte hij.

"Hades." Na die ene naam draaide hij zijn hoofd weer in mijn richting. "Hij had haar uitgenodigd voor een gesprek en wel ... Dat is het gevolg."

Hij sloot het boek dat voor hem op het bureau lag en stond recht zodat we op dezelfde hoogte waren. Ik daarentegen had mijn aandacht nog steeds op Helena gevestigd.

Van hier kon ik haar gezicht zien. Alleen leek zij niet eens te merken dat ik in de kamer was.

"Ik laat ze niet graag alleen als ze zo is." mompelde Apollo.

"Wil ik zelfs weten wat er gebeurd is?"

Opnieuw zuchtte Apollo.

"Hij heeft haar eerst uitgehoord over haar bedoelingen. En toen ze een vraag ontwijkend beantwoorden, omdat hij de waarheid toch niet zou geloven, heeft hij haar bijna gewurgd." fluisterde hij.

Dat was altijd één van Hades zijn favorieten geweest. Zodra iemand loog of niet wilde antwoorden, had dat altijd dezelfde uitkomst. Het verbaasde me wel dat hij Helena uiteindelijk had laten gaan. En dat ze nog steeds in de onderwereld mocht blijven. Zijn nieuwsgierigheid naar de waarheid was groter dan zijn afgunst om anderen in de onderwereld te laten blijven.

"Zeg alsjeblieft dat je goed nieuws voor me hebt?" Ik slikte zodra Apollo die zin zei.

"Wel." begon ik voorzichtig. "Aphrodite denkt ietd gevonden te hebben. Een soort parfum die je kan gebruiken om iemand verliefd op je te laten worden. Het werkt alleen als die persoon gevoelens voor je heeft."

Apollo knikte langzaam, alsof hij even nodig had om de woorden te laten doordringen.

"Maar ... Gaat dit wel werken bij Poseidon en Athene? Jullie gaan hen namelijk eerst als proefkonijnen gebruiken."

"Wel ... Dat vroeg ik me eerlijk gezegd ook af." bekende ik met een lachje. "Volgens mij zijn er ook varianten voor vriendschap. Of familie."

"Poseidon en Athene zijn natuurlijk gemakkelijkere proefkonijnen dan Hades." Ook Apollo kon een kort lachje niet onderdrukken. Het zorgde meteen voor een minder gespannen sfeer.

"En jullie? Hebben jullie al wat vooruitgang geboekt?"

Apollo liet kort zijn ogen over de boeken gaan, die rond hem heen opgestapeld stonden.

"Wel, ik denk dat de enige manier om Zeus te stoppen is om allemaal samen te werken. En dan hebben we niet alleen Poseidon en Athene nodig, maar ook Hades ... en Helena."

Ze reageerde niet eens toen haar naam genoemd werd.

"Hades wordt inderdaad nog een probleem." zei ik instemmend.

"En in deze staat hebben we ook niet veel aan Helena." zei Apollo. "Haar trainingen liggen al een tijd stil. Het ziet er ook niet naar uit dat daar snel veranderd in komt."

Ik krabte kort aan mijn kin en zonder er verder bij na te denken zei ik: "En als we dit nu eens in ons voordeel gebruiken? Je zei net dat Hades geïnteresseerd is in de reden van haar verblijf hier ... Wel, ik denk dat ik net een goed excuus heb gevonden."

Ik draaide me naar hem toe en zag hoe hij me met opgetrokken wenkbrauw aankeek.

"Hades weet al dat ze een hekel heeft aan Zeus. Waarom spelen we dat niet uit?"

Opnieuw kreeg ik niet onmiddelijk een reactie.

"Hades trainde Helena daarvoor ook al. Laat hem dat nu opnieuw doen. Hebben jullie meteen een excuus om hier te blijven. De kans dat Hades nee zegt is bijna nihil."

A/N: Laat zeker weten wat je ervan vindt!

Vote/Comment/Follow