ÖLÜ DÜNYA: BAŞLANGIÇ

Bölüm 2*2 YA SONRA

Resimdekiler soldan itibaren Arda, Melis,Emir ve Seda.

30.06.17

Nerdeyse 2 gün oldu. Hiç kimse için geçmek bilmeyen 2 gün. Hastanenin dolup dolup boşaldığı, silah seslerinin eksik olmadığı 2 gün. Melis in gözleri ağlamaktan artık mosmor olmuş, kulakları ise silah seslerinden sağırlaşmıştı. O silahlardan birinin bir gün Emir'inde başına dayanmasının verdiği korkuyla 2 gündür gözlerine uyku girmiyor, onun için sürekli dua ediyordu. Ancak 2 gündür ağzına tek bir lokma dahi sokmadığı için yavaş yavaş gücünü kaybediyordu. Bu da Seda'yı hem üzüyor hem de sinirlendiriyordu. Daha Burak'ın acısı tazeyken birde Emir in bu duruma düşmesi ve Melis'in bu hareketleri Seda'yı iyice içinden çıkılmaz bir bunalıma sürüklüyordu. Geriye ise tek destekçisi Aslı kalmıştı. Arda bile bu kargaşada kendini kaybetmişti. Sürekli hastaneden kaçıp rahatça nefes alabileceği bir yer arıyordu. Ancak artık bu imkansızdı. Şehrin her yerine kargaşa hakimdi. Asker ve polis heryerde hasta insan avı yapıyor, hatta arada canlı insanları bile öldürüyorlardı.

Aralarında nötr olmayı başaran tek kişi Aslı idi. Tanıştıklarından bu yana ne ağladığını ne de güldüğünü görmüşlerdi. Hatta korkup korkmadığını dahi anlamıyorlardı. Hiç kimseylede muhabbete girmiyordu zaten. Kendisine verilen tüm görevleri yerine getiriyor ancak kendisiyle ilgili kimseden yardım istemiyordu. Bu durum Seda'nın dikkatini kısa sürede cekmiştti. Aslı ile konuşmak istiyordu ancak yoğunluktan fırsat bulamıyordu. Hastaneye geldiğinden beri acilden çıkamamış, Melis'in yanında dahi duramamıştı.

Üçüncü gün diğer günlere oranla daha sakin geçiyordu. Bu sakinliği değerlendiren Seda Aslı ile konuşmak için onu aramaya başladı. Kaç gündür yapmak istediği konuşmayı artık gerçekleştirmek istiyordu. Ancak tüm hastaneyi aramasına rağmen onu bir türlü bulamamıştı. Sonunda otoparka gidip belki arabasındadır umuduyla aracına baktı. Ama bu seferde arabası yerinde değildi. Titrek bir sesle içinde " Bizi bırakıp gitmiş olamaz ya!!!' diye geçirdi. Bu sefer tüm otoparkı belki başka yere park etmistir diye aramaya başladı. Ama ne arabası ne de kendisinden bir iz yoktu. Gözleri kızarıp yavaş yavaş dolmaya başladı. Daha fazla dayanamayıp sesini yükselterek 'ASLIIII NERDESİNN!!' diye uzunca bağırdı. Bağırmaktan bitkin düşüp daha fazla dayanamayıp ağlaya ağlaya dizlerinin üstüne çöktü...