YILDIZ TOZU (TAMAMLANDI)

15.Bölüm: İmkânsız özür...

Odasında bulunan piyanonun başına geçmişti Evren. Parmakları tuşlara her vuruşunda içindeki karmaşayı dışa vuran notaları çıkarıyordu sanki. Canı yanıyordu. Masum olduğunu birçok kişinin söylediği kızı önünü arkasını düşünmeden suçlamış, üzmüş, dahası canını yakmıştı. Onu kırmıştı. Bütün bu yaptıklarını hissettiği yeni duygulara bağlayamazdı. Kalbinde oluşan dalgalar notaların acı çığlıkları arasında birleşiyorken ruhu yaşadığı pişmanlığın altında ezilerek can veriyordu. Her bir nota sesi Hayal'in incilerini gözlerinin önüne getiriyordu. Oysaki kızı gülerken görmek mutlu hissetmesine sebep olmuştu. Yıllar sonra ilk kez bir kadın yüzünden mutluluk kelimesini zikredebilmişti. Parmakları durdu, notalar sustu.

"Nasıl toparlayacağım yıkımları?" diye sordu sitemle. "Hayal... Hayal... Düşüncelerimi ele geçirmeye ne hakkın vardı?"

Kapının tıklanma sesiyle piyanonun başından kalkmadan "Gir!" diye seslendi. Defne elinde bir kahve bir de çay fincanı ile odaya girdi. Kahve fincanını kardeşine verip piyanonun karşısında duran pufa oturdu.

"Uyumamışsın, sevindim."

"Uyuyamadım." diye yanıtladı onu genç adam. "Hayal bir türlü aklımdan çıkmıyor ki uyuyabileyim," diye mırıldandı sonra da.

"Yarın bir tatil yapıyorsun herhalde?" dedi Defne çayından bir yudum alarak.

"Bugünkü set benim yüzümden iptal edildi." derken dudağını büktü Evren. "Yarın bunun telafisini yapmamız gerek."

Defne ufak bir kıkırdadı, Evren başını yan yatırdı, ona anlam verememişti. "Neden gülüyorsun?"

"Bugün stüdyoda seni öyle darmaduman bir halde görünce ne yalan söyleyeyim ettiğini buldun dedim bir an içimden."

"Bir de ablam olacaksın yani," diye sitem etti Evren de. "Düştüm eline geç dalganı bakalım."

"Gönül alma konusunda odunsun Evren Aksel ama ..."

"Ama ne?"

"İçindeki egosuz Evren'i bul ve ondan yardım al derim."

"Egosuz Evren mi?"

Çayından bir yudum daha alırken başını salladı kız. "Evet kardeşim. Buna ihtiyacın olacak yani Hayal ile konuşurken. Konuşacaksın diye umuyorum. Özür dilerim diyeceksin değil mi?"

"Ben tek bir kişiyim abla, neden beni egolu ve egosuz diye ayırıyorsun?"

"Soruma cevap vermedin?" dedi Defne de. Evren elindeki kahve fincanına gözlerini dikip sessiz kaldı.

Defne tam devam edecekken kapıdan İnanç girdi. Tebessüm ederek "Seni iyi gördüm bu güzel." dedi Evren'e hitaben.

"Sen de başla tam olsun." derken arkasına yaslandı Evren.

"Anlaşılan Egolu Evren geri geliyor he?" dedi İnanç, Defne'ye göz kırpmıştı.

"Tamam. Egom var ve ben onunla mutluyum, çevremdekilerde bundan gayet memnun." Evren ses çıkarmayan ikilinin yüzüne baktı bir tepki almak ister gibi. "Hey size dedim memnun değil misiniz benden?"

"Yani," diye geveledi Defne.

"Pek sayılmaz yani ..." diyerek destekledi onu İnanç. Gözlerini kısıp "Stüdyoda olanlar Evren ... Fazla ağırdı sanki he?" dedi. Yargılamadan düşüncesini ortaya koyuyordu.