My Life as his Goddess [NL - Vervolg op My Life as a Goddess]

23.

23. Poseidon

Mijn hoofd draaide in de richting van de deur. Daarnet had iemand er zacht op geklopt. Nadat ik toestemming gaf om binnen te komen, deed de persoon dat ook. Hij bleef op een paar meter van mij staan, met rechte rug.

"Had ik niet gevraagd om mij niet te storen vandaag?" Ik trok een wenkbrauw op en wachtte ongeduldig op antwoord.

Sinds het hele gedoe tussen Olympus en de onderwereld had ik het nog drukker dan vroeger. Bijna alle toegangspoorten waren gesloten, om zo iedereen in de onderwereld te houden. Zelf was ik ook niet meer in Olympus geweest. Vooral omdat ik Zeus zijn gedrag echt beu was.

Eerst had hij ruzie met Hades, omdat hij Helena uit Olympus wilde halen. Daarna met Helena omdat ze niet naar zijn pijpen danste. En dan als laatste was er nog Apollo. Hij was vreemd genoeg verliefd geworden op Helena's voorouder, die dan ook nog eens als twee druppels op elkaar leken had ik me laten vertellen. En om alles nog ingewikkelder te maken had die Magdalena ooit nog een korte relatie gehad met Zeus.

Applaus voor wie nog kon volgen in die soap ...

Liefst van al hield ik me erbuiten, omdat ik de details van het verhaal niet kende. En omdat mijn eigen volk me ook nodig had.

Zeus had de andere goden verboden om Olympus nog te verlaten. Dat betekende ook dat ze niet meer naar de aarde of naar Aigea kwamen.

En dus moest ik het werk van alle goden op mij nemen ...

Leuk was anders.

"Er is net iemand via de onderwereld naar Aigea gekomen."

Ik was net van plan om te gaan zitten toen de man die woorden zei. Meteen veerde ik recht en beende naar hem toe. "Wat zei je net?" Pas toen hij het een tweede keer zei besefte ik wat dat betekende.

"We hebben de wachters al gestuurd om hem naar hier te brengen."

Hem? Was het dan Hades die het risico genomen had? Dat betwijfelde ik. Maar toch ... Aangezien deze persoon zoveel risico genomen had om naar hier te komen moest het wel om iets belangrijks gaan.

Ik wachtte ongeduldig tot de bezoeker eindelijk in de troonzal was. Uiteindelijk duurde het een paar minuten, waaarin verschillende scenario's al door mijn hoofd gingen.

Opnieuw werd er zacht op de deur geklopt. "Binnen!" zei ik, terwijl ik me al in de richting van de deur draaide.

Twee wachters kwamen de troonzaal binnen. Door hun grote gestalte zag ik nauwelijks dat er iemand achter hen stond. Ik maakte dan ook een handgebaar dat ze de zaal kondne verlaten.

Mijn ogen gingen over de man. Hij kwam me bekend voor maar ik kon me niet meteen bedenken van waar.

"Ik ..." De man slikte moeizaam. Hoe was hij in godsnaam uit de onderwereld naar hier gekomen?!

Ik stapte langzaam dichterbij, om de man niet nog nerveuzer te maken. "Ik ben Poseidon." zei ik, hoewel de man dat waarschijnlijk al wist. Ik stak mijn hand naar hem uit, die hij voorzichtig schudde.

"Ik ben Helena's vader."

Met die ene zin waren een groot deel van mijn vragen al opgelost. En begreep ik ook waarvan ik hem leek te kennen.

"Ik vermoed dat Helena u gestuurd heeft?" Ik legde mijn hand kort op de man zijn schouder en begeleidde hem naar één van de zetels in de troonzaal.

"Mijn vrouw en Magdalena zijn ontvoerd." zei hij met een zucht. "Helena denkt dat ze in Olympus zijn." Ik maakte een zacht instemmene geluid.

Daarom hadden ze me dus nodig. Ze hadden via iemand contact nodig met Olympus,om te weten of ze echt daar waren.

Ik krabde aan mijn baard en wachtte even om te antwoorden. Er zat niets anders op dan naar Olympus te gaan en mijn broer te confronteren.

"Ik ga naar Olympus." verzekerde ik hem. "Maar omdat ik vermoed dat Zeus nog andere zaken in petto heeft denn ik dat u beter terug naar de onderwereld gaat."

Ik liet een enveloppe verschijnen en gaf hem aan Helena's vader. Via de enveloppe zou ik met hen kunnen communiceren. "Zodra ik meer nieuws heb laat ik dat weten." De man keek wat hulpeloos naar de enveloppe. Zijn gezichtsuitdrukking zei genoeg. Hij had absoluut geen idee waar de enveloppe voor diende.

Ik gaf de man opnieuw een schouderklop. "Als ik nog mag vertrekken uit Olympus van mijn broer."

Na die woorden stelde ik me Olympus voor en een paar seconden later stond ik daar in de troonzaal. Bijna meteen neus aan neus met Zeus.

A/N: Laat zeker weten wat jullie ervan vinden!

Vote/Comment/Follow