My Life as his Goddess [NL - Vervolg op My Life as a Goddess]

24.

24. Poseidon

Er verscheen meteen een glimlach om Zeus zijn lippen toen we neus aan neus stonden. Hij stapte om me heen en vervolgde zijn weg. Ik daarentegen  draaide me alleen maar om zodat ik hem nog zag.

"Waar heb ik dit bezoekje aan te danken?" Zeus keek me kort over zijn schouder aan. "Ik denk dat je goed genoeg weet waarom ik hier ben." Ik kruiste mijn armen en wachtte tot hij weer naar me toe kwam.

Zeus negeerde me voor een paar minuten, bekeek een aantal boeken en nam er dan een paar waarmee hij terug mijn richting uit liep. "Ik zou het niet weten." zei hij. "Miste je me en kom je me daarom opzoeken, broer?" Ik rolde meteen mijn ogen terwijl hij sprak. "Doe nu niet zo schijnheilig!" bromde ik. Zijn reactie was een simpele grinnik.

"Het is niet omdat je iedereen hier huisarrest geeft dat ik geen verhalen hoor tot in Aigea." Mijn woorden maakten nog steeds geen indruk. In tegendeel. Zeus ging gewoon verder waarmee hij bezig was. Hij legde de boeken op een tafel, ging zitten en begon in één ervan te bladeren.

"Roddels zijn van elke tijd." zei hij,zonder zijn ogen van het boek af te halen. Ik beende naar hem toe.

"Dus dan is het niet waar wat ik gehoord heb?" kaatste ik terug. Heel even liet Zeus zijn ogen op mij rustten. "Misschien moet je me eerst vertellen waarover dit gaat?"

Ik ging tegenover hem staan en zette mijn handen op de tafel voor me. "Dat je Helena's moeder ontvoerd hebt? En ..." Hoe heette de andere nu ook alweer?

"Magdalena?" De naam rolde bijna meteen over zijn lippen.

"Het is dus waar?"

Zijn ogen gingen opnieuw naar het boek en hij sloeg een nieuwe bladzijde om. "En waarom zou ik dat doen?" vroeg hij, zonder echt antwoord te geven op mijn vraag.

"Dat vraag ik me eerlijk gezegd ook af ... Daarom ben ik hier." Zeus grinnikte opnieuw en besloot het boek nu toch te sluiten. Hij leunde naar achter in de stoel.

"Ik weet niet wie je die roddels verteld heeft ... Maar ..." Hij duwde zijn wijsvinger tegen zijn borst om zijn woorden kracht bij te zetten. "Ik regeer over Olympus en niemand moet me goede raad komen geven."

Zeus duwde zijn stoel naar achter en liep om de tafel heen. "Je zou je beter met Aigea bezig houden." Zijn speelse houding van daarnet was helemaal verdwenen. In de plaats kwam er irritatie. Ik besloot dan ook niet verder te proberen.

We keken elkaar nog een paar seconden aan, voor ik het dan toch beter vond om de troonzaal te verlaten. Ik botste bijna meteen op Athene.

"Poseidon? Waaraan hebben we dit bezoek te danken?" vroeg ze met een glimlach. Ik keek nog even kort over mijn schouder naar de gesloten deur van de troonzaal. Ze merkte mijn beweging op, waardoor ze fronstte.

Ik legde mijn hand op haar onderrug en leidde haar zo een andere kamer in. Zodra de deur achter me dichtsloeg, draaide ze zich om met gekruiste armen.

"Helena heeft haar vader naar me toe gestuurd omdat Zeus haar moeder én Magdalena uit de onderwereld heeft gehaald." Ze keek me kort met open mond aan, waarna ze haar hoofd schudde.

"Daarom dus ..." mompelde ze, vooral tegen zichzelf.

"Waarom wat?" kaatste ik meteen terug. Haar ogen vonden terug die van mij. "Eén van de kleinere troonzalen wordt bewaakt. En nu weet ik al waren."

"Kan je me ernaartoe brengen?" Ik wilde eerst met mijn eigen ogen zien of het waar was.

Gelukkig was haar antwoord positief.

We verlieten de kamer en Athene bracht me naar de bewuste zaal toe. Zoals reeds eerder verteld stonden er twee wachters voor de deur.

"Ik zou graag even binnen een kijkje nemen." Ik liet mijn ogen over de twee wachters gaan. Ze keken kort naar elkaar voor ze toch een stap opzij zetten. Ze wisten goed genoeg dat ze geen partij waren voor mij.

Athene duwde ongeduldig de deur open en ik volgde haar naar binnen.

Helemaal aan de andere kant van de zaal stonden twee glazen dozen. Zelfs vanop deze afstand zag ik dat één van hen ontzettend hard leek op Helena, waardoor ik wist dat ik gevonden had waarna ik zocht.

Ik stapte dichterbij. Dat zorgde ervoor dat beide vrouwen meteen hun aandacht op mij vestigden. Hoewel ... Hun aandacht ging al snel naar iets achter me.

Een schreeuw weerklonk en ik draaide me om. Zeus stond op een paar meter van mij. Een spottende grijns om zijn lippen. Naast hem sponsde Athene op een identieke glazen doos als die achter me. Hij had haar ook opgesloten ...

En toen besefte ik dat ik in zijn val gelopen was.

Dat was net wat hij gehoopt had.

A/N: Laat zeker weten wat jullie ervan vinden!

Vote/Comment/Follow