ព្រឹកថ្ងៃថ្មី៚
« នេះសៀវភៅសម្រាប់លោក » អ៊ុនប៊ីហុចប្រអប់សៀវភៅទៅជុងគុគ
« អរគុណ »
« តែកុំភ្លេចតួនាទីរបស់លោក »
« ដឹងហើយ » ជុងគុគទទួលសៀវភៅពីដៃនាងមកកាន់ខ្លួនឯង អ៊ុនប៊ីក៏បែរខ្នងបម្រុងដើរទៅវិញតែ...
« ឈប់សិន »
« មានការអីហេ៎ស »
« អូខេទេ? »
« .... »
« កាលពីយប់មិញ... »
« ខ្ញុំអូខេ » ជុងគុគក៏ងក់ក្បាលតិចតិចហើយនាងក៏ដើរចេញទៅថ្នាក់បាត់
« បងជុង » សេអុីនរត់មកពីណាក៏មិនដឹងពេលបានឃើញជុងគុគញញឹមពព្រាយតែម្តង
« សេអុីន »
« បងនៅទីនេះសោះខ្ញុំខំដើររកបង...អេ៎ បងជុងប្រអប់អីគេនឹង? » សេអុីន ចង្អុលទៅប្រអប់សៀវភៅក្នុងដៃជុងគុគ
« ជាសៀវភៅទេ » ជុងគុគ
« ចឹងទេហេ៎ស »
«បាទ »
« តោះទៅថ្នាក់វិញ» មិនយូរពួកគេក៏ដើរទៅថ្នាក់ជាមួយគ្នា
« ឈប់ » អ៊ុនប៊ីដើរសុខៗក៏ មានគេមកដាក់ដៃត្រដាងផ្លូវ បង្អាក់ដំណើរនាង ហើយម្នាក់នោះគឺជា ថេយ៉ុងនឹងឯង
« លោកមានការអីទៀតហើយ » អ៊ុនប៊ី
« ខ្ញុំចង់សួរថាបន្ទប់ដាក់សៀវភៅនៅត្រង់ណា ខ្ញុំចង់អានព្រោះទើបតែមកមិនសូវស្គាល់អស់កន្លែង
« មិនអីទេចាំខ្ញុំជូនទៅ » ថេយ៉ុងដើរតាមអ៊ុនប៊ីរហូតដល់បណ្ណាល័យ
« ដល់ហើយ »
« ហឹម »
« ចឹងខ្ញុំទៅសិនហើយ »
« អេ៎ ឈប់សិនជួយណែនាំសៀវភៅ ខ្ញុំខ្លះបានទេ ?»
« ហឹម មិនអីទេចាំខ្ញុំនៅណែនាំក៏បាន »
« នាងឈ្មោះអ៊ុនប៊ីពិតទេ ? »
« ហឹម »
« គួរឲ្យស្រឡាញ់ » ថេយ៉ុងនិយាយចប់ អ៊ុនប៊ីក៏ងាកមើលមុខគេបន្តិចហើយសើច
« សើចអី? »
« គ្មានអីទេ »
« លោកអានអា មួយនេះទៅខ្ញុំអានចប់ហើយ ល្អ 9/10 » ថេយ៉ុងមិនស្តាប់ពីអីដែរនាងនិយាយ តែគិតតែពីមើលមុខ នាង ហើយអ៊ុនប៊ីក៏ចាប់បានថាមានគេកំពុងសម្លឹងមើលមុខនាងមិនដាក់ភ្នែក
« យកមួយនេះអានទៅខ្ញុំទៅសិនហើយបើលោកមិន ស្តាប់ »
« អេ៎! ឈប់ » ដោយឃាត់មិនទាន់ថេយ៉ុងក៏បណ្តោយឲ្យនាងទៅទើបគេញញឹមឡើង
« នេះយើងកំពុងគិតអីលើនាងឬ? »
អ៊ុនប៊ីចេញពីបណ្ណាល័យភ្លាមក៏ឃើញស៊ូជីននៅមុខនឹងល្មម ។
YOU ARE READING
❤️🔥ចំណងស្នេហ៍❤️🔥
Action« មិនថាអូនសុំបែកពីបងក្នុងហេតុផលអ្វីក៏ដោយ បងនៅតែស្រឡាញ់អូនដូចដើម ទោះត្រូវរង់ចាំអូនយូរប៉ុណ្ណាក៏បងព្រម »
