YILDIZ TOZU (TAMAMLANDI)

2.Bölüm: Yıllar sonra...

Medya: Egor Grushin- Night

13 Yıl Sonra

"Hayal! Hayal, bekle!"

Kollarının arasında tuttuğu kitapları adımları aniden durunca kaydı bir an ve birer birer yere düştü Hayal'in. Esin ise nefes nefese kalmıştı ona yetişmek için.

"Hay Allah ya!" diye söylenerek eğilip düşen kitaplarını toplamaya koyuldu genç kız, çok geçmeden arkadaşı da yanına çöküp yardımcı olmaya başlamıştı ona.

"Kaydını dondurduğun doğru mu?" diye sordu Esin. "Bana anlatmadığın ne var canımın içi?"

Üst üste koyduğu kitapları yeniden kollarının arasında kıstırıp doğruldu Hayal, derin bir nefes alıp arkadaşına baktı.

"Doğru. Maalesef bir süre ara vermek zorundayım."

Kollarını göğsünde kavuştup hesap soran yeşil gözlerini dikti arkadaşına Esin. "Devam et."

"Bunca zaman hem benim hem senin hem de Sevda'nın okulu için olan tüm masrafları Kadir babam karşıladı ve yeterince borca girdi, biliyorsun. Bu aralar işler de durgun zaten. Güzellik Merkezinden aldığım para anca boyalarıma yetiyor. Ve şimdi de benim ekipman almam gerekiyor. Ben de oradan arta kalan vaktimde abimlerle sette daha fazla çalışırsam biraz birikim yaparım, öyle devam ederim okula diye düşündüm. Dondurdum işte iki dönem."

Esin elini omzuna koydu onun. "Niye en başında söylemedin bana, aşk olsun."

"Sınavın vardı, derdimle darlamak istemedim."

"Darlamak mı? Kızım elimde kalacaksın o olacak. Delirtme beni. Hem ayrıca ben ne güne duruyorum, nakit lazım desen ya bana."

Güldü Hayal burukça. "Senin masrafın çok az sanki stilist hanım. Daha aldığın bilgisayar ile dikiş makinasının taksitleri bitmedi."

Yüzünü astı Esin. "Of! Haklısın. Ama düze çıkacağım günler de yakındır. O vakit seni de modelim yapacağım. Sevda abla oyuncu olunca da onun için de bir kreasyon hazırladım mı oldu bu iş."

"Tuttum bu planı. Varım!"

"Varım dediniz ve bir öğle yemeği kazandınız hanımefendi." Okula döndü dramatik bir ifadeyle konuşurken. "Bekle Hayal'i Grafik Tasarım bölümü. Çok yakında geri dönecek!"

Koluna girdi arkadaşının Hayal de. "Gidişi hüzünlü oldu ama dönüşü muhteşem olacak." İkisi gülüşürken Hayal'in alarm sesi yankılandı bahçede.

"Eyvah işe geç kaldık!"

Koşmaya başlayan arkadaşının arkasından Esin de sarı saçlarını küçük bir toka ile toplayarak koştu.

"Beni de bekle! Tazı mısın mübarek, ay nefesim kesildi canımın içi!"

Geceyarısı ansızın gelen bir deprem ailesini almıştı Hayal'den. Fakat Sosyal Hizmetler ona yeni bir aile bulmakta gecikmemişti. Üstelik bu aile fertlerinden biri aslında akrabasıydı. Teyzesi. Kurum, Gözde Yılmaz'ın evini aradığında telefonu açan Kadir Yılmaz olmuştu ve vakit kaybetmeden küçük kızı yeni hayatının ilk cümlelerini yazacağı eve getirmişti.

Kendini bahçesi olan özel bir konuttan bir anda çocuk dolu bir yuvada ve sonra da gecekondularla dolu bir mahallede bulmak elbette Hayal'i bir hayli sarsmıştı. Sessizdi bir süre. Tanımadığı insanların varlığı kalbini korkuyla titretiyordu. Fakat bu korku çok sürmeden geçti çünkü içinde bulunduğu ailenin sevgisinin samimiyetine alışmaya başlamıştı. Ve kimsesiz kalmış Esin ile de o vakitler arkadaş olmuştu. Esin için de Hayal bir ikiz kardeşten farksızdı.