YILDIZ TOZU (TAMAMLANDI)

33.Bölüm: Yıkım

Hayal korku dolu gözlerini biran olsun ayırmadan bakıyordu Deniz’e, o ise genç kızın karşısında oldukça pişkin bir vaziyette sırıtıyordu. Girdiği şoktan zorda olsa kendini kurtardı kız.

“Senin ne işin var burada?”

“Uzun zaman oldu seni görmeyeli he Hayal?” dedi Deniz. “Senin için geldim fakat bu rutubetli eve neredeyse seni göremeden veda edecektim.” Elini ona dokunmak istercesine uzattı fakat Hayal ani refleksle geriye adım attı ve işaret parmağını tehdit edercesine savurup sallayarak konuştu.

“Sakın! Bana sakın dokunmaya kalkma! Ailemden de benden de uzak dur!”

Deniz alaycı bir ses tonuyla “Seviyorum Hayalcim, bunda bir kötülük yok ki.” dedi. “Hem sen de beni seviyorsun sonuçta.”

“Hasta ruhlu manyak! Defol mahallemden!”

Deniz sinirlenmişti genç kızın kızgın tavrına yine de kendini çabuk toparladı. “Senin bu soğuk duruşun bile beni benden alıyor. Olsun. Bitecek yakında bu da.”

“Saçmalıklarını da al git buradan. Sustum diye ezik sanmışsın beni anlaşılan ama değilim. Canımı sıkarsan ben de senin canını sıkarım.”

Güldü Deniz, başını iki yana salladı. “Seni ezik olarak görmedim. Öyle olsaydı burada olmazdım. Ben sadece benim ol istedim, istiyorum. Sahip olacağım da. Evine git ve mutlu haberi al.”

“Ne diyorsun manyak?” derken geriye doğru adım attı kız.

“Diyorum ki: Kavuşmamıza az kaldı küçük saplantım. Çok az kaldı.”

Hayal içini saran ürperti ile yeniden geriye doğru adım attı ama ayağı arkasındaki taşa takıldığı için sendeledi. Deniz onu tutup birden kendine çekti. Kollarının kıskacında olan kız kaskatı kesilmiş bir halde dondu ilk an, sonrasında kurtulmaya çabaladı ama başarılı olamadı.

“Sen benim tutkumsun, deliliğim!” dedi Deniz sertçe. “Seni o Evren denen yıldız bozuntusuna asla bırakmayacağım. Benim olacaksın!”

Hayal öfke kaplı bedeniyle son bir kuvveti sağ bacağına verip dizini onun karnına geçirdi. Deniz’in acıyla kolları aralanınca genç kız fırsattan istifade kendini kurtarıp geriye sıçradı.

“Bana dokunma dedim pislik! Şimdi hangi cehennemden geldiysen oraya kadar yolun var!” 

Hayal arkasını dönüp ilerlerken Deniz ardından seslendi. “Bunun bedeli ağır olacak Hayalcim. Sen kendin, o minik ayaklarınla tıpış tıpış geleceksin bana.”

Durmadı Hayal, bakmadı arkasına da. Nefes nefese evinin önüne geldiğinde soluğunu düzenleyip eve girdi. Gözde onu görünce güler yüzle yanına yaklaştı, onu kucaklayıp neşeli bir sesle sözlerini sarf etti.

“Kızım, annen ve baban da hayatta olsaydı seninle gurur duyardı.”

Hayal dengesiz ruh halinin verdiği ağırlıkla artık hiçbir şey anlamıyordu. Gözde’nin elinde tuttuğu zarfı fark etmedi. Annesinin ardından Sevda neşeli bir tavırla sözlerini sarf etti.

“Anne boğma kızı bırak bir nefes alsın. Eminim o da sevincinin nedenini öğrenince senin kadar mutlu olacaktır.”

Hayal tereddütle “Ne oluyor?” diyebildi ikisine bakarak.

“Geç güzel kızım otur.” dedi Gözde.

Sevda ve Gözde’nin neşesini anlayamıyordu Hayal, Deniz’in sözleri aklını bulandırmışken  korkmuş gözlerle ikisini süzüyordu. Gözde artık bastıramadığı neşeyle elini onun elinin üzerine koydu.