Kalbimin sırrı

-21

Kime çarptığıma bakmadan "ay çok pardon, biraz dalgındım" diye özür dilemiştim. Kanat da bu durumdan hoşlanmış bir şekilde "sorun yok" demişti. Onu gördüğüm an, gözlerimi döndürmüştüm. "Sen miydin? Bende insana çarptım sandım" dediğimde, Kanat'ın yüzü yine değişmişti. "Umarım Can için soktuğun laflar değer" diye konuştuğunda, "o senin kadar nankör olamaz" demiştim. Vampir dişleriyle güldüğünde, gözlerime batmıştı. Aman şimdi ağzına uzun süre baktığım için, yanlış anlar bide diye düşündüğüm için, gözlerine bakmaya karar vermiştim. Kanat bir adım yaklaştığında, duvara doğru sıkışmıştım. Yine başlamıştı beni kıstırmaya. Benim boyuma erişebilmek için yüzüme doğru eğilip, saçlarımı kulağımdan çekmişti. Konuşurken bir yandan elleriyle saç tellerimi geziyordu. "Belki Can benden iyi birisidir, ama asla benim yerimi alamaz" demişti. Ne yaptığını anlamadan boynumu öpmüştü ve sırıtarak ağzıma doğru yaklaşıyordu. Yapmaya çalıştığını anlar anlamaz yüzümü yana çevirmiştim. Tüylerim diken diken olmuştu nedensizce. "Öyle mi?" diye sorduğumda, evet der gibi kafasını sallamıştı. "Ozaman bekle ve gör" deyip, Can'a doğru yürümüştüm. Onu Kanat'ın önünde kendime çekip, öpmüştüm. Ama çok abartı bir öpüşme değildi, sadece bir kaç saniye dudağımı onunkilerine bastırmıştım. Gözlerim bile kapalı değildi. İçimdeki o büyük nefret yüzünden, Can'ın hissleriyle oynadığım için, biraz üzülmüştüm ama Kanat istediği herşeyi elde edemiceğini başka şekilde öğrenemezdi.

Kanat'ın yüzünde öyle kırgın bir ifade vardı ki, ben bile yumuşamıştım. Aynı anda ama öfke dolu bakıyordu. Can'ın dudaklarından ayrıldığımda, o bana şok içinde bakıyordu. "Ekim?" diye sevinçli ve şaşırmış bir şekilde sorduğunda, "Can ben sana bir şans vermek istiyorum" demiştim. Yaptığımın doğru veya yanlış olduğunu bilmeden konuşmuştum. Kanat bize doğru geldiğinde, Can'ı boğcak gibi bakıyordu. "Sen demin ne yaptın? Ekim'i mi öptün?" diye sorduğunda, Kanat'ı kaktırmıştım. Can'ın önüne geçip, "anlamıyor musun ben onu kendi isteğimle öptüm?" dediğimde, Can hafifçe gülmüştü. Onu korumam hoşuna gitmiş gibiydi. "Önüne gelen herkesi öpeceksen, sorunumuz var" diye konuştuğunda, ağzına bir tokat yapıştırmıştım. "Bir daha böyle birşey ima etme" dediğim an, Can elimi tutup "tamam" demişti. "Ne tamam?" diye sorduğumda, "bugün akşam bir kafede buluşalım" diye göz kırptığında, Kanat'ın gözleri ateş püskürüyordu. Can gittiğinde, Kanat kolumu zorla tutmuştu. "Bu mu yani? O işe yaramaz it herifle mi çıkcaksın?" dediğinde, "Ekim o benim köpeğim gibi, dediğim emirden çıkmaz" diye devam konuşmuştu. Bir süre bekledikten sonra "işte bu sensin Kanat, insanlara insan gibi davranmayan vahşi bir zorbasın" dedikten sonra "senin üzere dediklerimi geri almıyorum, sen sevimsizsin" demiştim. "Bunu sinirden söylüyorsun Ekim" dediğinde, yutkunmuştum. Dediğim şeyin doğru olmadığını bilerek konuşmuştum. "Sen tam babana benz-" demeye çalıştığımda, Kanat parmağıyla ağzımı kapatmıştı. "Tamam sus duymak istemiyorum" diye arkasına dönüp, gitmek istediğinde, "doğruları duymak zor geliyor deme?" demiştim. "Bak kızım sus, yoksa fena yaparım seni" dediği an, elini alıp, kendi ağzıma sertçe vurdurmuştum. Kanat ellerini geri çekmeye çalıştığında "böyle mi mesela?" demiştim. "Bir daha asla böyle birşey yapma!" diye kızdığında, "ancak tehditler Kanat bey" demiştim. Bana kafayı yemiş gibi baktığında, "zavallısın" deyip, sınıfa doğru yürümüştüm.

Yaptığım şeyin doğru olup olmadığını bilmeden, yerime oturmuştum. "İşte bu kadar kolay" diyen Melisa'ya hiç bir dikkatimi vermemiştim. "Sen Can ile yakışırsın ama bir daha Kanat'a bulaşmıcaksın!" diye tehdit ettiğinde, "bunu git ozaman o Kanat'ına anlat, her fırsatta öpmeye çalışan o" demiştim. Tüm sınıftakiler "oooo" diye bagırdığı için, Melisa'nın egosu kırılmıştı. "Kızım gördük işte Kanat'ın açtığı o içkili görüntülerini" diye cevap verdiğinde, "oda beğenir gibiydi sanki Melisacım" demiştim. Aklıma getirdiğinde yine Kanat'a karşı çok büyük nefret beslemiştim. Ama demin o sinirli anımızda bile kalbim fazlasıyla hızlı atmıştı. Bu ya heyecandan yada sinirden olmuştu ama ben çok bilmek istemiyordum bunu. Her dokunuşu tüylerimi ürpertiyordu ve ben bundan çok rahatsız oluyordum. Çünkü istesem bile Can ve ben asla o bağlantıyı kuramıcaktık. Sadece o tek sorunum değildi, benim acilen bilgiye ulaşmam gerekti o kaza ile ilgili. Herkes yine unutmak üzereydi bu olayı ama araya çok şey gelmişti. Hoca sınıfa girdiğinde, Melisa yerine oturmuştu. Sinirli bir şekilde Ozan'a döndüğünde, Ozan yüzüne bile bakmıyordu. "Alo Ozan dinliyor musun bitircez onu" dediğinde, sadece "tamam Melisa" deyip, bakışlarını Ayşe'ye odaklamıştı. Tabi bu durum Melisa için hiç hoş değildi. "Saçmalama bir daha Ozan" diye olayı anlayan Melisa, Ozan'ın bakışlarını kontrol edebilmişti. Bu çocuk gerçekten kötü müydü yada sadece uzun süre Melisa için kör mü olmuştu? Neyse ne Ayşe'yle oynayamazdı.

Eve yürürken Aziz arkamdan gelmişti. "Ben seninle plan yapmak isterken sen Kanat'ı benden bile daha iyi vurdun" diye konuştuğunda, "bak Aziz rahat bırak beni" demiştim. "Neydi ismi? Can mı?" diye provoke ettiğinde, "evet, noldu ben mutlu olamaz mıyım?" demiştim. Bunları söylerken, adımlarım hızlanmıştı. "Sen ya Kanat'ı sandığımdan daha az tanıyorsun yada naifsin" diye devam konuşan Aziz'in kolunu sert bir şekilde tutup, "son kez söylüyorum ben sizin gibi kişilerle muhatap olmak istemiyorum" demiştim. Elini sadece gülerek çektiğinde, kolunda olan morluklar gözüme batmıştı. "Ekim benim canımı bu tutuşla yakamazsın, daha sıkı bastıranlar oldu" dediğinde, yutkunmuştum. Tamam kıyamıyordum ona ama beni sapık gibi takip etmesi hiç hoşuma gitmiyordu. "Kanat deliye döncek ve o Can denilen çocuğun mezarı bile bulunamıcak, demedi deme" diye son cümlesini söylediğinde, taksiye binip gitmişti. Peki ya Kanat bu dediklerini gerçekten uygularsa, hele bide suçu olmayan birisine? Bu kadar cani olabilir miydi?

Alın size bol bol kıskançlık sahneleri. Kanat'ı biraz kudurtalım deme? ;)

Ve fragman beni baya şaşırttı :0
Umarım Kanat yaptıkları için pişman olur.

Birde hepinize çok teşekkür ederim 10 bin okuyucu olduğumuz için ❤️❤️