YILDIZ TOZU (TAMAMLANDI)

24.Bölüm: Teklif

Hayal dalgın bir şekilde Esin'in evine geldiğinde kapının önünde oturmuş onu bekleyen Evren'i görünce afalladı, şaşkınlıkla ona bakakaldı. Evren onu görünce kalktı oturduğu yerden.

"Şaşırmış gibi bakma Hayal, sana görüşeceğiz demiştim."

"Bu kadar erken beklemiyordum," dedi Hayal hâlâ varlığını sürdüren şaşkınlığı ile.

"Bugünün işini yarına bırakmayı sevmem."

"Bugünün işi mi? He şimdi anladım, bütün gece yemedin içmedin bu kızı ne yapsam da zor durumda bıraksam diye düşündün ve bulup buraya geldin. Sonuçta senin işin de bu. İnsan delirtmek."

"Çok komik gerçekten. Fakat Hayal, hayatımın merkezinde sen yoksun. Ben sadece başlattığın şeye devam ediyorum."

"Başlattığın derken?"

"Borç meselesi için geldim." dedi Evren. Hayal kollarını bağlayıp dudaklarını büzdü. Somurtarak ona bakıyordu.

"Onu sen başlattın. Gizlice ödemişsin masrafları. Senden borç istemişim gibi konuşma. Beni kendine borçlu yaptın."

"Neyse ne işte," dedi Evren de geçiştirip. Dünü anmak veya konuşmak istemiyordu. Aklına kıskandığı anlar geliyordu.

"Fırsat sunacağını söylemiştin. Ne peki o fırsatın?"

"Benimle çalışmanı istiyorum. Aksel Stüdyoda."

"Ne! Sen farkında mısın acaba ne söylediğinin? Bu mümkün değil!"

"Doğru, normal bir zamanda bu mümkün olmazdı. Çünkü bu fırsatı çok az kişiye tanıyorum. Aksel Stüdyoya bu kadar hızlı girmek fazlasıyla zor. İşinde titiz bir insanım. Ve sen bir istisna olacaksın."

"Hayır, ben de bunu kabul etmiyorum!"

"Öyle mi? Nasıl ödeyeceksin bana olan borcunu? Babanın tedavi masraflarını, çektiğiniz krediyi nasıl ödeyeceksin peki? Duyduğuma göre artık işsizsin ve abin..." derken durdu Evren.

"Ne olmuş ona?"

"İki ayrı işte çalışıyormuş. Bir üçüncü iş mi bulacak? Bulsa bile, sen de bulsan bile yetecek mi? Biriniz ancak babanın açığını kapatırsınız evi geçindirmek için. Peki sonrası?" deyip yaklaştı genç kıza. "İkimiz de gerçeği biliyoruz sanırım. Beni reddedemezsin demek oluyor bu da."

Hayal gözleri dolmuş bir şekilde baktı ona ardından derin bir nefes alıp rahatlamaya çalıştı. Yüzüne sert bir ifade takınıp konuştu. "Başıma gelen her şey senin bu kibrin ve kendini beğenmişliğin yüzündendi. Anlamıyorsun değil mi, anlamayacaksın da." Tam geçip gidecekken Evren onu kolundan nazikçe yakaladı.

"Her şeyin sorumlusu benim madem o zaman neden hâlâ aileni zorda bırakıyorsun? Sana fırsat sunuyorum." Hayal kızgınlıkla yüzüne baktı. "Benimle çalışmayı kabul ettiğinde babanın tedavi, ilaç, ne tür masrafı olursa hepsini karşılayacağım."

"Etrafında olmamdan hoşlanmadığını söylemiştin. Çık kafamdan da demiştin. Neden böyle bir şey yapıyorsun? Yoruldum artık," dedi kız gözlerini kırpmadan bakarken.

"Sonra da görmezden gelmek dahil hiçbir hakkımı kullanmayacağımı da söylemiştim Hayal." Kızın yüzünde gezdirdi gözlerini, allaşan yanaklarını görünce iç çekti. "Üç ay ... sadece üç ay benimle çalış."

Hayal kolunu çekti onun elinden sonra sessizce arkasını dönüp ağır adımlarla yürümeye başladı. "Hayal!" diye seslendi arkasından Evren. "Beni yanıltmadın, sen değil üç ay, bir hafta bile benimle çalışamazsın. Zor dayanırsın. Bu yüzden korkup kaçman çok normal."