Bir Gençlik Hikayesi

Bölüm 40: AŞKIN ÜÇÜNCÜ HALİ

Selam😇😇

Yeni yılın ilk bölümüyle karşınızdayımm🌟

Hani böyle bazı bölümlere siz benim evim yuvam falan diyorsunuz ya, hah işte 40 ve 41.bölümler de benim yuvam, güvenli alanım, çektiğimiz acıların görevi yüzümüzü güldürmesine bırakması ☺️

Umarım siz de öyle hissedersiniz. Bolca yorum yapmayı, yıldıza basmayı unutmayın🧡

#birgençlikhikayesi tagi ile instagram, twitter ve tiktokta yaptığınız paylaşımlarınızı elimden geldiğince takip ediyorum hepinize binbir teşekkür🙏🏽✨

İyi okumalar!!

"Senin için benden vazgeçerim."

____________________________________

🛞

(Şebnem Ferah - Sigara)

'Telefonla arayıp küfürlü mesaj bırakmayı bir sen mi biliyorsun lan puşt! O finallerden birini kaçır, o kep töreninde beni bir yalnız bırak ben de senin o gamzelerine tek tek beton dökmüyor muyum? Seni taşaklarından tutup ibret-i alem için o bölümün kapısında sallandırmıyor muyum ben? Haftalardır ne bok yiyorsan yedin yeter, şurada bir hafta finallere gireceğiz sonra da planlarım var seninle. Bugün ikide örgütsel davranış finali var, geliyorsun! Gelmezsen yaptıklarım yapacaklarımın teminatıdır.'

Ateş'in adı gibi ateşli ses kaydını nasıl geldiğimi hatırlamadığım otel odasında dinledim. Kıçıma değen çarşaflardan anladığım kadarıyla çıplaktım -aksini beklemiyorduk zaten-. Yanımda şu an yüzünü göremediğim bir sarışın uyuyordu, yorganı üstümden çekip otelin taş zeminine ayaklarımı bastım. Üstüme bir şey giyme gereği duymadan tuvalete ilerleyip gece yuvarladığım içkilerin bana yadigarı sıkışık idrar kesemi boşaltmanın ihtiyacıyla doluydum. Dünya'nın banyomda beni basmasından beri vahşi doğada yaşıyormuşum gibi işerken hep tetikteydim. Geçtiğimiz haftalar boyunca düşünmekten kaçındığım çok konu vardı akşam gözlü esmer de bunlardan biriydi bu yüzden beynimin o tarafa savrulmaması için soğuk duşun altına girdim.

Yeni yıla nasıl başlamıştım ama? Süper gidiyordu amına koyayım her şey.

Soğuk su bedenimden akarken ben de sarhoşluğa ve uykuya dair ne varsa hepsini silip götürüyordu. Temizlendikçe zihnimdeki duman da dağılıyor daha iyi düşünebiliyordum ve bu hoşuma gitmiyordu. Bu bir ay boyunca bizimkilerden olabildiğince uzak durmuştum, görüştüğüm tek kişi Beren'di. Gün aşırı onu aramaya özen gösteriyordum, bir kere evlerine gitmiş bir kere de Beren'i yaka paça dışarı çıkarmıştım. İki gün önce konuştuğumda halası bu hafta içi sonunda gideceğinden bahsetmişti ve anladığım kadarıyla biraz daha kalsalardı Beren'e gelenler gelmek üzereydi. Telefon konuşmalarımız genelde hayata karşı sövmek üzerine ilerliyordu, Beren'in sebebi belliydi benimki ise içimdeydi, sormuyordu sorsalar da anlatmayacağımı bilirlerdi. Onlardan gizlediğim, kendimi soyutlamamın asıl sebebi telefonumu arayıp bir konuşmayla beni darma duman eden o kişiydi.

İlk aradığında kim olduğunu anlamamıştım, okula doğru arabayı sürüyordum çünkü Ateş'le ödev teslimimiz vardı. Herhangi biri olabilir diye telefonu direkt kulağıma götürdüm, dolandırıcı falansa iki konuşur dalga geçer günümü şenlendirirdim.

'Alo?' sabah galeriden aldığım yeni kasa siyah Mercedes G classla keyfime bakıyordum, iyiydim yani. O ana kadar.

'Hakan?' o yumuşak tonlamayla kullandığı ismimi onun ağzından duymayalı yıllar olmuştu. Elim ayağım birbirine dolaştı, gazdaki ayağım seyirdi. Toparlanmak için parmaklarımı kısa saçlarımın üstünde gezdirdim iki kere, yine de cevap veremedim.