YILDIZ TOZU (TAMAMLANDI)

30.Bölüm: Her şeyi...

Hayal ve Esin evin küçük salonunda bir sağa bir sola volta atıyordu. Esin eli çenesinde Hayal’in ters yönüne yanından geçince durup konuştu:

“Bu çok ani bir karar.” Sonra voltasına devam etti.

Bu sefer yanından geçen Hayal durdu. “Şok oldum! Ne diyeceğimi bilemedim.” dedi, tekrar yürümeye başladı.

Suat koltukta oturmuş sorgu memuru gibi bir sağa bir sola yürüyen Esin ve Hayal’e bakıyordu. Hayal ona mesaj atmış ve Esin’e geçmesini söylemişti. Evren ile olan toplantının ardından o da eve geçmişti çünkü. Genç adam son ana kadar iddia imasından vazgeçmemiş, Hayal ise sessiz kalmıştı. Şimdi karmaşık bir hâlde ağabeyinin durumunu düşünüyordu.

“Anlamadığım durum şu: Ne zamandan beri berabersiniz?” diye sordu Esin. Bu sefer sorunun muhatabı Suat olmuştu. Uzun süredir sessiz kaldığı için boğazını temizleyip konuştu.

“Oldu bayağı. Yani... Arkadaş olarak başladık ama ... şey işte ... âşık oldum ona, o da bana.” Kızların ikisi de karşısında durup sorgulayan bakışlarını ona çevirdiler.

“Babam hastaneden çıkalı şurada dört gün oldu. Abi bunu nasıl söyleyeceğiz? Evlilik diyorsun!” dedi Hayal.

“Yani kızmayın ama Sevda da var şimdi. Sonuçta Defne abla Evren Aksel’in ablası, komşu kızı Hatice değil,” dedi Esin de. “Ne tepki verecek bilemeyiz.”

“Benim iş durumumu kaldıramadı,” dedi Hayal yorgunmuş gibi bir eda ile. “Ablam bunu hiiiç kaldıramaz.”

Esin sessizce kıkırdayarak gizlice Hayal’e göz kırptı, Suat o sırada başını yere eğdiği için yaramazlık yapıp da yakalanmış bir çocuk edasıyla oturuyordu; bu yüzden onların aslında gülerek konuştuğunu fark etmiyordu bile.

“Doğru ...” derken sesi oldukça üzgün çıkmıştı genç adamın. “Ben âşık olunca diğer tüm engelleri bir kenara bıraktım. Üzgünüm.”

Esin tek kaşını kaldırıp ciddi şekilde sordu. “Vazgeçtin yani bu sevdadan?” Hayal “Zorlama ağır oluyor, üzülüyor,” dercesine kaş göz işareti yapıyordu. Esin ise göz kırptı ve tekrar konuştu. “Defne abladan vazgeçtin yani? Tüm bu engelleri düşününce doğru bir karar gibi görünüyor.”

Suat gözlerini yumdu sonra birden ayağa kalktı. Esin ve Hayal anlık şaşırsa da ona bakmaya devam etti. “Statü filan bunlar ikimizin de umurunda değil!” diye başladı genç adam. “Biliyorum sizin de aranızda sorun oldu Evren ile ama ... kalbim kime âşık olacağını seçemedi Hayal! Bunu istemesin kimse benden, vazgeçmeyeceğim, onu seviyorum ve eğer karşı çıkmak istiyorsanız da anlarım.” Kapıya doğru çıkmak için yöneldiği sırada Hayal seslendi.

“Nereye?”

“Bilmiyorum ...” dedi Suat.

“Sana çok kızgınım.” dedi Hayal, aklınaysa bambaşka düşünceler üşüşmüştü o an. “Sadece sana değil kendime de kızgınım aslında ben abi. Mesela: Durun siz kardeşsiniz, diyebilirdim. Bu evlilik n’olamaz çünkü o zaten evli, de diyebilirdim illa milleti dumur edeceksem. Of ama ben ne yaptım gittim Evren’in eline yapıştım, ki sen evli de değilsin! Aman ya! Evren dedim!”

“Biliyorum,” dedi Suat da. “Evren’in ablası olduğu için kabul edemeyeceksin. Anladım.”

“Gidip de onu sevdin diye kızgın değilim abi. Bana bunu en başında söylemediğin için kızgınım sana. Defne ablayı seviyorum ben. Sadece şaşırdım, bunu senden güzel bir şekilde öğrenmek isterdim.” dedi Hayal içten bir tavırla.