43.Bölüm: Karmakarışık zaman...

1.4K 100 51
                                    


Evren’in havuzda yüzmesini yüzündeki keyifle izliyordu Hayal. Evren sudan başını çıkarıp sinsi sinsi ona yaklaştı.

“Keyfin yerinde demek!”

“Evet, aynen öyle Kocacığım.” dedi Hayal neşeyle, yanındaki meyve tabağından bir üzümü kendi ağzına attı, sonrada başka bir tanesini Evren’e tuttu.

“Ama ben ıslak sen kuru olmaz ki böyle.” dedi genç adam. “Bu keyfi biraz kaçırmak lazım.”

Hayal ufak bir kıkırdayarak baktı ona ardından alnından öptü. “Ben yüzme bilmiyorum ki.”

“Öğretirim ben sana. Dansı da öğretmiştim. Uygulamalar yaparız fena mı?”

“Yaparız bir ara,” dedi Hayal de. “Hem seni bir ömür böyle izlesem sıkılmam ki ben. Bu yüzmekten daha keyifli geliyor bana.”

“Onu anladım zaten, gözlerinin içi parlıyordu beni izlerken.” Gülümsedi kız tatlı tatlı kızararak. “Ama yine de öğreteceğim sana yüzmeyi, seninle de yüzmek istiyorum ben.” deyip dudağına hafif bir öpücük bırakıp geri çekildi Evren. Hayal hafif sersemlemiş bir halde ona bakarak konuştu.

“Her dokunuşunda kalbimi nasıl böyle tekletebiliyorsun anlamıyorum. Ben senin hayranın değildim, seni hayranların gibi sürekli hayal kurarak düşünmedim de ama şimdi, böyle anlarda üzerimdeki bu etkin beni sarhoş ediyor.”

“Bundan şikayetçi değilsin.” dedi Evren burnuna dokunup.

Hayal kızıllık yayılan yanaklarını ondan saklamadı bu kez. “Değilim,” dedi, duraksayıp ona kaldırdı koyu kahverengi gözlerini. “Aklımdan sürekli bir sorudur geçip duruyor Evren. Sanki cevap alamazsam karmaşık bir hâlde kalacakmışım gibi hissediyorum.”

“Hım,” dedi genç adam da merakla. “Sor bakalım.”

“Onca hayranın vardı senin, o kadar güzel kız vardı etrafında. Yoktu deme, gördüm seninle çalışırken. Onların arasından neden bendim?”

Evren havuzdan çıkıp ıslak halde yanına oturduğunda Hayal sağ tarafında bulunan havluyu hemen ona uzattı. “Islak ıslak durma hasta olursun sonra.”

“Sen bana bakarsın hem ben de sana bakmıştım.”

Hayal onun yüzünden geçen belli belirsiz çapkın gülümsemeyi görünce içine kuşku düştü. Kaşlarını çatıp sorgulayan bakışlarını ona çevirdi. “Bakmıştım derken? Burada bir ima var sanki?”

Evren çapraz bir gülümseme yaydı yüzüne. “Aklına ne geldiyse o Karıcığım.”

“Bana yalan söyledin sen! Yani o gün odadan çıkmamıştın! İnanamıyorum Evren!”

“Sadece oda kısmını düşündün demek. Çok masumsun Karıcığım,” dedi genç adam muzipçe. “Ayrıca ne banyodan ne de odadan çıkmam için bir sebep yoktu. Çünkü zaten karım olacaktın, ki sonuç ortada evlendik.”

“Çok... Sen... İnanamıyorum! Gıcıksın ya!”

Hayal’in saçını kulağının arkasına kıstırırken iç çekti Evren. “Tepkinden çekindiğim için söylemedim tabii o an sana. Yine de iyi idare ettim bence, dayanmak zordu çekimine.”

YILDIZ TOZU (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin